کشف یک مخفی گاه زیر زمینی باستانی در دیلمان سیاهکل

به گزارش ایلنا از سیاهکل، ولی جهانی در این باره اظهار داشت: در بازدید اخیر از این سازه دستکند، راهروهایی که عمود بر هم در عمق 10 تا 12 متری زمین ایجاد شده، به طول 150 متر مورد شناسایی قرار گرفت.

این مسئول با بیان اینکه طول این سازه، بیشتر از مقدار شناسایی شده در بررسی اخیر است، افزود: به دلیل ریزش بخش ابتدایی و انتهایی آن امکان بررسی دیگر بخش‌ها در این مقطع از مطالعات امکان‌پذیر نیست و نیاز به آواربرداری بخش‌های فرو ریخته برای ادامه مطالعات دارد.

مسئول باستان شناسی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان تصریح کرد: برای ورود به محوطه یافت شده تنها راه موجود، در شیب تپه ماهوری مشرف به روستای میکال قرار گرفته که در اثر فرونشستن زمین نمایان شده، این ورودی به راهرویی به طول 22 و عرض 4 متر و با امتداد شرق به غرب  راه دارد.

وی با بیان اینکه ارتفاع کف فعلی محوطه مذکور تا سقف در حدود 320 سانتی‌متر است، تصریح کرد: ابتدای این ورودی راهرویی به قطر 120 سانتیمتر دیده می‌شود که با سیر نزولی خود احتمالاً به فضاهای زیرین این سازه راه می‌یابد.

جهانی افزود: این سازه دستکند در عمق زمین، در مجموع از 5 راهروی اصلی که در منتهی‌الیه خود بر یکدیگر عمودند تشکیل شده و دو راهروی فرعی که یکی سیر نزولی و دیگری صعودی در طرفین راهروهای اصلی دیده می‌شود که عامدانه مسدود شده است.

این مسئول بیان داشت: در دیواره‌ها محل‌هایی برای قرار دادن پیه‌سوز و  در سقف سازه هواکش‌هایی ایجاد شده که احتمالاً این بخش‌ها نیز پس از ترک این محل عامدانه مسدود شده‌اند.

جهانی با بیان اینکه در تمام بخش‌ها اثر دودزدگی بر روی سقف و دیوارها مشهود است، سقف را بشکل جناقی توصیف کرد و افزود: در حاشیه طول راهرو شیارهایی برای عبور آب ایجاد شده است.

مسئول باستان‌شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گیلان با اشاره به اینکه در سطح راهرو‌ها قطعات شکسته سفال مربوط به تمبوشه‌های سفالی برای انتقال آب پراکنده است، خاطرنشان کرد: بخشی از این سازه‌ها در زیر روستای فعلی میکال قرار دارد اما در دیگر بخش‌های این منطقه نیز موارد مشابه وجود دارد که برای درک آن‌ها و نحوه ارتباطشان با یکدیگر نیاز به مطالعات گسترده‌ای در این زمینه است.

وی از ادامه تحقیقات در حوزه این محوطه تاریخی خبر داد و اظهار داشت: کشف این مخفیگاه برگ زرینی در کارنامه باستان‌شناسی استان گیلان است.