توجیه ناموجه شرکت بهپاک برای زیاندهی شش ماهه نخست سال
سایر شرکتهای رقیب شرکت بهپاک در شرایط یکسان با چنین حجم از زیان، مواجه نشدهاند و کماکان سودده باقی ماندهاند. بر اساس شواهد و مدارک این زیان ناشی از سوءمدیریت بوده و به برکناری مدیرعامل شرکت بهپاک منجر شده است.
به گزارش ایلنا، شرکت صنعتی بهپاک، متعلق به شرکت توسعه صنایع بهشهر که دارای سال مالی منتهی به آذر است در صورت های مالی حسابرسی نشده 6 ماهه منتهی به خرداد بالغ بر 7.9 میلیارد تومان زیان خالص محقق کرد.
این شرکت که بر اساس گزارشهای مالی منتشره و حسابرسی شده تا پایان سیام آذر ماه سال 1401 شرکتی سودده بود، در شش ماهه منتهی به خرداد ماه سال 1402 با 7.9 میلیارد تومان زیان خالص مواجه شده است.
نکته جالب توجه این که شرکت صنعتی بهپاک در اطلاعیهای در توضیح دلایل زیان این شـرکت مـربوط به شش مـاهه اول منتهـی به ۳۱/۳/۱۴۰۲ آورده است:
«به علت افزایش تعرفه گمرکی و همچنین مالیات بر ارزش افزوده از ۱ درصد به ۹ درصد در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲ تأمین کنندگان اقدام به عرضه کنجاله و دانه سویا ننمودند ، لذا شرکت نتوانست مواد اولیه واحد پروتئین ( با حاشیه سود مناسب) را تأمین نماید۰ ۲- علیرغم افزایش هزینه حامل های انرژی ، حقوق و دستمزد و سایر عوامل تولید ، نرخ فروش محصولات و علی الخصوص پروتئین به دلیل مخالفت مراجع ذیصلاح تا تاریخ ۳۱/۳/۱۴۰۲ افزایش نیافته و این موضوع باعث عدم تناسب افزایش قیمت تمام شده به فروش و در نهایت منجر به زیان گردید۰ ۳- قیمت گذاری دستوری توسط دولت و عدم تناسب در افزایش قیمت مواد اولیه نسبت به استحصالات در مقطع تبدیل ارز ترجیحی به نیمائی این شرکت مانند بقیه شرکت های روغنکشی متضرر گردید.»
این ادعا در حالی است که سایر شرکتهای رقیب شرکت بهپاک در شرایط یکسان با چنین حجم از زیان، مواجه نشدهاند و کماکان سودده باقی ماندهاند. بر اساس شواهد و مدارک این زیان ناشی از سوءمدیریت بوده و به برکناری مدیرعامل شرکت بهپاک منجر شده است. این سوء مدیریت به افزایش بهای تمام شده درآمدهای عملیاتی از یکسو و همچنین افزایش بیرویه هزینههای فروش، اداری و عمومی و همچنین هزینههای مالی شرکت صنعتی بهپاک انجامیده است.
لازم به یادآوری است که اخیرا سیدجواد احمدی با مدرک الهیات و معارف اسلامی به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت صنعتی بهپاک یکی از شرکتهای فرعی توسعه صنایع بهشهر انتخاب شده است. از همین روی، این پرسش مطرح میشود که چه ارتباطی بین فارغ التحصیل الهیات و معارف اسلامی به صنعت روغن و کنجاله(سویا) وجود دارد؟