مجتبی ویسی:
به نسل جدید نویسندگان اعتماد کنیم
شاید عدم تمایل مخاطب به خواندن داستان‌های فارسی ناشی از حساسیت‌ها و محدودیت‌های زیادی است که نویسندگان داخلی با آن‌ها درگیر هستند و عملا دایره‌ی داستانی آن‌ها کوچک‌تر از داستان‌های خارجی می‌کند.
مجتبی ویسی از اتمام ترجمه اثری از دیگو مارانی(نویسنده‌ی ایتالیایی) خبر داد.
او در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار داشت: این رمان که «دستور زبان تازه‌ی فنلاندی» نام دارد، داستان زندگی شخصی ایتالیایی است که در خلال جنگ جهانی دوم حافظه‌اش را از دست می‌دهد و چون کسی نمی‌داند اهل کدام کشور است به اشتباه روانه‌ی کشور دیگری می‌شود و آنجا زبان آن کشور که فنلاندی است را یاد می‌گیرد. این کتاب تا هفته‌ی آینده برای دریافت مجوز به نشر آموت سپرده می‌شود.
ویسی در رابطه با تغییراتی که در روال اعمال ممیزی و صدور مجوز صورت گرفته و در پاسخ به این سوال که شرایط ممیزی و مجوز در دوره وزارت ارشاد جدید چگونه ارزیابی می‌شود، گفت: استنباط من این است که شرایط کمی بهتر شده، شاید هم ما توقع‌مان بالاست. اما بهترین حالت و نهایت بهبود شرایط ممیری لغو ک کنار گذاشتن آن است. مسلما حذف چنین روال دست‌وپا گیری که نهایتا هم سانسور و حذف را به ذهن متبادر می‌کند؛ خواسته‌ی نهایی نویسندگان، مترجمان، شاعران و حتی ناشران است. باید به مخاطب اعتماد داشته باشیم و اجازه بدهیم خودش کتاب‌های مناسب را تشخیص دهد و انتخاب کند.
او در ادامه افزود: صحبت‌هایی هم که از واگذاری اعمال ممیزی و صدور مجوز به ناشران می‌شود؛ نمی‌تواند کمک‌کننده باشد. این واسپاری در اصل انداختن وظیفه‌ای بی‌ربط و مضاعف بر دوش ناشران است. در صورت تحقق این طرح ناشران مدام در این نگرانی به سرخواهند برد که آیا فلان کتاب یا فلات قسمت از آن برایشان مشکل‌ساز می‌شود یا خیر!
این مترجم همچنین درباره‌ی استقبال عموم کتاب‌خوان‌ها از کارهای ترجمه شده نسبت به داستان‌های داخلی، گفت: این مسئله متاسفانه درست است و حتی خود ناشران هم رغبت بیشتری برای سرمایه‌گذاری روی داستان‌ها و تالیفات خارجی را دارند. البته این به معنای تفاوت روشن در کیفیت داستان‌های داخلی و خاجی نیست، باید به نویسنده‌های وطنی هم میدان بدهیم. شاید این عدم تمایل مخاطب به خواندن داستان‌های فارسی ناشی از حساسیت‌ها و محدودیت‌های زیادی است که نویسندگان داخلی با آن‌ها درگیر هستند و عملا دایره‌ی داستانی آن‌ها کوچک‌تر از داستان‌های خارجی می‌کند.
وی در پایان اضافه کرد: رویکرد ناشران هم باید حمایت از داستان‌های ایرانی و به ویژه نویسندگان جوان و کار اولی باشد. نویسنده‌های جوان ما هم اگر با حمایت و پشتیبانی شناخته شوند مسلما مثل شناخته‌شده‌ها مورد استقبال قرار می‌گیرند و چه‌بسا از میان این نسل جوان که با آثار تئوریک هم به خوبی آشنا هستند و به واسطه‌ی در دسترس بودن آثار خوب روز جهان از پختگی لازم برخوردار می‌شوند؛ نویسندگان شاخصی ظهور کند. باید به نسل جدید اعتماد کرد.
