شورایاری محمدآباد دامغان مانعی برای مهاجرت معکوس مردم از شهر به روستا/ عضوشورا: دلمان می‌خواهد اما زمین به اندازه کافی نداریم / بنیاد مسکن: درصورت موافقت شورا محدودیتی در واگذاری زمین نداریم

به گزارش خبرنگار ایلنا، مهاجرت معکوس در ایران به عنوان یک پدیده نسبتاً جدید که به مرور به یک جریان تأثیرگذار بر جامعه روستایی تبدیل می شود، نیازمند بررسی از ابعاد مختلف  است  که باید چهار عامل شامل سطح توسعه در روستاها، شرایط زندگی شهری، میزان درآمد مهاجران و تعلّق قومی و محلّی به عنوان عوامل احتمالی مؤثّر بر مهاجرت معکوس شناسایی و رابطه آن با مهاجرت معکوس در نظر گرفته شود. 

مسئله‌  مهاجرت به صورت مهاجرت از روستا به شهر، از شهر به روستا، از روستا به روستا یا از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ در جامعه اتفاق می‌افتد؛ شکل غالب مهاجرت در اکثر کشورهای جهان سوم از جمله ایران، حرکت یک‌سویه و عموماً بدون بازگشت روستاییان به شهرها است، اما در دهه‌ اخیر به نظر می‌رسد در نواحی روستایی کشور الگوی دیگری از مهاجرت تحت عنوان مهاجرت معکوس شکل گرفته است.

 در روستای محمدآباد از توابع بخش مرکزی دامغان عده ای از جوانان که تمایل دارند برای ادامه زندگی در روستا ساکن شوند متاسفانه با تصمیم شورای اسلامی از این فرصت محروم گشته اند؛ که این موضوع دلایل متعددی داشته و مهمترین آن، عدم واگذاری زمین مسکونی به متقاضیان واجد شرایط جهت ساخت مسکن است .

این زمین‌ها جزو منابع ملی بوده و با طی شدن روند قانونی جهت واگذاری به متقاضیان در اختیار شورا روستا قرار گرفته است و وجود امکانات هم‌سطح با شهرستان و نزدیکی روستا با شهرستان دامغان که حدود 10 کیلومتر است از عوامل ترغیب جوانان به ماندگاری در روستا و یا بازگشت آنها از شهرستان دامغان است.

خانم 50 ساله‌ای که اهل روستای محمدآباد بوده در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: شورای اسلامی محمدآباد حتی درخواست های صادره از بنیاد مسکن را تایید نمی‌کند و به بهانه «سایت واگذاری زمین از سوی بنیاد مسکن بسته است» ، «زمین به اندازه کافی نداریم» ، «فعلا تصمیم واگذاری زمین نداریم» و....از تایید درخواست صادره از بنیاد مسکن انقلاب اسلامی دامغان امتناع می کند در صورتی که رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی دامغان می‌گوید اگر شورای اسلامی محمدآباد علاقمندان برگشت به روستا را به ما  معرفی کند  محدودیتی در واگذاری زمین نداریم.

 علی ،جوان 30 ساله دیگری که به تازگی ازدواج کرده نیز اظهار داشت : چنانچه شورای اسلامی زمین واگذار کند خانه می سازم و با توجه به فاصله اندکی که محمدآباد با دامغان داشته همین جا ساکن می شوم .

متقاضی دیگری که جوان 33 ساله است از عدم واگذاری زمین از طرف شورای اسلامی روستا گلایه کرد و افزود: شهرک الغدیر علاوه بر زمین های مسکونی تعدادی زمین با کاربری تجاری دارد و با توجه به مهارتهای متفاوتی که دارم و مدارک آن موجود است اما متاسفانه هنوز نتوانستم صاحب زمینی برای اشتعالزایی خودم و دیگران شوم.

محمد حسن  جوان 30 ساله محمدآبادی گفت: شغل و امرار معاشم در دامغان است و به دلیل گرانی مسکن در دامغان توانایی خرید مسکن در شهرستان را ندارم و در صورتی که شورا زمین به ما واگذار کند با مبلغ وام مسکن روستایی خانه را می سازم و همین جا ساکن می شوم چون همه امکانات شهر دامغان در این روستا وجود دارد .

یک عضوشورای محمدآباد نیز در پاسخ به این پرسش ایلنا که چرا به درخواست  متقاضیان توجه نمی کنید، گقت : دلمان می خواهد کاری کنیم اما در حال حاضر زمین به اندازه کافی نداریم و متقاضیان واگذاری زمین بیشتر از قطعات زمین است برای همین تصمیمی برای واگذاری نداریم .

این در حالی است که بر پایه تحقیقات خبرنگار ایلنا، زمین ‌‌‌های مورد نظر در شهرک الغدیر به جز 4 قطعه، مابقی کاربری مسکونی داشته این بدین معنا است که می توان زمین در اختیار  متقاضیان قرار داد تا حداقل هم آنان به خواست شان برسند و هم اینکه از مهاجرت این افراد  به شهر جلوگیری کرد. از طرف دیگر نیز  قطعات زیادی زمین دولتی در اختیار شورای محمدآباد است که می‌توان  با واگذاری آنها به جوانان روستا گامی در راستای اقتصاد مقاومتی  در سال جهش تولید برداشت.