در گفت‌وگو با ایلنا تشریح شد:
همه گزینه‌ها برای تامین بنزین/ آیا پالایشگاه‌های فراسرزمینی مشکل را حل می‌کند؟
مدیر عامل اسبق شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت گفت: استفاده از ظرفیت پالایشگاه‌های فراسرزمینی هم می‌تواند یک راه‌حل باشد، اما بنده توصیه نمی‌کنم. زمانی که این امکان را داریم با اقدامات بدوی مصرف را کم کنیم چرا باید تولید اضافه در سرزمین و فراسرزمین داشته باشیم، باید مصرف را کاهش دهیم و عدم مصرف بهترین منبع تامین انرژی است.
نصرت‌الله سیفی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره احتمال واردات بنزین اظهار داشت: طبق اطلاعات بنده برخی پالایشگاه‌ها در تعمیرات دوره‌ای قرار دارند و به این ترتیب برخی خط‌ها تعطیل و تولید کم شده است که بعد از تعمیرات اساسی و بازگشت خط‌ها به میزان قبلی تولید، ظرفیت کامل بازمی‌گردد. البته طبق اطلاعات حاصله برخی پالایشگاه‌ها در سال‌های گذشته بیش از ظرفیت اسمی تولید کرده‌اند و این نحوه تولید به لحاظ تکنیکی و فنی به اجزای پالایشگاه فشار وارد می‌کند، هرچند از نظر اقتصادی شیوه خوبی است اما سرمایه‌گذاری زودتر مستهلک می‌شود و یکی از دلایلی که هزینه تعمیرات بالا رفته نیز همین است.
وی در ادامه گفت: مسئله کمبود بنزین جدید نیست، کشور دائما با این مسئله روبرو بوده است، به صورت مقطعی راه‌حل‌هایی هم مثل طراحی ستاره خلیج‌فارس و راه‌حل‌های ناموفق مثل سیراف هم که قرار بود 8 پالایشگاه 60 هزار بشکه‌ای احداث شود و اجرایی نشد، ارائه شد. بنابراین همیشه این چالش وجود داشته است.
این کارشناس حوزه انرژی تصریح کرد: اوایل دهه 90 از بنزین پتروشیمی استفاده شد که مشکلات محیط زیستی بوجود آمد، بعبارت دیگر همیشه متخصصین روی بنزین پتروشیمی بحث دارند، چون فرایند پالایش را طی نمی‌کند و در فرایند دیگری تولید دارد که آلاینده سمی مثل هیدروکربورهای حلقوی دارند، استفاده از بنزین پتروشیمی دوباره چالش ایجاد می‌کند. بنابراین در هر حال احتمال واردات وجود دارد، البته در برهه‌ای نیز مثل سال 87 نیز 3 میلیارد دلار واردات داشتیم.
وی بیان داشت: اکنون سوخت جایگزین مثل سی‌ان‌جی را داریم که تقریبا تامین روزی 20 میلیون لیتر معادل بنزین را به دوش می‌کشد اما مسئله این است که وقتی مصرف در زمستان بالا می‌رود، تامین گاز خانگی ارجحیت دارد، بنابراین ممکن است گاز حمل و نقل هم قطع شود و فشار بیشتری به بخش سوخت مایع وارد شود و امکان اینکه ناچار به واردات شویم، زیاد است.
سیفی در ادامه خاطرنشان کرد: از ابتدای تاسیس سازمان بهینه‌سازی در سال 1379 یکی از چالش‌های اصلی جایگزینی گاز طبیعی با بنزین و گازوئیل بوده که عمده مصرف آن در بخش حمل و نقل است، اما اکنون بهترین راه بهینه‌سازی مصرف است. اوایل دهه 80 شرکت نفت به کارخانه خودروسازی و قطعه‌سازان کمک کرد تا خط تولید پیکان جمع‌آوری شود، حتی آنها را هدایت کرد یک خودرو با مصرف نصف یعنی ال90 تولید شود و به جای 14 لیتر در 100 کیلومتر ِپیکان حدود 8 لیتر مصرف داشته باشد، یعنی با پیمایش یک خودرو در 100 کیلومتر 6 لیتر مصرف کم می‌شود که اگر ضربدر 500 هزار خودروی ورودی به ناوگان و پیمایش 20 هزار کیلومتر در هر سال شود، حجم بسیار بالایی بنزین مصرف نمی‌شود.
وی ادامه داد: طرح‌های دیگر گسترش شبکه حمل و نقل عمومی و ناوگان اتوبوس شهری و مترو از جمله طرح‌هایی هستند که در کاهش مصرف تاثیر دارد، اما باتوجه به اینکه تکنولوژی تقریبا هر 5 سال یک بار تغییر می‌کند دولت و مجلس باید کمک کنند توسعه و بهبود ناوگان عمومی و تاکسیرانی در دستور کار قرار گیرد، از سال 93 طرح بند "ق" تبصره 2 قانون بودجه سال 93 که بعدها به ماده 12 قانون رفع موانع تولید تغییر کرد برای نوسازی ناوگان تاکسی، اتوبوس شهری، باربری سنگین جاده‌ای و توسعه حمل و نقل ریلی برنامه‌ریزی شد، که همگی باعث کاهش مصرف انواع سوخت بخش حمل و نقل می‌شود.
مدیرعامل اسبق شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت بیان داشت: استفاده از ظرفیت پالایشگاه‌های فراسرزمینی هم می‌تواند یک راه‌حل باشد، اما بنده توصیه نمی‌کنم. زمانی که این امکان را داریم با اقدامات بدوی مصرف را کم کنیم چرا باید تولید اضافه در سرزمین و فراسرزمین داشته باشیم، باید مصرف را کاهش دهیم و عدم مصرف بهترین منبع تامین انرژی است.
وی تاکید کرد: راه حل اینکه به جای سرمایه‌گذاری روی خرید بنزین؛ بهتر است روی طرح‌های بهینه‌سازی مصرف برنامه‌ریزی کنیم و برای همیشه از منافع آن سود ببریم، می‌توانیم اصلا بنزین وارد نکنیم و حتی تبدیل به صادرکننده شویم.
