بررسی چالش‌های فرهنگی در مدیریت بحران
نخستین جلسه کمیته تخصصی فرهنگ بحران با هدف بررسی موضوعات فرهنگی مربوط به مدیریت بحران آسیب‌شناسی این موضوعات و یافتن راهکارها برگزار شد.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، علی نصیری رئیس سازمان در این جلسه ضمن معرفی مرکز عملیات اضطراری شهر تهران و ارائه توضیحاتی در خصوص امکانات و سامانه‌های مورد استفاده در این مرکز گفت: هر موضوعی که در شهر بحران ایجاد کند در این ساختمان پایش می‌شود و تلاش‌های تخصصی با استفاده از بالاترین تکنولوژی انجام می‌شود.
وی افزود: ریشه بسیاری از گرفتاری‌ها در موضوع مدیریت بحران موضوع فرهنگی است. ناهماهنگی بین دستگاه‌ها، فقدان فرهنگ کار جمعی و غلبه فرهنگ فردگرایی بخشی از این مشکلات فرهنگی است که اگر حل نشود در بخش مدیریت حادثه دچار مشکل می‌شویم.
وی با اشاره به این که حلقه مفقوده ما در مدیریت بحران فقدان مدیربت یکپارچه است، به تشریح مخاطرات محتمل شهر تهران پرداخت و از سیل، زلزله، طوفان، آتش‌سوزی، تغییرات آب و هوایی، مواد خطرناک، تهدیدات بیولوژیک، فرونشست زمین ، فروریزش ساختمان، زمین لغزش و تجمعات انبوه به عنوان بحران‌های عمده احتمالی نام برد و سپس به تشریح وضعیت گسل‌های مهم تهران در شمال و جنوب شهر و میزان خطر این گسل‌ها پرداخت.
نصیری در ادامه توضیحاتی در خصوص رخداد زلزله، احتمال لرزه‌خیزی شهر، نحوه فعالیت شبکه شتاب‌نگاری تهران و نیز شیوه فعالیت سامانه هشدار سریع در زمان وقوع زلزله ارائه داد.
رئیس سازمان پیشگییری و مدیریت بحران در ادامه به تشریح سیمای تهران پس از زلزله احتمالی پرداخت و از آتش‌سوزی گسترده، هجوم شهروندان، آبگرفتگی، واژگونی تانکرهای سوخت، قطع شبکه‌های ارتباطی، مسدود شدن راه‌های مواصلاتی، اختلال در امدادرسانی و تخریب برخی مراکز درمانی یه عنوان بخشی از آسیب‌های احتمالی در صورت رخداد یک زلزله بزرگ نام برد که باید برای هر کدام برنامه‌ریزی داشت.
ساختار مدیریت بحران شهر تهران، ستاد مدیریت بحران پایتخت، ساختار مدیریت بحران در مناطق ۲۲گانه، نحوه فعالیت پایگاه‌های پشتیبانی مدیریت بحران در مناطق، نواحی و پایگاه‌های استان‌های معین، پهنه‌بندی پنج‌گانه آمادی،خانه‌های دوام و ایمنی در نواحی، دبیرخانه ستاد مدیریت بحران کلانشهر تهران، کارگروه‌های تخصصی ۱۵گانه و نحوه ارزیابی عملکرد کارگروه‌ها موضوعات دیگری بود که وی به تشریح آنها پرداخت.
دکتر نصیری در ادامه با اشاره به اهمیت راهبرد پیشگیری در مدیریت بحران تهران به بررسی موضوع راه‌اندازی قرارگاه ایمنی کالبدی برای پیشبرد راهبردهای مربوط به ایمنی پرداخت و یادآور شد که این قرارگاه در قالب ۲۵ خط تلاش ۱۵۸ اقدام را پیش برده و به بررسی وضعیت ابنیه فنی و بزرگراهی، شریان‌های حیاتی، بافت‌های فرسوده و ناپایدار، وضعیت پل‌ها و گودهای پرخطر پرداخته است.
بررسی تفاهم‌نامه ارزیابی ایمنی ساختمان‌های مهم و بلندمرتبه با هدف ارزیابی ۱۶هزار ساختمان، موضوع دیگری بود که وی به آن اشاره کرد و گفت: تا این لحظه حدود ۳ هزار ساختمان بازدید و ۱۰۴۶ ساختمان ارزیابی شده است.
بنابراین گزارش، بررسی ایمنی ۲۸۰۰ مدرسه بر اساس استانداردهای HSE با هدف شناسایی موارد ناایمنی، ارتقای ایمنی مراکز سلامت با هدف کسب تاییده ایمنی حریق، سازه، رفع خطر مخازن ناایمن و امکان‌سنجی احداث بیمارستان‌های مرکز تروما موضوعات دیگری بود که در این جلسه توضیحاتی در خصوص آنها ارائه شد.
توسعه شبکه شتاب‌نگاری و لرزه‌نگاری و ارائه اطلاعاتی در خصوص شبکه لرزه‌نگاری درون‌چاهی، نصب سنسور در عمق صد متری، سامانه هشدار سریع زلزله و نحوه عملکرد آن، مدیریت خطر سیل و توسعه و ارتقا سامانه پیش‌بینی ، مدیریت مخاطرات هواشناختی، تکمیل ساخت و ارتقای پایگاه‌های پشتیبانی و افزایش این پایگاه‌ها به ۱۰۷ پایگاه، راه‌اندازی و نصب سامانه تامین انرژی پنل‌های خورشیدی در ۸ پایگاه، موضوعات مربوط به HSE و ایمنی‌های خرد در شهر تهران، دسته‌بندی مخاطرات و پایش این مخاطرات در قالب چک‌لیست‌های HSE ، تدوین نقشه راه این موضوع، تشکیل کمیته‌های اندیشه‌ورز و دیگر اقدامات انجام گرفته در این زمینه نیز موضوعات دیگری بود که رئیس سازمان به آن ها اشاره کرد.
وی در ادامه به تشریح فعالیت‌های انجام شده در حوزه پدافند غیر عامل، ایمنی ایستگاه‌ها و خطوط مترو و پدافند شیمیایی پرداخت و توضیحاتی در خصوص برگزاری تمرین امداد هوایی، تمرین‌های دورمیزی زلزله در سازمان و در سطح مناطق، برگزاری دو دوره تمرین سیل و مهارت‌آموزی بقا در شرایط سخت در فشافویه، تمرین اسکان اضطراری در بوستان ولایت، استان‌های معین و پهنه‌بندی پنج‌گانه آن در سطح تهران، نحوه اجرای طرح اسکان اضطراری در پایتخت، مخازن آب اضطراری، شبکه ارتباطات پایدار و نصب دکل‌های خودایستا، حضور میدانی در حوادث، مدیریت برف ، داوطلبان واکنش اضطراری محله و تقسیم‌بندی تخصصی این گروه‌ها، فرهنگسازی بحران، تشکیل ۲۰ هیات اندیشه‌ورز و استفاده از ظرفیت استادان دانشگاه در برنامه‌ریزی‌های مدیریت بحران پرداخت.
وی با اشاره به اهمیت توجه به درک خطر، از پدیده مداخله‌گران غیرحرفه‌ای، هیجان‌محوری و عدم اشتراک اطلاعات سازمانی به عنوان بخشی از مشکلات فرهنگی در هنگام بروز بحران بحران نام برد.
در ادامه این نشست موضوعات مختلف مربوط به فرهنگ بحران، نقش رسانه‌ها در فرهنگسازی، اعتمادسازی در جامعه و شناسایی و اولویت‌بندی نیازها و ضرورتهای فرهنگی بحران مورد بررسی قرار گرفت.
