ارسال پرونده هسته‌ای به شورای عالی امنیت ملی برخلاف منافع ملی است/ منزوی شدن ترامپ از فواید برجام و تیم آشنا به فنون مذاکره بود/ برخی بی‌توجه به وضعیت اکثریت جامعه،‌ فقط بر طبل جنگ می‌‌کوبند

سید جلال ساداتیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به برخی زمزمه‌ها مبنی بر انتقال دوباره پرونده هسته‌ای به شورای عالی امنیت ملی، گفت: پرونده هسته‌ای ایران پیش‌تر و در زمانی که آقای روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی بودند در اختیار این نهاد قرار داشت اما بعد از این که آقای روحانی رئیس‌جمهور و آقای دکتر ظریف نیز وزیر امور خارجه شدند، با این مبنا که تیم مذاکره کننده‌ای که از ابتدا و سال‌ها در این کار بود‌ه‌اند محوریت مذاکرات را به عهده داشته باشند، به وزارت امور خارجه انتقال یافت. 

وی تصریح کرد: همواره گزارش‌های آنچه که در طول این مذاکرات صورت می‌گرفت، خدمت رهبری داده شده و ایشان نیز در جریان امور بودند؛ به ویژه آنچه که در دو سال و نیم منتهی به برجام شد و همچنین اینکه گزارش مرحله به مرحله گفت‌وگوهایی که صورت می‌گرفت به رهبری داده می‌شد و حتی در ۲۴ ساعت آخر که متن نهایی برجام تهیه شده بود و قرار بود که امضا شود، شاهد آن بودیم که آقای ظریف به تهران آمد و گزارش قضیه را داد، تاییدیه را گرفت و بعد دوباره به مذاکرات بازگشت.

این دیپلمات ارشد بازنشسته با تاکید بر اینکه برجام تصمیم نظام بود، یادآور شد: لذا وقتی برجام برای تایید به مجلس رفت ظرف بیست دقیقه به تصویب رسید و یکی از انتقاداتی که به آقای لاریجانی مطرح می‌کنند برای آن بود که آنها مرحله به مرحله در جریان پیشرفت کار بودند و برای همین مجلس آن را در فرصت و مدت کوتاهی تایید و تصویب کرد؛ بنابراین امروز نمی‌توانیم بگوییم که برجام کار یک گروه خاص بوده، بلکه تصمیم نظام بود.

وی با بیان اینکه شرایط اقتصادی و امنیتی کشور چه بود که این مذاکرات صورت گرفت تا نهایتاً آن شرایط از دوش کشور برداشته شود، حرفیست که بارها گفته شده است اما حالا عده آن را نفی می‌کنند، خاطرنشان کرد: شرایط به این شکل بود که شش قطعنامه که ۴ مورد آنها ضمانت اجرایی داشت در شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران به تصویب رسیده و ما را ذیل فصل هفتم شورای امنیت قرار داده  بود که به موجب آن، تحریم‌های اقتصادی تحت ماده ۴۱ این قطعنامه علیه ایران تصویب شده بود. همه کشورهای دنیا موظف بودند که این تحریم‌ها را علیه ایران اعمال کنند و از سویی تا حدودی به ماده ۴۲ نزدیک شده بودیم که بعد از آن همه دنیا موظف بودند علیه ایران اقدام نظامی کنند. ایران در شرایطی به مذاکرات پیوست و نتیجه گرفت که کاملاً به تهدید نزدیک شده بودیم.

وی اضافه کرد: نتیجه همان تغییرات را در این اواخر و در زمانی که  آقای ترامپ تلاش کرد تحریم‌های تسلیحاتی ایران را تمدید کند و بعد نیز وقتی برای استفاده از مکانیزم ماشه به شورای امنیت سازمان ملل شکایت کرد، دیدیم. در آن شرایط مصوبه برجام به کمک به ایران آمد و آقای ترامپ منزوی شد و حتی متحدینش به او رای ندادند و او را تنها گذاشتند. این ایران بود که سربلند بیرون آمد و دیگر تحت تحریم‌ها قرار نگرفت و علی‌رغم قلدری‌های آقای ترامپ اوست که منزوی شده و تنها دومینیکن در شورای امنیت به او رای داد و حتی کشورهای دیگر به آن رای ندادند.

ساداتیان خاطرنشان کرد: همه اینها فواید برجام و تیم آشنا به فنون مذاکره و شرایط بین المللی است، اکنون آقایون می‌خواهند این پرونده را از از این تیم بگیرند و به چه کسی بدهند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؟!

وی ادامه داد: نمی‌خواهم اسم ببرم اما در مناظره ریاست جمهوری [سال۹۲] آقای دکتر ولا‌یتی که خود ۱۶ سال وزیر خارجه کشور بود به طرف مقابلش اشاره کرد و گفت: « شما مذاکره نمی‌کردید شما یک متنی را در دست می‌گرفتید و آنجا بیانیه می‌خواندید» باز هم می‌خواهند همین کار را کنند؟ لزومی روی بحث مذاکره نیست بروند بیانیه‌هایشان را از طریق آن‌ تریبون‌هایی که در اختیار دارند بخوانند.

این کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی اظهار داشت: مهم این است که چه وزارت خارجه و چه غیر از وزارت خارجه؛ یک تیم آشنا و دانا نسبت به فضای بین المللی و  فن مذاکره حضور داشته باشند. آقای ظریف به عنوان نماینده ایران یک تنه از عهده نمایندگان کشورهای بزرگ دنیا برآمد و توانست آن همه منطق، کار حقوقی و پشتوانه‌های درست را برای کشور کسب کند؛ جایگزین او کیست؟ چه در شورای امنیت و چه در هر کجای دیگر، جایگزین او چه کسی است؟

وی درباره طرح موضوع انتقال پرونده برجام به شورای عالی امنیت ملی در شرایطی که به نظر می‌رسد شرایط برجام رو به بهبود است، بیان داشت: این سخنان در نتیجه خصومتی است که یک مجموعه‌ هم زمان مذاکرات برجام با این تیم و این مجموعه داشت و هم بعد از آن با وجود این که این توافقنامه مصوبه نظام شد باز به مخالفت هایش ادامه داد؛ امروز نیز همین کار را می‌کنند. آنها همان کسانی هستند که به «کاسبان تحریم» تعبیر می‌شوند و نانشان در بحران است و بی‌توجه به وضعیت اکثریت جامعه که در تعب، رنج و بیچارگی قرار گرفته‌اند و مشکلات عدیده‌ای برایشان فراهم شده است فقط بر طبل جنگ می‌‌کوبند و بر آتش آن می‌دمند.

وی تاکید کرد: می‌خواهند اجازه ندهند تیم وزارت خارجه از فرصتی که با سر کار آمدن آقای بایدن تا انتخابات آتی وجود دارد، استفاده کنند و می‌خواهند مانع شوند و اجازه ندهند تیم دیپلمات‌ها و کسانی که فن مذاکره را  بلد هستند این مذاکرات را به پیش ببرند تا نکند این آرامش و موفقیت باعث شود که نماینده مورد نظر آنها به عنوان رئیس‌جمهور آینده انتخاب شود.

سفیر پیشین ایران در بریتانیا گفت: مسائل شخصی، جناحی و گروهی را با هر توجیهی مطرح می‌کنند در حالی که نگاه به داخل مهم است، به طور مثال وقتی چینی‌ها از داخل خودشان را می‌سازند مانع از مذاکرات بین المللی‌شان نیست. مگر نمی‌گوییم کشوری مقتدر هستیم، مگر نمی‌گوییم کشوری هستیم با توانمندی‌های خوب، پس از این توانمندی‌های خوب باید در بحث مذاکره استفاده کنیم که بتوانیم شرایط را برای مردم آسان کنیم.

وی با بیان اینکه یکی از وظایف حاکمیت، فراهم کردن رفاه عموم و شرایط امنیتی، سیاسی اجتماعی مردم است، گفت: می‌بینیم که این امنیت از جامعه ما رخت بر بسته و مشکلات فراوانی از جمله مهاجرت‌، اعتراض‌ها و سر در سطل‌ زباله کردن‌‌ها را برای تامین معیشت زندگی رواج دارد. اینها نشان می‌دهد امنیت وجود ندارد، برای اینکه به امنیت برگردیم باید از همه ابزاری که در اختیار حاکمیت است از جمله دیپلماسی خوب، بهره ببریم.

این دیپلمات پیشین یادآور شد: چه کسی تاکنون مخالف بوده که با هرگونه مذاکره و گفت‌وگو کار را پیش ببریم؟ معنی گفت‌و‌گو این نیست که همیشه تسلیم باشیم بلکه انتقادات، گله‌ها و مسائل مطرح می‌شوند و از توانمندی‌ها استفاده می‌کنیم. یک چیزهایی می‌دهیم یک چیزهایی می‌گیریم و این امتیاز دادن به معنای خیانت نیست، بلکه در جهت تامین منافع ملی کشور است؛ باید به این توجه کنیم.

وی در پایان تصریح کرد: از تیم مذاکره کننده فعلی به رهبری دکتر جواد ظریف توانمندتر در شرایط کنونی، چه کسی را داریم؟ اگر کسی هست جایگزین کنند. اگر کسی، مجموعه توانمندی‌هایی که تیم فعلی دارد را داراست،‌ از آنها استفاده کنند اما اینکه بخواهیم پرونده را از اینها بگیرند و آن را در جایی حفظ کنند و اجازه هیچ‌گونه تحرکی را ندهند این اقدام علیه منافع و امنیت ملی کشور است.