با استانی شدن انتخابات مجلس، احزاب باید مسئولیت افراد مورد حمایتشان را بپذیرند

احمد علیرضابیگی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سیاسی ایلنا درباره آخرین وضعیت طرح استانی برگزار شدن انتخابات مجلس گفت: فوریت این موضوع در صحن علنی تصویب شده و به کمیسیون شوراها ارجاع شد و درحال بررسی در این کمیسیون است. کلیات این طرح هم در کمیسیون شوراها به تصویب رسیده است.

گفت‌وگوی ایلنا با این نماینده مجلس را در ذیل می‌خوانید:

استانی شدن انتخابات مجلس چه نتایج مثبت و منفی را می‌تواند به همراه داشته باشد؟

کسانی که پیشنهاد دهندگان این طرح بودند پیشنهادهایی را مطرح می‌کنند ازجمله اینکه با به اجرا درآمدن این طرح، حوزه گسترده‌تری برای نمایندگان منتخب مردم تعریف می‌شود و نمایندگان از موضوعات محلی به موضوعات جامع‌تری در سطح قانون‌گذاری خواهند پرداخت.

عباسعلی کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان درباره این طرح تاکید کرده که نباید به کاهش مشارکت مردم و عدم شایسته‌گزینی ختم شود. آیا کمیسیون شوراها برای تامین نظر شورای نگهبان به این موارد توجه دارد؟

شورای نگهبان درباره این طرح اعلام نظر نکرده است، این طرح باید به شورای نگهبان برسد تا آن‌‌ها بررسی کرده و نظر خودشان را از زوایای مختلف اعلام کنند. با عملی شدن این طرح وقتی نمایندگان در حوزه‌های استانی گزینش می‌شوند آن شور و نشاط انتخاباتی که در نقاط دور و نزدیک کشور باید به‌وجود بیاید، ایجاد نخواهد شد. این طرح باعث می‌شود مردمی که در نقاط دور هستند احساس کنند نامزدهای منتخب تعلق بیشتری به مرکز دارند، درنتیجه برای آنان این احساس ایجاد خواهد شد که فکر کنند کمتر می‌توانند در عرصه انتخابات ایفای نقش کنند.

آیا کمیسیون شوراها برای حفظ شایسته گزینی کاندیداها در مناطق دورافتاده و کوچک و حفظ مشارکت مردم  این مناطق تدابیری در نظر گرفته‌ است؟

استانی برگزار شدن انتخابات مجلس تحزب را به دنبال دارد. طرح باید طوری پیش برود که مردم فارغ از اینکه شخصی را می‌شناسند یا نمی‌شناسند صرفا بر مبنای تعلق سیاسی نامزدها تصمیم بگیرند و رای دهند. این طرح باعث می‌شود که کاندیداها تنها با درجه‌ای از مقبولیت مردمی و فارغ از تعلقات سیاسی کمتر بتوانند در پارلمان حضور پیدا کنند و درنتیجه مجلس به خودی خود به سمت سیاسی شدن مطلق پیش خواهد رفت.

در این طرح رای آوردن نامزدهای نمایندگی مجلس در دو حوزه انتخابیه ( هم در شهرستان و هم در استان ) پیش‌بینی شده است که باعث می‌شود کاندیدایی که تابحال تنها در شهر خود تبلیغ می‌کرده از این پس علاوه بر شهرستان خود در کل استان هم تبلیغ کند که این باعث افزایش هزینه انتخابات و ناشناخته بودن نامزد در سایر نقاط استان می‌شود. حال چگونه می‌توان بار مالی این طرح را کاهش داد و مردم چگونه می‌توانند از خیل عظیم کاندیداهای موجود در یک استان افراد مورد نظر خود را بیابند؟

این حرف دستی است اما این طرح ما را به سمت تحزب پیش خواهد برد که مردم صرفا بر مبنای تبلیغات نامزدها رای ندهند. اگر این قانون به تصویب برسد انتخاب مردم بر مبنای رویکردهای احزاب شکل خواهد گرفت و درنتیجه باعث می‌شود مجلس به سمت حزبی شدن مطلق پیش برود و امکان بروز و ظهور افرادی تنها با مقبولیت اجتماعی و بدون پشتوانه حزبی محدود شود.

با این حال آیا کمیسیون شوراها همزمان با به تصویب رساندن کلیات این طرح در پویاتر شدن احزاب نیز تلاش کرده است؟

ما امروزه در خصوص برخورد حزب با انتخابات می‌بینیم کسانی که آقای رئیس‌جمهور را به عنوان کاندید خود معرفی کردند حاضر نیستند که عملکرد سوء دولت را به گردن بگیرند یا آن‌ احزابی که پشتوانه منتخبین شورای شهر تهران بودند و طی یک فرایند سیاسی این کار را انجام دادند الان حاضر نیستند نتیجه عملکرد آشفتگی دوساله آنان را به گردن بگیرند.

این نشان می‌دهد که احزاب امروزه از یک بلوغ و پختگی برخوردار نیستند و به راحتی اعتبار خودشان را در سبد آدم‌هایی گذاشتند که عملکرد آن آدم‌ها موجب آبرومندی برای آن حزب سیاسی نشده است.

اگر قرار باشد انتخابات به سمت تحزب پیش برود ما نیازمند بلوغ و پختگی احزاب هستیم. حال آیا مجلس در این راستا تلاشی داشته است؟ آیا اقدامی برای کسب آن پختگی لازم  در دست اجرا است؟

الان دارد کار مشترکی بین دولت، مجلس و مرکز پژوهش‌ها اتفاق می‌افتد که ما بتوانیم ضمن حفظ مشارکت گسترده مردم در موضوع انتخابات شرایطی به وجود بیاوریم که احزاب مسئولیت کارکردهای افراد خود را در مصادیق نمایندگی مجلس، شوراهای شهر و... برعهده بگیرند و پاسخگوی عملکرد افراد خود باشند. در این صورت مشخص خواهد شد که آیا این احزاب پاسخگوی سوء کارکرد دولت در حوزه‌های مختلف هستند؟ آیا احزابی که توانستند در شورای شهر مورد اقبال مردم قرار بگیرند آمادگی دارند پاسخگوی عملکردهای سوءشورای شهر تهران باشند؟