اجاره مسکن، چالش اصلی کارگران است

اصغر برشان با اعلام اینکه بخش قابل توجهی از دستمزد نیروی کار، صرف اجاره مسکن می‌شود، به خبرنگار ایلنا گفت: انتظار این بود که دولت هرچه سریعتر برای مسکن کارگران که بخش زیادی از دستمزد را می‌بلعد، چاره‌اندیشی کند، اما هنوز اتفاق خاصی نیفتاده و کارگران همچنان نگران اجاره مسکن و زندگی حداقلی هستند.

وی با انتقاد از تعدد وعده‌های غیرعملیاتی در دولت‌ها گفت: آقایان دایم اعلام می‌کنند که سالانه یک میلیون مسکن می‌‌سازند و بحران کمبود مسکن حل می‌شود، در حالی که این عدد بزرگ نشان می‌دهد هیچ منطقی پشت سیاست‌گذاری‌های دولت سیزدهم وجود ندارد.

دبیر اجرایی خانه‌های کارگر استان اصفهان با بیان اینکه اگر دولت بخواهد قوطی کبریت هم بسازد، سالانه نمی‌تواند یک میلیون بسازد، گفت: آقایانی که ادعای ساخت سالی یک میلیون مسکن را مطرح می‌کردند، آیا می‌دانند مسکن نیازمند هماهنگ کردن چه گزینه‌هایی است و امکان اینکه آن‌ها را کنار هم بنشانند تا مسکن ساخته شود، چه اندازه مشکل و دردسرساز است؟

وی با اشاره به اینکه دولت اعلام کرد مسکن ملی را در اختیار جوانان، زنان سرپرست خانوار و محرومان قرار می‌دهد، گفت: مگر یک زن سرپرست خانوار یا کارگر حداقل بگیر، چقدر درآمد دارد که بخواهد ماهیانه ۵ تا ۹ میلیون تومان قسط وام مسکن را بدهد؟

برشان با اعلام اینکه مصوبه دستمزد شورای عالی کار حداقل دستمزد را ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین کرده است، گفت: کارگر یا حقوق بگیر با این درآمد، کجا می‌تواند ماهیانه چند میلیون تومان قسط بدهد؟

وی با یادآوری اینکه تامین مسکن تنها با آورده‌ی قابل توجهی ممکن است، گفت: کدام کارگر، زن سرپرست خانوار یا محرومی را سراغ دارید که ۳۰۰ میلیون تومان پس‌انداز داشته باشد تا بتواند آن را به عنوان آورده اولیه در اختیار دولت قرار دهد یا به مدت ۲ سال ماهیانه عدد قابل توجهی را به حساب دولت واریز کند؟

دبیر اجرایی خانه‌ کارگر استان اصفهان با یادآوری اینکه در مدت کمتر از سه سال، قیمت مسکن از متری دو میلیون تومان به ۱۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است، گفت: مگر دستمزد کارگر ۵ برابر شده که بتواند مطابق با افزایش تورم، مسکن خریداری کند؟

وی با اعلام اینکه بسیاری از کارگران در حاشیه‌های شهر و در خانه‌های کلنگی در حال تخریب زندگی می‌کنند، گفت: کارگر آنقدر درآمد ندارد که حتی خانه خود را بهسازی کند، در این شرایط چه انتظاری داریم که کارگران به زندگی متوسط یا حتی حداقلی بیندیشند؟