در گفتگو با یک کارگردان فیلم مطرح شد؛
جنگزدهای که فیلمساز شد/ تلاش برای کشف صداهای آبادان
سامان علینژادیان گفت: اتفاقاتی که در جنگ برای خانوادهام و دیگر آبادانیها افتاده بود کاملا در زندگیام اثرگذار بود و به نوعی من هم خودم را یک جنگزده میدانستم پس همیشه دوست داشتم از لحظات آغاز جنگ که آدمهای مختلف تعریف میکردند، اثری بسازم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سامان علینژادیان کارگردان فیلم کوتاه تجربی «زمزمه های جنوب» از آثار راهیافته به چهل و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران درباره این اثر گفت: دغدغه من برای ساخت این اثر دو چیز بود؛ اول این که من بعد از جنگ تحمیلی دنیا آمدم اما اتفاقاتی که در جنگ برای خانوادهام و دیگر آبادانیها افتاده بود کاملا در زندگیام اثرگذار بود و به نوعی من هم خودم را یک جنگزده میدانستم پس همیشه دوست داشتم از لحظات آغاز جنگ که آدمهای مختلف تعریف میکردند، اثری بسازم. دوم هم مدتی بود به این فکر میکردم که هر شهر و هر خطه یک آوا و صدای مخصوص به خودش را دارد مثلا وقتی اسم میدان نقش جهان اصفهان میآید همه یاد غرفه های قلمزنی و صدای چکش و درشکه میافتند یا وقتی اسم شهر های بندری به میان میآید صدای دریا به خاطرمان میآید و مدت ها به این فکر میکردم که صدای شهر من یعنی آبادان چیست؟ به نوعی ایده ساخت «زمزمه های جنوب» با عنصر «صدا» به پیش آمد، اتفاقات تصویری زیادی در این خطه افتاده که موجب ایجاد صداهای گوناگون شده است پس کشف این صداها باعث ایجاد تصویرهای متفاوت شد.
علینژادیان با اشاره به مهمترین ویژگی فنی یا محتوایی «زمزمههای جنوب» توضیح داد: چیزی که برای من خیلی اهمیت دارد این است که در کنار حرفی که در «زمزمههای جنوب» میزنم فیلمم سرگرم کننده باشد چون سینمای تجربی همیشه مخاطب خاص خودش را داشته است و شاید خیلی از مخاطبان غیر هنری نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
این کارگردان توضیح داد: من سعی کردم با توجه به تصاویر و اتفاقات فیلم و همینطور کولاژی که از فیلم های سینمایی مشهور ایران و جهان انجام دادم، در کنار آوا و موسیقی بومی، اثری جذاب خلق کنم که همه نوع مخاطبی بتواند با این فیلم ارتباط برقرار کند.
وی با اشاره به حضورش در جشنواره فیلم کوتاه تهران مطرح کرد: برای ما فیلمسازان شهرستانی حضور در جشنواره همیشه سخت بوده است و بیشتر تجربه های ما به جشنوارههای منطقهای برمیگردد اما بودن در کنار فیلمسازان مختلف و دیدن بهترین های سال حس وصف نشدنیای دارد.
علینژادیان در بخش دیگر از صحبتهای خود گفت: در طول سالیان اخیر آثار مختلف مثل فیلمهای مستند، تجربی داستانی، بومی و اجتماعی را تجربه کردهام با این حال سعی دارم یک تجربه متفاوت دیگری را در فیلم کوتاه انجام دهم و ماحصل تمام این ها را به زودی در یک اثر بلند سینمایی که درباره بوم آبادان و اتفاقات جنگ است، خلق میکنم.
وی با بیان اینکه خودش را یک مخاطب حرفه ای فیلم کوتاه میداند، اظهار کرد: من تماشای فیلمهایی را که به اکران پاتوق فیلم کوتاه و پلتفرم ها میرسند. از دست نمیدهم.
این کارگردان درباره انتظاراتش از جشنواره فیلمکوتاه تهران عنوان کرد: حمایتهای انجمن از فیلمساز های شهرستانی بیشتر و شرایطی فراهم شود که تهیهکننده و سرمایهگذاران دولتی و غیر دولتی هم بتوانند وارد این کارزار شوند و چشمانداز کاری مشخصی داشته باشند به نوعی انجمن این ساز و کار را فراهم کند که برای دریافت حمایت فقط چشم انتظار انجمن نباشیم.