در کنفرانس مشترک ILO با سایر تشکلهای مدنی جهانی مطرح شد؛
تعهد نهادهای مذاکرهکننده اجتماعی جهان برای مقابله با نابرابری/ اقناع دولتها از طریق مذاکره؛ چارهی شرکای اجتماعی
کانون شوراهای اقتصادی و اجتماعی بینالمللی (AICESIS) و سایر نهادهای مذاکرهکننده اجتماعی در عرصههای صنفی و مدنی میگویند برای مبارزه با نابرابری در بازار کار، یک اقدام فوری لازم است.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از سازمان جهانی کار، در این هفته یک کنفرانس دو روزه در مورد چالشهای مربوط به مبارزه با نابرابری در بازار کار به همت ILO و برخی دیگر از نهادهای مدنی و اجتماعی در عرصه چانهزنی و مذاکره جمعی برگزار شد.
کانون شوراهای اقتصادی-اجتماعی بینالمللی(AICESIS) و سایر نهادهای مذاکرهکننده اجتماعی در عرصههای صنفی و مدنی میگویند برای مبارزه با نابرابری در بازار کار، یک اقدام فوری لازم است.
پس از یک کنفرانس دو روزه در آتن تا ۲۴ نوامبر (جمعه و شنبه)، این نهادها اعلامیهای را به تصویب رساندند که در آن متعهد به افزایش اقدامات در راستای کاهش و جلوگیری از نابرابریها در بازار کار جهانی از طریق گفتگوی اجتماعی شدند.
آنها خواستار حمایت بینالمللی از سازمان جهانی کار و انجمن بینالمللی شوراهای اقتصادی-اجتماعی (AICESIS) در تلاشهای خود شدند.
گیلبرت هونگبو (دبیرکل ILO) به فوریت مقابله با نابرابریها بهعنوان بخشی جداییناپذیر از تلاشهای جهانی برای ترویج عدالتاجتماعی تاکید کرد و گفت: گفتگوی اجتماعی باید زیربنای همه ابتکارات ما باشد. زیرا تنها زمانی که دولتها قانع شدند که دوشادوش نمایندگان کارفرمایان و کارگران کار کنند، میتوان راهحلهای واقعاً پایداری برای رفع نابرابریها ایجاد و به طور مؤثر آن را پیشبرد.»
شرکتکنندگان از ۳۶ کشور، به نمایندگی از دولتها، کارفرمایان و کارگران و سایر تشکلهای مدنی، تجربیات خود را - هم چالشها و هم دلایل موفقیت خود- در مبارزه با نابرابریها را با یکدیگر تبادل کردند.
در این نشست نمایندگان سازمان بین المللی کارفرمایان (IOE)، کنفدراسیون اتحادیههای کارگری بین المللی (ITUC) و سایر سازمانهای بین المللی، دیدگاههای خود را در مورد نابرابریها و اقدامات لازم برای کاهش و پیشگیری از آن ارائه کردند.
شارون بارو (دبیرکل کنفدراسیون بینالمللی اتحادیههای کارگری) در این نشست گفت: نابرابریها نقطه مقابل عدالت اجتماعی هستند. تا زمانی که شکاف بین فقیر و غنی، و بین زنان و مردان افزایش یابد و تا زمانی که گروههای خاصی از فرصتها و سهیم شدن در منافع رشد و توسعه کنار گذاشته شوند، دستیابی به اهداف توسعه پایدار امری دست نیافتنی باقی خواهد ماند.
مانوئلا تومی (دستیار اجرایی دبیرکل سازمان جهانی کار) درباره ضرورت مذاکره و گفتگو برای نهادهای مدنی مذاکره کننده و تشکلهای محلی و جهانی در بازار کار گفت: هیچ دولت، شریک اجتماعی یا نهاد چندجانبهای نمیتواند به تنهایی بیعدالتی را رفع کند. ما باید شراکتهای قوی ایجاد کنیم و دست در دست یکدیگر کار کنیم تا بتوانیم دولتها را در زمینه سیاستهای ضد نابرابری اقناع کنیم.