تارنوازی حسین علیزاده برای بهمن بوستان+فیلم

به گزارش ایلنا، مدیریت موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به مناسبت سالگرد درگذشت بهمن بوستان اجرای کامل تکنوازی تار حسین علیزاده در مراسم بزرگداشت این هنرمند عرصه فرهنگ و هنر و ادبیات را منتشر کرد. این اثر در سال ۱۳۹۴در فرهنگسرای ارسباران اجرا شده است. در روزهای گذشته فیلم سخنرانی کامل حسین علیزاده در این مراسم انتشار یافت. 

حسین علیزاده متولد سال ۱۳۳۰ در محله سید نصرالدین بازار تهران، ردیف‌دان، آهنگ‌ساز، پژوهش‌گر، نوازنده مشهور تار، سه‌تار و صاحب سبک، از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی معاصر ایران به شمار می‌آید. 

او نزد اساتید مطرح و خوش‌نامی چون هوشنگ ظریف، حبیب‌الله صالحی، محمود کریمی، علی‌اکبر شهنازی، داریوش صفوت، نورعلی برومند، سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله دوامی موسیقی را آموخته است. از ماندگارترین آثار کارنامه هنری حسین علیزاده همکاری او با محمدرضا شجریان و کیهان کلهراست که از اواخر دهه ۷۰ آغاز شد و تا سال ۱۳۸۴ ادامه یافت و در قالب گروهی چهارنفره همراه با همایون شجریان به اجرای کنسرت و برنامه موسیقی در کشورهای مختلف پرداخت و آثار و قطعات ماندگاری حاصل این دوران همکاری خاطره‌انگیز است. 

او همچنین در زمینه پژوهش موسیقی و انتشار کتاب و آلبوم‌های آموزشی نیز فعال بود و انتشار ده قطعه برای تار (در ۴ جلد) ردیف میرزا عبدالله (اجرا با تار و سه‌تار)، دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه تا پیشرفته (کتاب و نوار) بوسه‌های باران (مجموعه تصانیف)، مثنوی در دستگاه‌های موسیقی ایران، پارتیتور قطعه نوا و…از جمله آثار وی در این زمینه است. 

حسین علیزاده در طراحی و سازهای تازه در موسیقی ایرانی نیز تلاش‌های موفقی انجام داده است که از آن جمله می‌توان به ابداع سازهای سلانه و شورانگیز اشاره کرد که هم‌اکنون نیز در کنسرت‌هایش از آن استفاده می‌کند. 

 علیزاده علاوه بر فعالیت‌های ماندگار در حوزه موسیقی و نوازندگی از چهره‌های تحسین‌شده موسیقی فیلم در ایران نیز به‌شمار می‌آید و آثار درخشانی چون دلشدگان (۱۳۷۰)، گبه (۱۳۷۴)، زشت و زیبا (۱۳۷۷)، چوپانان کویر (۱۳۵۳)، زمانی برای مستی اسب‌ها (۱۳۷۸)، لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند (۱۳۸۶)، آواز گنجشک‌ها (۱۳۸۷)، ملکه (۱۳۹۰) و آتابای (۱۳۹۸) از ساخته‌های اوست. 

زنده‌یاد بهمن بوستان نیز پژوهش‌های گسترده‌ای نیز در زمینه موسیقی زورخانه و ورزش‌های باستانی انجام داد و در توسعه این ورزش نقشی تعیین‌کننده داشت. وی در دهه ۱۳۸۰ به عضویت انجمن پیشکسوتان ورزش کمیته ملی المپیک درآمد. او در سال‌های اولیه دههٔ هشتاد به عنوان عضو کانون پژوهشگران خانه موسیقی ایران انتخاب و چند سالی در این سمت ادامه فعالیت داد.