دبیر کارگروه ارتباطات صنایع و اشتغال استان تهران:
سرمایهگذاری برای تولید؛ نگاهی راهبردی برای عبور از تنگناهای اقتصادی

سرمایهگذاری برای تولید صرفاً یک توصیه نیست، بلکه ضرورتی انکارناپذیر برای عبور از شرایط پیچیده و چالشبرانگیز اقتصاد ایران، بهویژه در دوران تحریمهای اقتصادی است.
به گزارش ایلنا، انتخاب شعار سال ۱۴۰۴ با عنوان «سرمایهگذاری برای تولید» از سوی مقام معظم رهبری، پیامی روشن و راهبردی برای همه ارکان اجرایی، سیاستگذار و فعالان اقتصادی کشور است. این شعار، صرفاً یک توصیه نیست؛ بلکه ضرورتی انکارناپذیر برای عبور از شرایط پیچیده و چالشبرانگیز اقتصاد ایران، بهویژه در دوران تحریمهای اقتصادی است.
سرمایهگذاری؛ بنیان شکوفایی تولید ملی
تولید، بدون سرمایهگذاری نه امکانپذیر است و نه پایدار. سالهاست که تولیدکنندگان با معضلاتی چون کمبود نقدینگی، عدم دسترسی به فناوریهای نوین، فرسودگی ماشینآلات و نبود ثبات در سیاستگذاریهای اقتصادی دستوپنجه نرم میکنند. این چالشها، در کنار تحریمهای خارجی و برخی ضعفهای مدیریتی داخلی، موجب کاهش بهرهوری و حتی تعطیلی بسیاری از ظرفیتهای تولیدی کشور شدهاند.
در چنین شرایطی، اهمیت سرمایهگذاری در بخش تولید بیش از پیش نمایان میشود. جذب سرمایه – چه داخلی و چه خارجی – تنها در بستری از اعتماد، شفافیت، امنیت اقتصادی، ثبات در سیاستگذاری و حل مسائل بینالمللی امکانپذیر خواهد بود. تحقق این بستر نیازمند ارادهای جمعی میان دولت، مجلس، نهادهای مالی، بخش خصوصی و فعالان حوزه اشتغال است.
به عنوان فردی که با صنایع و موضوع اشتغال بهطور مستقیم در ارتباط است، باور دارم تحقق این شعار، مستلزم مشارکت چندلایه و هماهنگ میان بازیگران مختلف است:
- دولت و حاکمیت باید با تسهیل فضای کسبوکار، کاهش بروکراسی و تضمین بازده سرمایهگذاری، مسیر را برای سرمایهگذاران هموار کنند.
- بانکها و مؤسسات مالی باید نگاه توسعهمحور و مسئولانه به پروژههای تولیدی داشته باشند.
- بخش خصوصی باید با جسارت، خلاقیت و نوآوری وارد میدان عمل شود.
- دانشگاهها و مراکز علمی باید نقش پل ارتباطی میان دانش فنی و نیازهای صنایع را ایفا کنند.
- رسانهها نیز باید در آگاهیبخشی و مطالبهگری در این زمینه فعالانه وارد شوند.
موانع موجود بر سر راه تحقق شعار سال
برای اجرای موفق شعار سال، ابتدا باید چالشها و موانع پیشرو را شناسایی و برای رفع آنها برنامهریزی کرد. مهمترین موانع عبارتند از:
- بیثباتی در سیاستهای اقتصادی که سبب بیاعتمادی سرمایهگذاران میشود.
- سردرگمی نظام بانکی و تمرکز آن بر فعالیتهای غیرمولد.
- تحریمهای خارجی که مانع انتقال فناوری، صادرات و مبادلات مالی هستند.
- ضعف زیرساختها در حوزه انرژی، حملونقل و زنجیره تأمین.
- بروکراسی پیچیده و زمانبر در صدور مجوزها.
- نبود مشوقهای کافی برای سرمایهگذاری در مناطق کمتر توسعهیافته.
در صورت بیتوجهی به این موانع، تحقق اهداف شعار سال با کندی یا حتی انحراف روبهرو خواهد شد.
آیا این مسیر در دوران تحریم قابل پیمودن است؟
بیتردید تحریمها موانعی جدی در برابر ورود سرمایه خارجی، انتقال فناوری و مبادلات ارزی ایجاد کردهاند. با این حال، تجربه نشان داده که حتی در چنین شرایطی، میتوان با تکیه بر ظرفیتهای داخلی، زمینه سرمایهگذاری مولد را فراهم کرد. هدایت درست منابع موجود – از جمله سرمایههای خُرد مردمی، سرمایههای بازگشتی از صادرات و منابع مالی داخلی – میتواند فشار تحریمها را کاهش داده و موتور تولید ملی را به حرکت درآورد.
در حقیقت، سرمایهگذاری برای تولید در شرایط تحریم نهتنها یک راهحل اقتصادی، بلکه یک راهبرد امنیتی برای حفظ استقلال کشور است. البته این به معنای نادیده گرفتن تلاش برای رفع تحریمها، بهبود روابط مالی بینالمللی و کاهش فشار اقتصادی بر جامعه نیست. لازم است همزمان و همافزا، برای هر دو مسیر اقدام شود.
سخن پایانی
شعار «سرمایهگذاری برای تولید» یک مطالبه ملی است که اجرای آن نیازمند همافزایی، دیدگاه بلندمدت و جسارت در تصمیمگیریهای اقتصادی است. امروز فعالان صنعتی و اقتصادی بیش از هر زمان دیگر به حمایتهای واقعی، سیاستهای باثبات و تسهیلات عملیاتی نیاز دارند.
در استان تهران و سراسر کشور، اگر نگاه به سرمایهگذاری بهعنوان ابزاری توسعهمحور تقویت شود، میتوان به بهبود ملموس در تولید، اشتغال و معیشت مردم امیدوار بود.
امید آنکه در پایان سال ۱۴۰۴، شاهد شکوفایی بخش تولید و شکلگیری سرمایهگذاریهای مؤثر و پایدار در سراسر کشور باشیم.
محمود کیاپور – دبیر کارگروه ارتباطات صنایع و اشتغال استان تهران