صندوق‌های رای میخ استحکام انقلاب هستند/ تنفر مردم از ما یعنی عبور از هر آنچه ساخته بودیم

به گزارش خبرنگار سیاسی ایلنا، غلامرضا تاجگردون  در جلسه علنی امروز(سه شنبه ۸ مردادماه) مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور خود، گفت: ایران عزیز ما مسیر پر فراز و نشیب خود را در مسیر آنچه که شایسته تاریخ گهربار این خطه است، به سختی طی کرده و بیش از آنچه که در تصور ما است، بار سختیها و مرارت جامعه بر دوش خانواده ها و مستضعفان سنگینی می کند.

نماینده مردم گچساران  در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: شاید اگر خون شهدا و درد جانبازان و دعای خیر مادران و پدران شهیدان یعنی فرشتگان روی زمین نبود، این بار سنگین قابل تحمل نبود، ولی باز هم تحمل کرده و امیدوارم پس از این روزها، روشنایی پرفروغی باشد که این دوران به فراموشی سپرده شود.

وی تصریح کرد: بالا بودن نرخ تورم و رسیدن این نرخ به عدد افسانه‌ای ۵۰ همراه با رکود و بیکاری بالا و شکننده به جز با عشق به میهن و دین و انقلاب قابل تحمل نیست.

تاجگردون یادآور شد: باید بپذیریم این مسیر یک انتخابی بود که همه با هم کردیم، برنامه‌هایی داده شد، اتفاقی در آن حاصل شد، مقاومتی صورت گرفت و به واسطه این مقاومت ایستادگی و دشمنی‌ها فزون گشت و بدون تعارف شرق و غرب هر یک نقشه ای برای این وضعیت کشیدند.

وی خاطرنشان کرد: غرب زورگو تمام توان خود را بسیج کرد تا ملت ایران را به زانو رسانده و دیگران هم چشم طمع بر منابع غنی ایران دوخته و امیدی دیگر بر این وضعیت دارند تا منافع خود را حداکثر کنند.

تاجگردون افزود: غرب بداند هر چه به ما نزدیکتر شود، ملت ایران برای ایستادگی و مقاومت راسخ تر خواهند شد و فرزندان این مرز و بوم مصمم تر برای مقاومت در حفظ ارزش های انقلاب خواهند ایستاد.

وی بیان کرد: دشمنی از بیرون مشخص است و چهل سال گذشته این دشمنی بیشتر و بیشتر شد، اکنون که به فرموده رهبر عزیزمان قرار بر برداشتن گام دوم به همت جوانانمان است، بدانیم این دشمنی نه تنها کمتر خواهد شد، بلکه می بایست بیش از این را مبنی بر شدت دشمنی­ انتظار داشته باشیم.

تاجگردون اظهار کرد: اما در درون چطور، بدون تعارف مردم از ما نگران هستند و این نگرانی چپ و راست و اصلاح طلب و اصولگرا نمی شناسد، آنان می گویند هر چه خواستید در اختیارتان گذاشتیم و هر نوع حمایتی که خواستید بر شما عرضه کردیم، دولت، مجلس، قوه قضائیه و مردم همه در یک کشتی نشسته ایم و متاسفانه هر کس میخی بر کف این کشتی کوبیده تا خود را مستحکم کند و نادانسته جامعه را به انحراف می کشاند.

وی گفت: عزیزان مسئول، نمایندگان و هر آن کس که اختیار داریم و تصمیم می سازیم و تصمیم می گیریم، دقت کنیم که گام های یکایک ما ناخودآگاه تلاش می کند که این نگرانی جامعه به ما به تنفر تبدیل شود، تنفر مردم از ما یعنی عبور از هر آنچه که ساخته بودیم و هر آنچه امام خمینی (ره)، شهدا و رهبری از ما می خواست و می خواهند، اداره جامعه همراه با تنفر مردمان به پشیزی هم نمی ارزد. حکومت اسلامی، حکومت دینی بر مبنای رضایت مردم است، اگر چه این روزها کسانی رضایت خواص را اولی بر رضایت عامه مردم می دانند، ولی آنچه که داریم از مردم است و باید بر آن بمانیم.

تاجگردون افزود: نخبگان سیاسی چهل ساله انقلاب را یکایک نفله کردیم و به دست خود نسل‌کشی انقلاب را فراهم کردیم، هر گاه کسی به درست یا غلط به پایین کشیده شد، هلهله شادی جریانی دیگر آتش خرمن انقلاب را بیشتر کرد، گویی این کلام این روزها بیشتر ملموس است، آسیاب به نوبت است.

وی یادآور شد: شعار هسته‌ای حق مسلم ماست ورد زبان همه ما بود، بعد برجام را می‌نگاریم و به تصویب می رسانیم و به بهانه برجام به گروهی می تازیم و گروه دیگر آن را افتخار می دانیم، چند صباحی نگذشته بود که برگه برجام که کف مطالبات ما بود توسط دشمن دیرینه ما پاره شد و به دست خود ما کف خواسته هایمان یعنی برجام به سقف مطالبات یعنی بازگشت آمریکا به پذیرش برجام تبدیل می شود، تحریم جدی می شود و برجام فراموش می شود. تورم لجام گسیخته بر گُرده مردم سوار می شود و به ناگه همه دزد می شوند، دزدی هم چپ و راست نمی شناسد، هر کسی تلاش می‌کند دولت رقیبش را دزدتر نشان داده و دولت خودش را منزه‌تر.

این نماینده مردم در مجلس دهم، خطاب به نمایندگان، مطرح کرد: البته که شما بهتر از من می دانید مردم گیج شده اند و می گویند اینکه مجلس است و عصاره فضائل و در راس امور، آن هم دولت است و منتخب خودمان و این هم قوه قضائیه آمده است تا سختگیری کند و قوه پاکی را نمایش دهد، این یعنی چه؟ یعنی که قبل از آن فاسد بوده اند، پس این ملت به چه امیدی، به چه چیزی امیدوار بوده اند؟  مردم می گویند این ها همه نمایش است.

وی افزود: این را می دانم که فساد اداری و اقتصادی در حال تبدیل شدن به فساد سیستماتیک است و عمده عوامل سرعت این اتفاق را بیش کرده است، اما همواره راه بازگشت است، چرا که برغم سختی‌ها، شواهد نشان می دهد ملت فهیم ایران باز هم انتخابشان چه رفراندومی باشد و چه نباشد همین است و بس. دشمنان هم بدانند تا نفس گرم مسیحایی امام خمینی(ره) و رهبری و خون شهدا و فرزندان انقلاب است، انتخابشان آنان نیست و به امید خداوند متعال چهل ساله دوم را با قدم های راسخ جوانان انقلابی و فکور طی خواهیم کرد. شرط این راه ماندن همه و با هم بودن است، کنار مردم بودن و با آنان بودن است.

تاجگردون عنوان کرد: نیاییم جامعه را به دو قطب تبدیل کنیم و بگوییم اصلاح طلب یعنی ضد انقلاب و ضد ولایت و دیگری یعنی عین ولایت و انقلاب. هیچ گاه این جمله را فراموش نکنیم صندوق های رای که هر یک میخ استحکام انقلاب است، چپ و راست نمی شناسد. و مردم هم آنچه را که بیشتر می‌پسندند، خدمت است. امروز وقت اختلاف و ایجاد نگرانی برای مردم نیست، دیگران آمدند و رفتند، ما هم بخواهیم و نخواهیم، می‌رویم و آنچه باقی می ماند،خاطرات خوب و بد است. و چه بهتر که نیک نامی بر ذهن مردم چیره شود، امیدوارم که همه با هم بر مسیر انقلاب و مردم برگردیم، یعنی مسیری که منافع مردم و نه جناح خودمان باشد.

وی با اشاره به مشکلات حوزه انتخابیه‌اش، تصریح کرد: جوانان این خطه هم نگرانند بیش از آنچه فکر می کنیم آنان بر ذخیره نفت نشسته اند و از رگ های وجودشان ایران را تغذیه می کنند و خود بیکارند. اگرچه شایسته است از خدمات دولت به واسطه تلاش برای عمران و آبادانی و اتکا به شاخص‌های این خطه محروم میهن تشکر کنم و قدر بدانم، اما باز هم همچنان حلقه فقر بر این خطه چیرگی می‌کند و باید تلاش به خصوص در مقوله تولید و اشتغال دو چندان شود، چرا خطه نفت‌خیز کشور از خوزستان تا گچساران می بایست این چنین باشد؟

رییس کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی، خطاب به رئیس جمهور، تاکید کرد: به درد مردم و جوانان توجه کنید. همه چیز، آنچه که بیرون می‌گویند نیست. نگذارید از درون بپوسیم. هزاران میلیارد سرمایه جنگلی زاگرس این روزها می‌سوزد. نمی‌خواهم بگویم تحت تاثیر عوامل انسانی، فقط این را می دانم پنجه آنان که با دست خالی آتش خامی زاگرس را روزانه خاموش می‌کنند، خسته است. حیف است این همه ثروت غنی خدادادی بسوزد، زاگرس امید و مامن صد سال آینده است، به حفظش بکوشیم. درد آتش کوه‌ها و جنگل‌ها، سوز دل پدران و مادرانی که فرزندان بیکارشان در کنارشان پرپر می‌شوند، مستولی گشت و نگرانند. بکوشید قبل از اینکه دیر شود. جنگل جدید نمی‌خواهیم، آنچه که داریم، حفظ کنیم.