مدیرکل اداره میراث‌فرهنگی استان تهران در گفتگو با ایلنا:
اقوام ایرانی برای شاهنامه خوانی به تهران می‌آیند
مدیرکل میراث‌فرهنگی استان تهران از شاهنامه‌خوانی اقوام ایرانی با زبان و گویش‌های مختلف در تهران خبر داد. او تاکید کرد: شاهنامه‌خوانی مهمترین رویکرد اداره کل میراث‌فرهنگی استان تهران است که قرار است به‌طور ویژه در نوروزگاه‌ها اجرایی شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، شاهنامه‌خوانی مهمترین سبک در آوازهای حماسی اقوام به‌شمار می‌آید، به‌طوری‌که در هر سیاه‌چادر عشایری یا در هر خانه‌ای در روستا کتاب شاهنامه به‌چشم می‌خورد. شاهنامه‌خوان‌ها در ابتدا شاهنامه را در مکتب‌خانه‌ها و یا از بزرگان و مُلاهای ایل‌شان فرا می‌گرفتند و عینا همان را در اختیار شاگردان خود قرار می‌دادند و شاهنامه‌خوانی را اولین قدم در راه آموزش فرزندان خود می‌دانستند.
«علی‌اکبر طلوعی» مدیرکل اداره میراث‌فرهنگی استان تهران نیز با تاکید بر اینکه شاهنامه‌خوانی اقوام مهمترین محور برنامه‌های نوروزی اداره میراث‌فرهنگی استان تهران به‌شمار می‌رود، به ایلنا گفت: با توجه به اینکه امسال تقارن ماه مبارک رمضان با ایام نوروز را داریم و رمضان و نوروز نیز دو آیین معنوی و ثبت شده در فهرست میراث‌ناملموس هستند که اتفاقا به ثبت جهانی هم رسیده‌اند، شاهنامه‌خوانی نیز به عنوان نخ تسبیح این دو آیین که به‌طور مفصل به رمضان و نوروز پرداخته است، در برنامه‌های نوروزی امسال مورد توجه قرار می‌گیرد.
وی افزود: درحال‌حاضر نیز اقوام با زبان‌ها و گویش‌های مختلف انتخاب شده‌اند تا در ایام نوروز با حضور در تهران به بازی شاهنامه‌خوانی بپردازند. قابل توجه است که لرها، کردها، بختیاری‌ها، قشقایی‌ها و دیگر اقوام شاهنامه‌خوانی‌های مختص به قوم و ایل خود را دارند و حتی شاهنامه‌خوانی بوشهری‌ها که خاص این منطقه است به‌صورت ویژه برگزار می‌شود.
مدیرکل میراث‌فرهنگی استان تهران با تاکید براینکه نوروزگاه اصلی استان تهران پارک لاله و راسته بلوار کشاورز است، ادامه داد: در تمام موزه‌های استان تهران، نوروزگاه‌ها وجود دارند و گروه‌های شاهنامه‌خوان به صورت چرخشی در این نوروزگاه‌ها اقدام به برگزاری برنامه‌های خود می‌کنند اما نوروزگاه اصلی پارک لاله و راسته بلوار کشاورز است که شاهنامه خوانی اقوام به صورت مفصل در نوروز در این مکان و دیگر نوروزگاه‌ها اجرا می‌شود.
شاهنامه فردوسی، حدود ۶۰هزار بیت شعر دارد و بزرگترین سند مکتوب حماسه ملی ایران است که این کتاب غیر از حماسه‌ای بودن دارای پندها، نصیحت‌ها، اخلاق و ادب بوده زیرا فردوسی زنده کننده زبان و هویت ملی ایرانی است.
فردوسی، قالب مثنوی را برای نظم داستان‌های تراژیک شاهنامه برگزید و به دلیل آگاهی و علاقه به واژه‌های فارسی از لغت عربی در آن استفاده نکرده است.
خوانش شاهنامه به دلیل وزن حماسی ابیات آن کاری دشوار و نفس گیر است و برای خواندن آن و نقالی شاهنامه باید ممارست فراوان کرد.
در بین اقوام ایرانی، قوم بختیاری میراث‌دار شاهنامه خوانی پارسی هستند و ۴۰۰سال قدمت شاهنامه خوانی گواه این خوانش‌های حماسی است.
