استمداد یک تشکل عالی کارگری از دولت برای برخورد با یک کارگر

عضو کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در واکنش بهدرخواست مجمع عالی نمایندگان کارگران از آقای هفده‌تن، معاون وزیر کار مبنی بر برخورد با اوو ایلنا،گفت: مجمع به جای مخالفت با تغییر قانون کار از طراح اصلی تغییر این قانون خواسته است با یک کارگر برخورد کند، آنوقت مدعی‌اند که در یک تشکل «صنفی» و «ملی» عضو هستند.

«ناصر چمنی» در این باره به ایلنا گفت: ادبیات این نامه با شأن افرادی که مدعی‌اند توسط جامعه کارگری انتخاب شده‌اند همخوانی ندارد.من در گفتگوی پیشین خود با ایلنا گفته بودممجمع عالی نمایندگان کارگران به عنوان سخنگوی دولت عمل می‌کند نه نماینده کارگران. بنده در آن گفتگو فقط تردیدهای خود را بیان کرده بودم اما با نامه‌ای که این تشکل به آقای هفده‌تن، معاون وزیر کار نوشته است بلندگوی دولت بودن آنان ثابت شد.

او افزود: اگر مجمع عالی نمایندگان کارگران به متن گفتگوی یاد شده اعتراض داشت می‌توانست به عنوان یک تشکل کارگری به خود من نامه بنویسد اما دعوا را به وزارت کار و شخص آقای هفده‌تن کشانده‌ است، یعنی به فردی که این روز‌ها با طرح تغییر قانون کار مورد انتقاد جامعه کارگری قرار گرفته است. اعضای مجمع انتظار دارند کارگران از این اقدامشان چه برداشتی کنند؟

این فعال کارگری با اشاره به ارسال رونوشتی از نامه مجمع عالی نمایندگان کارگران به حراست پتروشیمی تبریز، پرسید: تلاش برای تخریب جایگاه یک فعال کارگری در محل کارش از وظایف یک تشکل «ملی» و «صنفی» است؟ آیا این کار و اقدامات مشابه دفاع از حقوق کارگران به شمار می‌رود؟ مگر اصلی‌ترین وظیفه یک تشکل کارگری دفاع از حقوق کارگران نیست؟

چمنی در ادامه گفت: من هر چقدر هم با مجمع عالی نمایندگان کارگران اختلاف نظر داشته باشم در ‌‌‌نهایت کارگر هستم اما این تشکل به اصطلاح کارگری امیدوار بوده است با ارسال نامه به حراست پتروشیمی رازی برای من ایجاد دردسر کند.

عضو کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران ادبیات نامه مجمع عالی نمایندگان کارگران را «زشت» و «اقتدارگرایانه» خواند و سپس افزود: مجمع در این نامه صلاحیت و اهلیت مرا زیر سوال برده است. پرسش من این است که مگر صلاحیت مرا مجمع تایید می‌کند؟ من بر خلاف نویسنده این نامه(دبیر مجمع نمایندگان کارگران) صلاحیتم را از صندوق آرای کارگران بدست آورده‌ام. این بالا‌ترین نوع صلاحیت است. اما گویا عده‌ای تحت عنوان تشکل کارگری به دنبال سپردن تایید صلاحیت فعالان کارگری به وزارت کار هستند. تفاوت من با نویسنده نامه این است که من با آرای کارگران به عنوان نماینده کارگری انتخاب شده‌ام اما او در بهترین حالت سمتی انتصابی دارد.

چمنی در ادامه تاکید کرد نسبت به توهین‌هایی که مجمع عالی نمایندگان کارگران در این نامه به او و کارگران روا داشته‌ است در مراجع قانونی شکایت می‌کند.

او در عین حال پرسید:اگر من به عنوان فعال کارگری نظرم را نگویم چکار کنم؟ اگر ایلنا به عنوان رسانه کارگری نظرات کارگران را بازتاب ندهد چکار کند؟ آیا ما هم همانند تشکل‌های دولت ساخته بی‌خاصیت باشیم؟ انشاء‌الله که هرگز اینگونه نمی‌شود.

این فعال کارگری بیان کرد: مجمع در این نامه گفته آقای چمنی به وزارت کار توهین کرده و سپس از این وزارتخانه خواسته است برای احیای حق خود اقدام کند. مجمع وکیل مدافع وزارت کار است یا کارگران؟ خودشان در این نامه در جایگاه وکیل مدافع وزارت کار در آمده‌اند. اگر این تشکل کارگری واقعی بود هرگز به حراست محل کار من نامه نمی‌نوشتند. من در گفتگوی پیشین خود گفته بودم ساختار این تشکل‌ معیوب است. جدا از احتمال بالا‌تر تطمیع یا تهدید نماینده کارگران یک واحد تولیدی نسبت به تشکل کارگری، نقدهای دیگری هم بر این تشکل عالی وارد است. مثلا هنگامی که اعضای مجمع عالی نمایندگان کارگران به ژنو می‌روند یا سرشان با مذاکرات سه جانبه در تهران گرم است، چه کسی پیگیر مشکلات کارگران واحدهای تولیدی‌شان خواهد بود؟ مجمع بهتر است به جای فحاشی به این انتقادات پاسخ دهد.

عضو کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران در پایان با اشاره به گفتگوهای انتقادی خود در سال گذشته با اعضای کانون عالی شوراهای اسلامی کار گفت: من سال گذشته تند‌ترین انتقاد‌ها را از کانون عالی شوراهای اسلامی کار بیان کردم اما اعضای این تشکل کارگری هرگز به وزارت کار نامه ننوشتند و از این وزارتخانه نخواستند که ناصر چمنی را ساکت کند.