خبرگزاری کار ایران

رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق تهران از وزیر بهداشت خواست

فرصت یکساله برای کاهش سرانه مصرف نمک

فرصت یکساله برای کاهش سرانه مصرف نمک
کد خبر : ۴۰۱۳۵۱

توصیه برادارنه من خدمت شما این است اگر می خواهید که این طرح اثر گذار باشد تاکید بفرمایید در زمان اجرا باید در صنعت و غیر صنعت و صنف هم زمان اجرا گردد.

به گزارش خبرنگار ایلنا صبح امروز در نشست هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با وزیر بهداشت رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق درخواست هایی جهت رفع حل مشکلات صنایع غذایی از قاضی زاده کرد.

متن سخنرانی زرگران به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر هاشمی

وزیر محترم بهداشت درمان و اموزش پزشکی  

حضور شما و معاونین محترمتان را به اتاق خیرمقدم عرض میکنم . همچنین تشکر میکنم از شما وزیر دوست داشتنی و محبوب  برای  تعامل مناسبی با بخش خصوصی داشتهاید و همکاری مناسب معاونت غذا و داروی شما با صنعت غذا داشته سپاسگزار هستیم.

به نمایندگی از صنعت غذای کشور خدمت شما عرض میکنم که بی شک آنچه که نقطه مشترک ما و شما است و بحث سلامت غذایی و بحث امنیت غذایی چه در دولت چه در بخش خصوصی تولید غذای سالم برای رسیدن به جامعه سالم از هدف مشترک ماست و در این راستا تنها اختلافنظر ، بحث راهکارها است .

طی دو سال اخیر و بحث اجراییشدن ماده 37 قانون برنامه پنجم مطرح شده و ما به دلایل متعددی ما با دبیرخانه مربوطه نتوانستیم به درک متقابل و نقطه اشتراک برسیم که برخی موارد و ادله صنعت را به خدمتتان اعلام می کنم .

تفسیر غلط راجع به کالای آسیب رسان  

با توجه به مخاطرات خطرناکی که در حوزه موادغذایی در کشور موجود است مثل استفاده از جوش شیرین و بلانکیت در تولید محصولات تخمیری علی الخصوص نان ، سبزی ، صیفی جات و بحث باقی مانده سموم و نیترات و دیگر آلاینده ها در برخی محصولات کشاورزی خام  

به نظر می رسد دبیرخانه تفسیر کالاهای آسیب رسان را با توجه به پتانسیل های اجرایی خود تفسیر کرده و از نظر حوزه هایی که به دلیل وسعت از حیث نیروی متخصص امکان نظارت وجود نداشته صرف نظر شده است  

اعضای کارگروه  علی رغم اعلام نماینده از بازرگانی و یک نماینده از وزارت صنعت اعضای کارگروه توسط قانونگذار از وزارتخانه های مختلف تعبین شده که به هنگام مشاوره یک .......افکار صورت بپذیرد و دیدگاههای مختلف بررسی گردد ، لذا تصمیم گیری انفرادی یا حداقلی نتایج را از اهداف اولیه قانون دور کرده است .

2-این قانون  چند منظر این قانون قابل بررسی است اولاً که روح حاکم بر این قانون و تنها راهکاری که اندیشیده شده گرفتن مالیات مضاعف است و با توجه به فضایی که در اقتصاد کشور حاکم است ما شاهد رکود و کاهش فروش محصولات غذایی در طی چند سال اخیر بوده ایم و در فضایی که قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده و سفرههای مردم کوچکتر  شده است گرفتن مالیات مضاعف از مردم عملی نیست هم چنین با توجه به این نکته که تعهد پرداخت این مالیات بر عهده مصرف کننده است اما به دلیل اینکه سازمان امور مالیاتی هنوز نتوانسته زیر ساختهای اجرایی قانون یعنی نصب صندوق در خرده فروشیهاست را اجرایی کند عملاً فشار آن بر صنعت وارد می شود  و به مانند مالیات ارزش افزوده نهایتاً مصرف کننده آن را پرداخت نخواهد کرد .

اما اگر با یاری خدا ما توانستیم با مدیریت صحیح کالا ها و موادی را که خدمتتان عنوان کردم را از حیث آسیب رسان بودن مدیریت کنیم و به طرحهای پیشنهادی دبیرخانه ماده 37 رسیدیم در این اثنی صنعت برای شما راهکار و پیشنهاد دارد :

محوریت ماده 37 روی سه بحث کاهش نمک ، چربی ، شکر است  

از 12 گرم نمکی که روزانه به بدن هر فرد در ایران می رسد 5 گرم ان از طریق نان وارد بدن می شود پس کار اصولی برای کاهش مصرف نمک فرهنگ سازی برای کاهش مصرف و سرانه نان و مدیرت زنجیره گندم وارد و نان برای نیل به یک کیفیت معقول است که خود به خود باعث کاهش مصرف نمک می شود

اما توجه بفرمایید که عمده نمک از طریق وعده های غذایی و سفره به بدن می رسد .

توجه بفرمائید که صنعت در بخش نمک سهم ناچیزی از این 12 گرم دارد در بحث  نمک بیشترین خدمت را به جامعه کرده است و دین خودش را ادا کرده زمانی که نمکهای کوبهای با انواع املاح و ناخالصیها را به خورد مردم میدادند صنعت غذا آمده برای این موضوع پالایشگاه ایجاد کرد و تبلور مجدد انجام کرد و نمک با خلوص تولید 99% تولید کرد اما با وجود قوانین و اجبار و الزام هنوز همکاران شما نتوانسته اند این محصول سالم را به طور کامل جایگزین ان محصول ناسالم کنند و همکاران من با ظرفیت خالی زیادی در این حوزه فعال هستند .  

 کاهش مصرف نمک در جامعه یک موضوع فرهنگی است صحبت تغییر ذائقه یک جامعه است یک اجتماع است این یک موضوع انقلابی یا فهمی نیست که یک شبه مردم دستور بگیرند و از فردا تغییر الگو مصرف بدهند .  

یک بخشی به ذائقه مردم بستگی دارد یک بخش به آگاهی مردم و اطلاعاتی که همکاران شما در اختیار آنها  قرار میدهند پس  افزایش آگاهی مردم باعث میشود که مردم به این سمت حرکت کنند   

اما رویکرد فعلی تنها مکانسیم اقتصادی است حتی اگر مکانیسم ما فقط اقتصادی باشد باز هم روش اجرایی ما اشتباه است  

اگر دولت تشخیص می دهد که روغن برای سلامت مضر است و باید با وضع مالیات کاهش مصرف داشته باشدچرا در هنگام واردات به ان ارز مبادلاتی می دهد  

اگر دولت تشخیص می دهد که شکر برای سلامتی مضر است چرا به شکر یارانه می دهد ( برای هر کیلو 215 تومان ) پس مکانیزم اقتصادی ما هم ایراد دارد  

و توصیه برادارنه من خدمت شما این است اگر می خواهید که این طرح اثر گذار باشد تاکید بفرمایید در زمان اجرا باید در صنعت و غیر صنعت و صنف هم زمان اجرا گردد.

در حال حاضر به دلیل شناسنامه دار بودن و در دسترس بودن بخش صنعت محوریت طرح بر عهده صنعت گذاشته شده است در حالی که بخش اعظم ان در اصناف است (کنسرو کله پاچه )  

این روش فقط باعث سوق دادن مصرف کننده بخش صنعت به سمت واحد های تولیدی غیر صنعتی می شود و به همان میزان سرمایه گذاری بخش صنعت غذا را کاهش و اشاعه واحد های صنفی را افزایش خواهد داد ( واحد صنفی لبنیات )

آقای دکتر هاشمی :

صنعت غذا پیشتاز است و در این موضوع هم ما از سلامت جامعه استقبال می کنیم  

هرچند که اعتقاد داریم سلامت جامعه تنها در گرو غذا و مواد خوراکی نیست . غذا بسیار مهم اما فقط غذا نیست . سبک زندگی مردم مهمتر است که مقوله دیگری است و......

که حداقل یک فرصت یکساله به صنعت بدهید که صنعت بتواند در کنار شما قرار بگیرد و از مکانیسم های مختلف برای کاهش مصرف این مواد برنامه ریزی کنیم

 

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز