احمدی‌نژاد هم دنبال وفاق بود/ باید از دوقطبی‌سازی و منفعت طلبی پرهیز شود

امیررضا واعظ آشتیانی فعال سیاسی اصولگرا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره شکل گیری و گسترش ایده وفاق ملی در کشور و گسترش آن در خارج از کشور به ویژه تشکیل اتحادیه کشورهای اسلامی از سوی رئیس جمهور گفت: یک واقعیتی را نباید فراموش کنیم که برخی از کشورهای منطقه وابستگی‌هایی به آمریکا و انگلیس دارند، برخی از اینها باید اجازه بگیرند، یا اینکه تقیه کنند. ولی نکته مهم آنکه وفاق کلمه بسیار قشنگی است، اما این موضوع یک تعریفی دارد. یادم است زمانی که  آقای احمدی‌نژاد در سال ۸۴ رئیس‌جمهور شد می‌گفت همه جمع شویم و مشکلات را حل می‌کنیم. یعنی چیزی شبیه به همین وفاقی که آقای پزشکیان امروز آن را مطرح می‌کنند اما در عمل آن موضوع اتفاق نیفتاد. به دلیل اینکه درگیری‌های سیاسی داخلی اجازه این فضا را نمی‌داد.

 وی ادامه داد: یکی از اشکالات ما در جریانات سیاسی فرقی ندارد که اصلاح طلب است یا اصولگرا این است که وقتی گروهی پیروز انتخابات می‌شوند، گروهی دیگر دست به دعا می‌شوند تا جریان رقیب موفق نشوند. 

واعظ آشتیانی گفت: بحث وفاق، موضوعی است که ابتدا باید مشخص شود که تعریف ما از وفاق ملی چیست؟ معنا و مفهموم وفاق باید این باشد که همه برای ایرانی بهتر، کشوری پیشرو، کشوری که به دنبال منافع تشکیلاتی و سیاسی نباشد تلاش کنیم. وفاق یعنی از دوقطبی‌سازی و منفعت طلبی پرهیز داشته باشیم. شما فکر می‌کنید کشوری که وابستگی زیاد دارد یا عقبه‌اش وابستگی دارد، می‌تواند وفاق ایجاد کند؟ شما دیگر بالاتر از کشورهای جنبش عدم‌تعهد سراغ دارید؟ آیا واقعا این جنبش آن چیزی که مدنظر بود اتفاق افتاد؟ خیر، نبود.

وی تصریح کرد: بنابراین ما با این موضوع زیاد خوشبینانه برخورد نکنیم. اما در عین‌حال باید تلاش کرد و نباید سکوت کرد و تماشا کنیم. با توجه به قرابت و نزدیکی که از لحاظ فرهنگی با برخی کشورهای اسلامی وجود دارد، تلاش کنیم این اتحاد را به وجود بیاوریم. تلاشمان این باشد که با همسایه‌ها تنش زدایی داشته باشیم زیرا مقدمات این کار در دولت شهید رئیسی اتفاق اتفاد و باید این مسیر در دولت فعلی هم ادامه پیدا کند.

واعظ آشتیانی تصریح کرد: اینکه ما بتوانیم با همسایگان خود سیاست تنش زدایی و وفاق را برقرار کنیم گام بسیار بزرگی است و می‌تواند اثربخش و مهم باشد. در هر صورت وفاق این نیست که ما به فردی سهم دهیم و بگوییم این وفاق است. بهترین کار برای وفاق، از هر قومیتی که باشد، شایسته‌سالاری است.

وی تصریح کرد: اگر ما شایسته‌سالاری را محور قرار دهیم، این اعتماد به وجود می‌آید و شرایط به گونه‌ای خواهد بود که مردم می‌پذیرند اعتمادسازی، نشانه وفاق است. وفاق یعنی شایسته‌سالاری و انتخاب فرد اصلح. اینکه به هر قومیتی سهم دهیم منطقی نیست. شاید از یک قومیتی افراد شایسته در حوزه‌های مختلف وجود داشته باشد و نمره اول هم بیاورند، چه اشکالی دارد از آنان استفاده کنیم؟ اما این‌گونه سهم‌ دادن وفاق نیست و حتی ممکن است در آینده، آتش زیرخاکستر تلقی شود.

واعظ آشتیان در راهکار ایجاد اتحاد با کشورهای همسایه بر پایه وفاق در داخل کشور گفت:‌ در حوزه سیاست خارجی و دیپلماسی سعی کنیم گفتمان ما تحریک کننده نباشد تا دشمنان نظام بخواهند از آن استفاده کنند. رسانه‌های دنیا نشستند ببینند عکس‌العمل ما نسبت به همسایگان‌مان چیست؟ چه حرفی می‌زنیم تا آنها به عنوان یک صحبت تحریک‌کننده از آن استفاده کنند. ادبیات ما باید به گونه‌ای باشد که آنها نتوانند موضوعی را تحت‌ عنوان تهییج دربیاورند.

وی افزود: هرچه مراودات اقتصادی‌ ما با کشورهای همسایه بیشتر باشد، زمینه‌های این وفاق بیشتر خواهد شد. زیرا اگر بتوانیم با مراودات اقتصادی، صادرات، واردات از منابع و محصولات همدیگر استفاده کنیم، بستری برای صمیمیت بین دولت‌ها ایجاد خواهد کرد و مهمتر از همه باید پروتکل‌هایی بین دو کشور از لحاظ اقتصادی و حتی حقوقی در حوزه قضائی منعقد کرد تا با استناد به این موارد بتوانیم سرمایه‌گذاری‌های بین دو کشور  داشته باشیم که این موارد زمینه وحدت و دوستی را بیشتر می‌کند.