ایلنا گزارش می دهد؛
چشم‌پوشی محیط زیست از ساخت و سازها در هفت برم/ دامنه کوه را تخریب کردند تا تفرجگاه‌ها رو به سمت برم باشد
دخل و تصرف‌های بی‌رویه و خلأ مدیریت مناسب، دریاچه‌های منطقه گردشگری «هفت برم» در ۵۵ کیلومتری شیراز را در مسیر خشک شدن کامل قرار داده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هفت برم هم حالا سرنوشت مشابهی با دیگر دریاچه‌های فارس پیدا کرده است؛ عرصه‌های این دریاچه با ویلاسازی و باغ شهری‌ها هر روز کوچک و کوچک‌تر می شود.
زیستگاهی طبیعی که روزانه عرصه آن به واسطه تصرفات از بین می‌رود، ساخت و سازهایی که حالا تعداد آنها در سایه عدم نظارت افزایش یافته و عملا شرایط را برای ادامه زندگی در این زیستگاه از بین برده است.
تخریب عرصه منابع طبیعی،حفرچاه و زراعت، انبوه زباله، ساخت تفرجگاه و سازه‌ها در حریم برم، شکار و صید گونه‌های آبزی در دریاچه ها از جمله ها آسیب هایی هستند که هر روز بر تن رنجور برم های این منطقه گردشگری زده می شود.
در بازدید میدانی از منطقه هفت برم با حضور فعالان محیط زیستی؛ ساخت و سازها و اقامتگاه ها در فاصله چندمتری از برم ها و از بین رفتن پوشش طبیعی به واسطه تصرفات مهم‌ترین موضوعاتی بود که به آن اشاره شد.
ساخت و سازهای هفت برم کاملا در حریم آب است
سیروس زارع از فعالان محیط زیستی با ابراز نگرانی از شرایط هفت برم و خطر نابودی آن می گوید: تصرف حریم هفت برم مربوط به امروز نیست و باید قبل از این با تقویت نظارت در این حوزه، اجازه ساخت و ساز داده نمی شد.
وی ادامه می دهد: در واقع در منطقه هفت برم باید منابع طبیعی از عرصه خود حفاظت می کرد و محیط زیست هم لازم بوده حریم و عرصه تالاب را حفاظت کند اما این حجم از ساخت و سازها به نوعی چشم پوشی بوده است و درحالی که شرح وظایف دستگاه ها مشخص بوده اما هیچگونه ضابطه‌ای در این باره رعایت نشده است.
این کنشگر زیست محیطی می‌افزاید: در حال حاضر بخش خصوصی سرمایهگذاری کرده و از طرفی بخش دولتی باید وقت بگذارد تا حکم بگیرد و بودجه دولتی برای تخریب انجام دهد؛ عرصه ملی و طبیعی را از دست داده‌ایم و سرمایه دستگاه و بودجه‌ای هم خسارت دیده بخش خصوصی هم متضرر شده است.
زارع ادامه می دهد: حریم تالاب ها از ارتفاع آب لبریز رودخانه( داغاب )150 متر است اما می‌بینیم که ساخت و سازها کاملا در حریم آب است و تنها فاصله جاده ای است که بین برم و باغ واقع شده است.
او تصریح می کند: هیچ ضمانتی نیست که در آینده این وضع دوباره تکرار نشود و هر آن احتمال دارد تعلل شخص و مسئول بعدی منجر به تصرف دیگران شود.
ساز و کار قانونی در هفت برم حاکم شود
این کنشگر زیست محیطی با تاکید براینکه باید سازو کار قانونی در هفت برم حاکم شود و حفاظت مشارکتی که در قالب شعار در مورد آن صحبت می شود اینجا جزء دستور العمل دستگاهی باشد، عنوان می کند: در واقع محیط زیست باید این موضوع را جدی بگیرد و با انجام کار فرهنگی و آموزشی با بومیان،از ظرفیت تشکل ها استفاده کند تا در نهایت جامعه محلی و پیرامونی را نسبت به داشته سرزمینی خود حساس سازد.
زارع با اشاره به اینکه همیشه قوه قهریه جواب نمی دهد و بحث فرهنگسازی تاثیر عمیقی دارد که بتواند سالها بازدارنده باشد، خاطرنشان می کند: بحث حفاظتی صرفا فقط تا زمانی که چماق قانون باشد موفق است اما تا شرایط متعادل شود امکان تصرف وجود دارد لذا باید فرهنگ و دانش زیستی را ارتقا و ارزش آن را به جوامع بیرونی تفهیم کنیم.
ساخت تفرجگاه در حریم هفت برم با هدف بهره اقتصادی
وی با اشاره به اینکه در حریم برم و در محدوده داغاب تفرجگاه ساخته شده در عین اینکه متریالی که استفاده شده بومی منطقه نیست، عنوان می کند: سازه به نحوی طراحی شده است که همه را برای سرمایهگذاری مخرب تحریک و انگیزه تصرف را تخریب می کند.
زارع با اشاره به اینکه استفاده از طبیعت باید با دانش بومی حاشیه نشینان همراه باشد، عنوان می کند: آنچه در هفت برم شاهد هستیم این است که دامنه کوه را تخریب کرده اند که سازه به رو به سمت برم باشد و این نشان می دهد که همه می‌خواهند از برم بهره اقتصادی داشته باشند و ارزش و کارکرد اکولوژی آن دیده نمی شود.
به گفته وی مسیرآبراه ها و دسترسی برم به آب کم و دسترسی برای زراعت و باغ ها در نظر گرفته شده است و به مرور این باغ ها منابع آب زیرزمینی را با حفر چاه‌ها تمام می کنند و برم ها خشک می شوند و اگر به همین روش پیش برویم تاچند سال دیگر برمی نخواهیم داشت و تالاب ها را از دست می دهیم.
از هفت برم حدود 4 برم را از دست داده ایم
مسئول کمیته احیای تالاب بین المللی کمجان با بیان اینکه از هفت برم حدود 3 برم آب و 4 برم را از دست داده ایم که این نشان می دهد ساختار اکولوژی به هم خورده است، بیان می کند: درواقع بستر طبیعی شخم خورده و دستکاری شده است و پوشش گیاهی طبیعی نداریم و برم ها را در میان مدت خشک می کنیم.
زارع ادامه می دهد: در واقع پوشش گیاهی، منابع آبی و برم ها را از دست می‌دهیم و داشته های چندهزار ساله را قربانی سرمایه گذاری کوتاه مدت می کنیم.
وی با بیان اینکه در دنیا از 30 تا 40 درصد منابع تجدید پذیر استفاده می کنند اما در ایران 80 درصد منابع را استفاده می کنیم، اظهار می کند: یعنی 2 برابر میانگین نرم جهانی از منابع آبی استفاده و با این روند عملا ایران را غیر قابل سکونت می کنیم.
این فعال محیط زیستی در خصوص رویکرد لازم در منطقه هفت برم می گوید: محیط زیست باید تطبیق مرز و حریم تالاب و دریاچه را مشخص و تابلوها را نصب می کرد تا در صورت انگیزه خرید و فروش و سرمایه گذاری حریم مشخص باشد و اگر این موارد صورت گرفته بود مقداری بازدارنده بود و باید بیش از این حریم را مشخص می کرد اما صورت نگرفت.
به گفته زارع 150 متر از آخرین داغاب حریم دریاچه است و مصوبه قانونی دارد و بر این اساس تمام ساخت و سازهای حوزه هفت برم در حریم هستند وباید تخریب شوند و حریم قانونی و منابع آبی به جای خود بازگردد .
غذا و پوشش گیاهی برای پرندگان در هفت برم نمانده است
همچنین سید علی اکبر کاظمینی، دبیر موسسه 13 فروردین و مدرس محیط زیست فدراسیون کوهنوردی با بیان اینکه رفت و آمدها و استفاده های ناپایدار منجر به از بین رفتن پوشش گیاهی در منطقه هفت برم شده است، عنوان می کند: این درحالی است که بخش مهمی از زیستگاه پوشش گیاهی است و زمانی که بخشی از زیستگاه ناقص باشد شرایط برای حیات زیستگاه و پرندگان امکان پذیر نیست.
کاظمینی می گوید: زادآوری، پناهگاه پوشش گیاهی و تامین غذا برای پرندگان در زیستگاه هفت برم از بین رفته و این در حالی است که عوامل مختلفی برای یک زیستگاه مهم است.
این فعال زیست محیطی تاکید می کند که توان اکولوژیک منطقه هفت برم این همه باغ نیست و تالاب خیلی زودتر از آنچه پیش بینی می کنیم خشک می شود و از بین می رود.
وی با بیان اینکه غذا و پوشش گیاهی برای پرندگان در هفت برم نمانده است و شرایط فراهم نیست، ابراز می کند: درواقع تپه ها و کوه ها تصرف شده است و با ساخت و سازها آب تالاب برداشت.
به گفته کاظمینی محیط زیست باید برای این سیستم و تالاب به عنوان آنچه در تصرفش است محدوده و حریم مشخص و عوامل خطرساز را از بین ببرد و جلوی ساخت و ساز های بیش از اندازه را بگیرد.وی ادامه می دهد: با از بین بردن پوشش و بوته ها نقش فرو رفت آب در زمین را از دست داده ایم و آب را از زیر زمین برای باغات می کشیم.
به گزارش ایلنا، درحالی طی سالهای گذشته ساخت و سازها در بستر و حریم رودخانه و عرصه های طبیعی به معضلی برای محیط زیست تبدیل شده است که این عرصه ها به صورت غیر منطقی و خلاف قانون به ملک شخصی تبدیل و به تقابل و تهدیدی جدی برای عرصه زیست محیطی تبدیل شده است.
گزارش: دانیال طهماسبی نژاد
