رئیس‌جمهور به خاطر سلیقه مجلس از اصول خود عدول نکند

مرتضی الویری فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در ارزیابی کابینه احتمالی مسعود پزشکیان رئیس جمهور کشورمان گفت: من به خودم نهیب می‌زنم که بدبین نباشم. مشکلات فراوانی در حوزه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه وجود دارد که یک امیدی به وجود آمد تا به همت و مدیریت آقای پزشکیان حل شود. ولی متاسفانه آن چیزی که بعد از معرفی کابینه احساس می‌کنم، باورهای من را به هم می‌ریزد. یعنی احساس می‌کنم با ترکیب کابینه‌ای که آقای پزشکیان به مجلس معرفی کردند، نمی‌توان به جنگ مشکلات رفت. واقعیت این است که بیش از ۵۰ درصد مردم ما پای صندوق‌های رأی نیامدند. آنهایی که نیامدند بر این باور بودند که دیگر صندوق رأی کارساز نیست و نمی‌تواند مشکلات ما را حل کند. آنهایی هم که پای صندوق‌های رأی آمدند، با التماس و تمنا به آقای پزشکیان رأی دادند، کسانی بودند که از روند موجود ناراضی بودند و برای تغییر آمدند. بنابراین می‌توان گفت یک جمع بین ۷۰ تا ۸۰ درصدی مردم از وضعیت موجود ناراضی و خواستار تغییر هستند.

وی افزود: انتظار و توقع آنها این است که هدایت و مدیریت جامعه در حوزه‌های مختلف به کسانی واگذار شود که این تغییر را به انجام برسانند. اما وقتی مشاهده می‌کنیم که در سه وزارتخانه مهم یعنی وزارت کشور، وزارت اطلاعات و وزارت آموزش و پروش چهره‌هایی معرفی می‌شوند که تداوم‌بخش روند گذشته هستند؛ به منزله ریختن آب سرد روی کسانی است که به آن امیدها رأی دادند. امیدوارم که آقای پزشکیان، مسئولین امر یا کسانی که آقای پزشکیان را وادار کردند که از کاندیداهای اصلی خود عقب‌نشینی کنند، توجه داشته باشند که در صورت تداوم این راه ۴ سال دیگر مجددا به رأی مردم احتیاج دارند و دیگر با هیچ وسیله و تدبیری نمی‌توان مردم را پای صندوق‌های رأی آورد.

الویری گفت: یک زمان شما بین به و بهتر انتخاب می‌کنید. ولی یک زمانی شما سراغ فردی می‌روید که اصلا در حوزه به و بهتر نیست، بلکه در حوزه بد و بدتر قرار دارد. در وزارتخانه‌هایی که اسم بردم به طور خاص، چهره‌هایی معرفی شدند که بانیان وضع موجود بودند. یعنی شما نگاه کنید، ما اتفاقات تلخ ۱۴۰۱ را داشتیم، افراد بی‌گناهی هم به زندان افتادند. خبرنگارانی در جریان فوت مهسا امینی به زندان افتادند که اتهام آنها ارتباط با دولت متخاصم عنوان شد و از سوی نهادهای امنیتی بر این مساله تاکید شد اما الان تبرئه شدند یا مثلا در برخوردهایی که در موضوع حجاب صورت گرفت در برخی حوزه‌ها نمی‌توان گفت یک مدل ضعیفی معرفی شده بلکه انتخاب صورت گرفته آن مدیری نبود که مردم تقاضا کرده و خواستار آن بودند.

این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که بعد از اعلام ترکیب کابینه شاهد استعفای آقای ظریف از معاونت راهبردی رئیس جمهور بودیم. برخی این موضوع را به مسئله انتخاب کابینه و برخی نیز این موضوع را به مسئله قانون عدم به کارگیری اشخاص در مشاغل حساس به دلیل وجود تابعیت دوم خود یا فرزندان‌شان عنوان کردند ارزیابی شما چیست، گفت: از پشت‌پرده حوادثی که منجر به استعفای آقای ظریف شد اطلاعی ندارم. بالاخره آقای ظریف یک مدیر اجرایی باهویت، متخصص و مورد اقبال اکثر مردم است. اما وقتی سازوکارها به نحوی پیش بیاید که چنین فردی به هر دلیلی که باشد؛ کنار گذاشته شود، نمی‌تواند قابل‌قبول باشد. اگر مجلس مصوبه قانونی گذاشته؛ از آقای رئیس جمهور انتظار می‌رود که پیگیر آن باشد تا مصوبه غیرمنطقی و غیرعاقلانه را حذف کند. معنا ندارد یک فردی که توانمندی انجام کاری را دارد، صرف اینکه فرزند او در خارج از کشور تحصیل می‌کند یا تابعیت دوگانه دارد، حذف شود.

وی تصریح کرد: فکر می‌کنم این‌ها بیشتر بهانه است اگر اراده‌ای در حاکمیت وجود داشته باشد که بخواهد به انتظارات مورد نظر مردم توجه شود، این مسائل قابل حل است.

الویری در پاسخ به این سوال که آیا کابینه وفاق ملی که آقای پزشکیان از آن صحبت کردند به وجود آمده است، گفت: کابینه وفاق ملی یعنی کابینه‌ای که بتواند نظر اکثریت مردم را که برای حل مسائل خود با مشکلاتی مواجه هستند، تأمین کند. وقتی نتواند این کار را انجام دهد وفاق ملی فقط یک شعار بیشتر نخواهد بود.

الویری در پاسخ به این سوال که آیا مجلس فعلی به کل کابینه آقای پزشکیان رای اعتماد خواهد داد، گفت: وقتی آقای خاتمی در انتخابات سال ۷۶ رأی آورد، با توجه به آنکه مجلس پنجم از نظر گرایش سیاسی نقطه مقابل آقای خاتمی بود اما به اکثریت کابینه آقای خاتمی رأی موافق داد. اگر رئیس‌جمهور با قاطعیت، خواستار آمدن چهره‌های مورد اقبال اکثریت مردم باشد، بعید می‌دانم مجلس در مقابل آن مقاومت کند. بالاخره باید تلاش کرد اگر فردی مورد قبول قرار نگرفت یا رای نیاورد، یک فرد با درجه پایین‌تر اما با همان توانمندی و مورد اقبال مردم معرفی شود نه فقط به خاطر آنکه مجلس سلیقه دیگری دارد از اصول خودمان عدول کنیم.