در نشست خبری دوسالانه احمد پژمان مطرح شد:
موسیقی‌های صدا و سیما باعثخجالت است
این باعثخجالت است که موسیقی ما پاپ، رپ یا موسیقی صدا وسیما باشد. موسیقی ما موسیقی کردستان، آذربایجان، سیستان و بلوچستان و… است.
امین هنرمند(دبیر دوسالانه احمد پژمان) درباره روند داوری در این جشنواره گفت: پس از اینکه ۲۵ دی‌ماه تمامی آثار به دفتر جشنواره ارسال شد؛ از فردای آن روز کار داوری را شروع کردیم. سه اثر به عنوان آثار برگزیده این دوسالانه انتخاب شدند که قرار است در مراسم اختتامیه این دوسالانه توسط آنسابل پژمان به سرپرستی پدرام فریوسفی اجرا شوند.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ در نشست دوسالانه آهنگسازی احمد پژمان؛ این آهنگساز درباره روند داوری آثار در این دوسالانه اظهار داشت: خوشبختانه همه چیز خیلی منظم و مرتب و در سطح حرفه‌ای برنامه‌ریزی شده بود. در جلسه‌ای که برای انتخاب داشتیم سعی کردیم تا موشکافانه آثار را بررسی کنیم تاحق کسی ضایع نشود.
او ادامه داد: متاسفانه اشتباهی که در این دوسالانه رخ داد این بود که منظور ما از استفاده از مصالح موسیقی ایرانی در آثار به طور دقیق به شرکت کنندگان تفهیم نشده بود و شرکت کنندگان برداشت متفاوتی از این مسئله داشتند. تصمیم ما بر این است که تا در آینده بخشی از موسیقی بومی ایرانی را نیز به شرکت کنندگان بسپاریم تا شرکت کنندگان این آثار را بسط و گسترش دهند.
پژمان با اشاره به اینکه موسیقی ایرانی موسیقی پاپ، رپ و موسیقی که از صدا وسیما پخش می‌شود نیست؛ گفت: این باعثخجالت است که موسیقی ما پاپ، رپ یا موسیقی صدا وسیما باشد. موسیقی ما موسیقی کردستان، آذربایجان، سیستان و بلوچستان و… است.
این آهنگساز افزود: در دوسالانه احمد پژمان ما مسئول کار تحلیلی هستیم باید موسیقی مناطق مختلف را شناخت و آن را بسط و گسترش داد.
عضو هیات انتخاب دوسالانه احمد پژمان بیان کرد: با توجه به اینکه گرایش آوانگارد در ایران زیاد شده است باید موسیقی ایرانی نیز شنیده شود برخی از موسیقی‌هایی که از آقای درویشی شنیدم با وجود اینکه ریشه ایرانی داشت اما می‌توان آن را آوانگارد هم دانست.
وی ادامه داد: فکر نکنید که ما آدم‌های فاشیست موسیقی هستیم. ما مخالف نوآوری نیستیم و اتفاقا یکی از برندگان این دوسالانه موسیقی ساخته بود که همراه با نوآوری بود.
پژمان با اشاره به اینکه آهنگسازان بزرگ قرن بیستم نیز از موسیقی محلی و کشور خودشان بهره می‌برند؛ گفت: ما نیز باید به موسیقی کشور خودمان توجه کنیم. آهنگسازان بزرگ دنیا هم مانند بلابارتوت، چایکوسکی هم از موسیقی محلی خودشان استفاده می‌کردند تا موسیقی سمفونیک بنویسند و ما معتقدیم این اتفاق در ایران نیز قابل اجرا است.
پژمان درباره وضعیت تحصیل دانشجویان موسیقی در ایران گفت: تعداد فارغ التحصیل‌های موسیقی زیاد شده است اما متاسفانه فرصتی برای ارائه آثار آنها وجود ندرد این باعثمی‌شود که دانشجویان سرخورده شوند ومن خوشحالم که این مسابقه به عنوان قطره‌ای در دریا فرصتی برای ارائه آثار جوانان است.
حمیدرضا دیبا آذر(عضو هیات انتخاب دوسالانه احمد پژمان) نیز گفت: خوشبختانه با وجود زمان کمی که برای ارائه آثار وجود داشت و دانشجویان نیز در دوره امتحانات بودند موج خوبی در دانشگاه به راه افتاد ومن دیدم که دانشجویان موسیقی به دنبال آهنگسازان بزرگ کشورشان بودند تا با توانایی‌هایشان به موسیقی ایرانی بپردازند.
او ادامه داد: بعد از انقلاب فاصله‌ای در تحصیل آکادمیک موسیقی بوجود آمد و این فاصله باعثشد تا نسل موسیقی احمد پژمان به نسل ما برسد و ما نیز مسئولیم تا این موسیقی را به نسل فعلی برسانیم و من خوشحالم که این دوسالانه کم کم جایگاه هنری‌اش را به دست آورده است ومی تواند فرصتی باشد تا نسل جدید به ارائه آثارش بپردازد.
امیر اسلامی(عضو هیات انتخاب دوسالانه) درباره استفاده از موسیقی ایرانی در ساخت آثار گفت: من تاکنون سه جایزه بین المللی گرفتم و هر سه بار برایم سوال بود که داوران بر چه اساس اینجایزه را به من داده‌اند. وقتی از داوران علت این مسئله را جویا می‌شدم می‌گفتند که استفاده از مصالح موسیقی محلی کشور باعثشده تا تو زبان خاص موسیقیایی خاص خود ت را داشته باشی من این مسئله را مدیون آقای احمد پژمان هستم و امیدوارم اکه این دوسالانه فرصتی باشد تا دانشجویان با استفاده از مصالح موسیقی کشورشان به آهنگ سازی بپردازند.
او افزود: طبیعی است که همه می‌خواهند جستجوگری کنند اما موسیقی ایرانی نیاز و پایه اولیه کار است.
هوشنگ کامکار(عضو هیات انتخاب دوسالانه) نیز درباره بررسی آثار ارائه شده در این دوسالانه گفت: ۴۲ اثر در دوسالانه احمد پژمان شرکت کردند و به عقیده من تمامی این آثار از کیفیت مناسبی برخوردار بودند و من از اینکه کشور ما این تعداد موزیسین دارد شگفت زده شدم.
وی ادامه داد: در میان آثاری که ارائه شده بود یک اثر از سیستان و بلوچستان به دست ما رسید که به عقیده من کیفیت فوق العاده‌ای داشت و این بسیار عجیب است که جوانان می‌توانند در شهرستان‌ها با وجود تمامی محدودیت‌ها به هنر موسیقی بپردازند.
هوشنگ کامکار در باره وضعیت موسیقی در ایران گفت: متاسفانه شرایط ارائه موسیقی به گونه ای شده است که سلیقه و گوش موسیقایی مردم را به سمت موسیقی بی‌هویت ببرند. این مسئله از سوی سایتهای موسیقی اتفاق افتاده است و هیچ نظارتی هم بر عملکرد سایت‌ها وجود ندارد.
او ادامه داد: وقتی سایتهای موسیقی را باز می کنیم، هر روز با اثر موسیقیایی مواجه می شویم که نام آن، موسیقی آن و شعر آن خنده دار است هر کس در خانه اش نشسته یک آهنگ ساخته و آن را به سایت‌ها داده تا موسیقی‌اش منتشر شود.
این آهنگساز، با اشاره به اینکه صدا وسیما مسئول پایین آمدن سطح سلیقه مردم است گفت: وقتی صدا وسیما مکانی برای ارائه موسیقی جدی نباشد باعثمی شود تا سایتهای موسیقی با توجه به نیاز مالی‌شان، آثاری بی کیفیت و بی هویت را ارائه کنند. وقتی یک اثر مبتذل هر روز به گوش مردم ما برسد، سطح سلیقه آنها نیز پایین می آید ومتاسفانه هیچ تلاشی برای ارائه موسیقی خوب و علمی وجود ندارد.
