در گفتوگو با ایلنا عنوان شد:
تهدید انتقال آلودگی با واردات گندم از روسیه/ واردات با هر نرخ ارز، تحمیل هزینه به کشور است
واردات گندم به کشور آغاز شده است، این اقدام که با هدف جبران کسری انجام میشود تهدیدهای برای تولید داخلی به همراه دارد که احتمال انتقال آلودگی و خطر از بین رفتن تداوم خودکفایی گندم از جمله آنها است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، وزارت جهاد کشاورزی پیشبینی کرد که در سالزراعی گذشته بیش از 14 میلیون تن گندم در کشور تولید شود. بهرغم مشکلات پیش آمده ناشی از تغییر اقلیم و سیل در استانها جنوبی و شمالی میزان پیشبینی، محقق شد.
سیل در پایان سال گذشته و ابتدای سالجاری به 160 هزار هکتار از مزارع گندم در استان خوزستان و 40 هزار هکتار در استان گلستان و لرستان خسارت وارد کرد که نتیجه آن نابودی حدود 700 هزار تن گندم بود. اما همچنان میزان تولید گندم برای حفظ خوداتکایی کافی بود و حتی برای صادرات آن نیز برنامهریزی میشد.
چندماهی از آغاز خرید تضمینی گندم از کشاورزان نگذشته بود که آمار نشان از کاهش تحویل گندم به مراکز خرید دولتی داشت. به نحوی که پس از تایید و انکارها مسئولان وزارت جهادکشاورزی، معاون زراعت وزیر جهاد کشاورزی از کسری 3 میلیون تنی گندم برای تامین ذخایر استراژیک خبر داد.
با ادامه خودداری گندمکاران از تحویل محصول خود به مراکز دولتی در پایان مهرماه سالجاری محمود حجتی، وزیر سابق جهاد کشاورزی، اعلام کرد که کشاورزان گندمشان را به دولت نفروختند و کسری گندم مورد نیاز کشور از طریق واردات تامین میشود. پس از آن نیز عبدالمهدی بخشنده، معاون برنامهریزی و امور اقتصادی وزارت جهاد کشاورزی، از تمدید زمان خرید تضمینی گندم خبر داد و گفت: این وزارتخانه همچنان آماده تحویل گرفتن گندم از کشاورزان است.
در ابتدا این اخبار از طرف برخی کارشناسان؛ تهدید و ترغیب کشاورزان برای تحویل محصول خود به دولت تفسیر شد، اما حالا خبر از آغاز واردات گندم به گوش میرسد و کشتیهای حامل گندمی که از روسیه و چند کشور دیگر اروپایی در راه ایران هستند.
عملی کردن تصمیم به واردات گندم در حالی است که کارشناسان بر این باورند که واردات گندم از کشوری که به آلودگی گندم در جهان شهره است تهدید بزرگی برای پایداری تولید داخلی کشور به شمار میرود، ضمن اینکه هزینه واردات با هر نرخ ارزی که باشد تحمیل هزینه به کشور و ظلم به تولیدکننده داخلی است.
رضا نورانی، رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران، در گفتوگو با ایلنا اظهار کرد: واردات در شرایطی که امکان تولید محصول در داخل کشور وجود دارد، قرار گرفتن در مقابل تولید است.
وی گفت: ایران امکان تولید 14 میلیون تن گندم به رغم خسارات و تغییر اقلیم را دارد، بنابراین در این شرایط اقدام به واردات ایستادن در مقابل تولیدکننده داخلی است.
نورانی با اشاره به تشدید تحریمها علیه ایران، اظهار کرد: پیشبینی میشود شرایط تحریم روزهای سختتری را برای ایران رقم بزند دراین شرایط حرکت به سمت واردات و خروج ارز با هر نرخی آن هم در محصولی که در آن به خوداتکایی رسیدهایم، قابل قبول نیست.
وی با انتقاد از کارشناسانی که واردات گندم را با نرخ ارز 4200 تومانی توجیه میکنند، افزود: برخی کارشناسان قیمت تولید گندم در داخل کشور را با سایر کشورها مقایسه و واردات آن را با ارز ترجیحی (4200 تومان) قابل توجیه میدانند در حالی که خروج ارز از کشور با هر نرخی تحمیل هزینه به کشور است.
به گفته نورانی؛ مقایسه قیمت گندم داخلی و وارداتی در حالی کارشناسی و درست است که مبنای برآورد هزینه و قیمت آن برای کشاورزی داخلی و خارجی ریال باشد.
وی یادآور شد: هزینه تمام شده تولید برای کشاورزان داخلی بر اساس ارزش ریال و تورم است، در مقایسه آن با نرخ گندم خارجی متوجه خواهید شد اگر واردات حتی با نرخ ارز 4200 تومانی نیز باشد توجیه اقتصای ندارد.
نورانی با تاکید براینکه کسری ذخایر به دلیل نارضایتی کشاورزان از قیمت خرید تضمینی گندم اتفاق افتاده است ، افزود: اگر ارزی که برای واردات گندم از کشور خارج میشود را صرف حمایت از گندمکاران داخلی کنیم آنگاه دیگر شاهد کسری این محصول نخواهیم بود.
رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران تهدید دیگر واردت گندم از سایر کشورها برای تولید داخلی را انتقال آلودگی به مزارع کشور عنوان کرد.
نورانی با یادآوری اینکه کشور روسیه یکی از کشورهای آلوده به آفت در محصول گندم است، اظهار کرد: این مشکل در مزارع گندم روسیه سابقه طولانی دارد و دستگاههای متولی واردات باید مراقب این تهدید باشند.
وی افزود: البته سازمان حفظ نباتات مسئول جلوگیری از انتقال بیماریهای گیاهی به مزارع کشور است، اما با توجه به سابقه بیماری در مزارع گندم روسیه این موضوع باید با جدیت مورد بررسی قرار گیرد.
به گزارش ایلنا؛ واردات همیشه آسانترین گزینه دولت مردان برای جبران کسری بوده است اما گندم یک محصول استراتژیک برای کشور ما به شمار میرود. دستیابی به خوداتکایی این محصول استراتژیک بسیار پر اهمیت است اما مهمتر از آن حفظ این دستاورد بزرگ در شرایط تحریم است. عدم حمایت از گندمکاران و امکان انتقال بیماری مواردی است که به طور جدی میتواند خوداتکایی گندم کشور را تهدید کند.