کارگران ساختمانی به دلیل روز مزد بودن فاقد پشتوانه هستند
یکسویه بودن قراردادهای کار، شرایط نامناسب بیمههای حوادثو اجتماعی، پوشش بیمهای ناقص و نبود هیچ مرجع قانونی رسیدگی به شکایات کارگران نمونههائی از مشکلات عمده این دست از کارگران است.
یک کارگر ساختمانی میگوید: یکسویه بودن قراردادهای کار، شرایط نامناسب بیمههای حوادثو اجتماعی، پوشش بیمهای ناقص کارگران و نبود هیچ مرجع قانونی رسیدگی به شکایات کارگران نمونههائی از مشکلات عمده این دست از کارگران است.
«نیما روحانی» ضمن تشریح مشکلات آنان به ایلنا گفت: کارگران ساختمانی به دلیل روز مزد بودن ماهیت کار هیچ پشتوانه قانونی ندارند، در یک پروژه ساختمانی یک نسخه قرارداد از پیش تهیه شده به کارگر میدهند تا خوانده و امضاء کنند و نسخه دومی به وی نمیدهند.
این کارگر تهرانی میزان پرداخت دستمزد کارگران روزمزد را چنین عنوان کرد: چنانچه بیکاری فصلی و کار در روزهای تعطیل را بیافزائیم میتوان گفت دستمزد این کارگران به ۶۷۰ هزار تومان میرسد که از حداقل دستمزد تعیین شده قانون کار نیز کمتر است.
وی با رد این مطلب که حقوق کارگر ساختمانی زیادتر از بقیه کارگران است، ادامه داد: قراردادهای این دست از کارگران تنهامنافع کارفرمایان را درنظر دارد طوریکه کارگر حتی برای درک بعضی از مفاد آن نیز فرصتی ندارد.
روحانی ضمانت پرداخت دستمزد کارگر را اعتماد بین وی و کارفرمایش دانست و افزود: پشتوانه قانونی در صورت عدم پرداختها وجود ندارد؛ عیدی و سنواتی نیز پرداخت نمیشود و اگر پولی پرداخت شود بستگی به میل کارفرما دارد.
این کارگر ساختمانی با اشاره به یک نمونه از سوءاستفاده کارفرمایان از نیروی ارزان و زیاد این بخش افزود: کارفرمایان دانشجویان برق را بهعنوان کارآموزی با حداقل دستمزد بهکار میگیرند اما در عمل کار آنقدر زیاد است که آنان به کندهکاری مجاری سیمهای برق میپردازند و عملاً برقکاری را نمیآموزند.
وی ساعات کاری این دست از کارگران ساختمانی را بدین شرح اعلام کرد: با احتساب یک ساعت استراحت، کارگران ساختمانی باید روزانه ۹ ساعت را بدون دریافت حق ناهار و حتی چای کار کنند.
روحانی با مقایسه «کارگران ساختمانی» و «کارگران شاغل در کارگاهها» که دارای بیمه تأمین اجتماعی، حق مسکن، حق اولاد، عیدی و سنوات در قراردادهای کاریشان هستند، اظهار داشت: از آنجا که سرکشی بازرسان وزارت کار بر کارگاههای غیر ساختمانی در مقایسه با کارگاههای ساختمانی منظمتر است در نتیجه وضعیت حقوقی کارگران غیر ساختمانی نسبت به کارگران ساختمانی بهتر است.
این کارگر ساختمانی موضوع مهم دیگر را که در کمین این دست از کارگران هستند را حوادثحین کار عنوان کرد و اظهار داشت: حادثه در یک قدمی کارگران است؛ سقوط مصالح ساختمانی، افتادن از داربست، داخل شدن فرز در چشم جوشکار، قطع انگشت یا دست و پای سنگکار بهدلیل قلاب سنگ و… بیکاری کارگر و در پی آن توقف ارتزاق خانواده این کارگران را به همراه دارد.
وی با اشاره به اینکه طرح «بیمه کارگران ساختمانی» سازمان فنی و حرفهای راه حلی بود که در اجرا نافرجام ماند، تشریح کرد: روند طولانی بوروکراسی بیمه کردن، امکان استفاده افراد غیر کارگر ساختمانی از مزایای بیمه اجباری این کارگران باعثشده است تا این طرح در عمل نتوان به اهداف خود دستیابد.
او با بیان این مطلب که شهرداری تنها با روند اتمام پروژه سرو کار دارد و مسائل ایمنی پروژه برایش اصلاً مهم نیست، افزود: ایمنی پائین محیطکاری و نداشتن بیمه، خطرات و ترس از آینده را برای کارگران زیادتر میکند.