۱۰۸ کارگر کشت صنعت بهکده رضوی ۸ ماه مزد و ۴ ماه بیمه طلبکارند
«کشت وصنعت رضوی در خراسان شمالی حال و روز خوشی ندارد. به گفتهٔ منابع آگاه ۱۰۸ کارگر شرکت کشت و صنعت بهکده رضوی ۸ماه حقوق و نزدیک به ۴ماه بیمه طلبکارند / تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه باعثبی‌اعتبارشدن دفترچه بیمه و نگرانی از بابت بازنشستگی این کارگران شده است».
«کشت و صنعت بهکده رضوی» در خراسان شمالی حال و روز خوشی ندارد؛ یک منبع کارگری در خراسان شمالی از تعویق در پرداخت مطالبات ۱۰۸ کارگر شاغل در این مجتمع صنعتی خبرداد.
این منبع آگاه با اعلام این خبر به ایلنا گفت: ۱۰۸ کارگر شرکت کشت و صنعت بهکده رضوی ۸ماه حقوق و نزدیک به ۴ماه بیمه پرداخت نشده طلبکارند.
وی گفت: متاسفانه علی رغم پیگیری‌های انجام شده در خصوص رسیدگی به مطالبات کارگران این شرکت سهامی هنوز هیچ اقدام مثبتی در راستای وصول مطالبات صورت نگرفته است.
این کارگر همچنین از تجمع هفتهٔ گذشته حدود ۱۰۰ نفر از کارگران کشت و صنعت بهکده رضوی در مقابل استانداری خراسان شمالی خبر داد و گفت: سه شنبه هفته گذشته پس از مدت‌ها نامه نگاری حدود ۱۰۰ نفر از کارگران شرکت کشت و صنعت بهکده رضوی در اعتراض به وضع موجود در مقابل استانداری خراسان شمالی تجمع کردند تا شاید به مطالباتشان رسیدگی شود.
عدم پرداخت مطالبات بیمه‌ای کارگران به مدت ۴ماه مشکل اصلی کارگران کشت و صنعت زراعی عنوان شده است، مشکلی که به گفتهٔ کارگران تا پیش از این اتفاق نیفتاده بود و اکنون برای تعدادی از آنها که در شرف بازنشستگی هستند تولید نگرانی کرده است.
یکی از کارگران در اینباره به ایلنا گفت: در شرایطی که تا یکی دو سال آینده نزدیک به ۲۰ نفر از کارگران این شرکت بازنشسته می‌شوند؛ عدم پرداخت حق بیمه به مدت چهار ماه آنها را در خصوص برخورداری از مستمری بازنشستگی نگران کرده است.
به گفتهٔ یکی دیگراز کارگران عدم پذیرش دفترچه‌های بیمه توسط مراکز درمانی نیز از دیگر مشکلاتی است که به دلیل پرداخت نشدن حق بیمه توسط کارفرما برای آنها به وجود آمده است.
واگذاری سو‌ال برانگیز مدیریت بهکده رضوی در دولت دهم
مجتمع کشت و صنعت بهکده رضوی در خرداد ماه سال ۱۳۶۳ با مصوبه مجلس شورای اسلامی به کمیته امداد امام واگذار شد اما در سال ۱۳۸۸ دولت دهم این شرکت صنعتی را به سازمان جهاد کشاورزی واگذار کرد و از آن سال تاکنون این شرکت به صورت شرکت سهامی زراعی اداره می‌شود.
گفته می‌شود ۵۱درصد از سهام آن به نام مردم و ۴۹ درصد سهام دولتی باقیمانده نیز به نام جهاد کشاورزی است.
کارگران معتقدند دولت دهم بدون درنظر گرفتن مصوبه مجلس، اقدام به واگذاری این مجتمع به جهاد کشاورزی کرده است امری که از نظر کارگران چون مراحل تقدیم لایحه به مجلس را طی نکرده غیرقانونی است.
آنها می‌گوید پس از واگذاری این شرکت به جهاد کشاورزی در سال ۱۳۸۸ هر ساله با تغییر مدیریت مواجه بوده‌ایم و سوء مدیریت‌ها و عدم اجرایی شدن وعده‌های دولت مبنی برتزریق بودجه برای تجهیز زیرساخت‌های این شرکت عامل اصلی در به وجود آمدن چنین وضعیتی است.
یکی از کارگران در ارتباط با تعهدات دولت پس از واگذاری این شرکت به جهاد کشاورزی گفت: در سال ۸۸ دولت تعهد کرده بود که در صورتیکه شرکت سهامی زراعی در بهکده رضوی راه اندازی شود ۳میلیارد تومان در جهت تجهیز زیرساخت‌های این شرکت کمک خواهد کرد که هیچوقت اجرایی نشد.
وی می‌گوید: علاوه بر تسهیلات پرداخت نشده قرار بود ۵۰۰ هکتار به عنوان سهم دولت و از محل اراضی ملی به ما زمین واگذار کنند که آن هم اتفاق نیفتاد، یعنی دو وعدهٔ اصلی دولت در این خصوص که می‌توانست وضعیت شرکت را بهبود ببخشد تاکنون عملی نشده است.
وی به وضعیت خاص حقوقی منطقه بهکده رضوی اشاره کرد و تاثیر آن بر موقعیت کاری شرکت‌ها و کارگران شاغل در این شرکت‌ها را ناشی از عدم تغییر اسناد مالکیت این منطقه به نام دولت دانست و گفت: کارگران بلاتکلیفند؛ شرایط خاص حقوقی منطقهٔ بهکده رضوی در ارتباط با وضعیت مالکیت آن باعثشده است تا در پیگیری مطالباتمان و استفاده از تسهیلات دولتی به مشکل برخورد کنیم.
این کارگران علاوه براعلام نارضایتی نسبت به عدم دریافت حقوق به مدت ۸ ماه و عدم واریز حق بیمه به مدت۴ ماه، نسبت به وضعیت نامناسبت معیشت و همچنین مهاجرت گسترده از روستای بهکده رضوی به حاشیه بجنورد به دلیل آنچه بیکاری کارگران عنوان شده، معترضند.
بهکده رضوی روستایی واقع در ۸۵ کیلومتری غرب شهرستان مانه و سملقان در استان خراسان شمالی است که حدود هزار و ۱۰۰ نفر جمعیت دارد و دارای هزار و دویست هکتار از بهترین اراضی آبی و دیمی در کشور است وتن‌ها مرکز نگه داری جذامیان بهبود یافته دراین روستا قراردارد؛ در حال حاضر نیز ۸۰ نفر این افراد در روستای بهکده زندگی می‌کنند.
منابع کارگری می‌گویند برخی از این کارگران فرزندان و نوه‌های همان جذامیان بهبود یافته‌اند که به دلیل نبود کار مجبور به ترک روستا و حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ‌تر استان شده‌اند.
