حکم روزه قضا از دیدگاه رهبر انقلاب

به گزارش ایلنا، حجت‌الاسلام محمد رضایی در ادامه پاسخ به سوالات پر تکرار و شرعی هم‌وطنان  به تشریح نظر فقهی مقام معظم رهبری درباره «روزه قضا» پرداخت.

مدیر دفتر استفتائات و مطالعات فقهی مقام معظم رهبری گفت: یکی از سوالاتی که از طرف مومنین و مقلدان مطرح می‌شد این است که «آیا برای روزه قضا زمان زیادی داریم یا بلافاصله بعد از ماه رمضان باید روزه‌هایی که در ماه رمضان نتوانستیم بگیریم را قضا کنیم؟» فتاوای مقام معظم رهبری این است که گرفتن قضای روزه سالجاری تا قبل از ماه رمضان سال بعد زمان دارد. همه مراجع معظم می‌فرمایند که تا قبل از ماه رمضان سال بعد فرصت هست تا روزه‌های قضا گرفته شود.

وی ادامه داد: حتی نظر برخی مراجع این است که اگر روزه‌های قضا اگر به سال‌های بعد هم افتاد، اشکالی نداره، اما باید کفاره تاخیر پرداخت کرد، بنابراین احتیاط این است که قبل از ماه مبارک رمضان سال بعد قضای روزه‌های سالجاری گرفته شود.

رضایی متذکر شد: باید به این مسئله هم توجه داشت که روزه‌گیرانی که روزه قضا بر گردن‌شان است نمی‌توانند روزه مستحبی بگیرد. اگر حکم این مسئله را ندانند و روزه مستحبی بگیرند، اگر تا قبل از اذان ظهر باشد، روزه مستحبی باطل شده و روزه‌دار می‌تواند نیت روزه قضا کند اما اگر بعد از اذان ظهر متوجه این حکم شد، روزه‌اش باطل است و نمی‌تواند نیت روزه قضا هم کند.

مدیر دفتر استفتائات و مطالعات فقهی مقام معظم رهبری ادامه داد: این حکم شامل هر روزه واجبی که به گردن روزه‌گیر است، می‌شود یعنی روزه‌دار نمی‌تواند تا کلیه روزه‌های واجبی که به گردنش هست  را نگیرد، نمی‌تواند روزه مستحبی بگیرد.

وی با طرح این پرسش که اگر روزه‌داری که روزه قضا به گردنش هست، بخواهد برای دیگران روزه قضا بگیرد، چه حکمی پیدا می‌کند، گفت: اگر مادر یا خواهر خانمی از دنیا برود و روزه قضا به گردن‌شان باشد و ایشان بخواهد روزه قضای آنان را بگیرد در حالی که خودش هم روزه قضا دارد، چطور می‌توان این چنین کند؟ در اینجا اشکالی به وجود نمی‌آید چرا که فرد مذکور تصمیم به گرفتن روزه مستحبی ندارد بلکه می‌خواهد روزه واجب قضا شده را بگیرد پس مشکلی به وجود نمی‌آید.

 رضایی ادامه داد: حالا اگر کسی بخواهد به ازای گرفتن روزه قضای دیگران پول طلب کند، می‌تواند و نام این روزه می‌شود روزه «استیجاری» اگر هم بخواهد قربت الی الله روزه قضای دیگران را بگیرد که نام این روزه روزه «تبری» می‌شود.