نمایشگاه مجسمه‌های کوچک پرویز تناولی افتتاح شد
کتاب تاریخ مجسمه سازی در ایران یک پاسخ درخور به یک خلاء تاریخی در این عرصه است. این کتاب؛ گشایش تازه‌ای به روی یک تاریخ نامکشوف از دستاوردهای هنری ایرانیان در حوزه هنرهای حجمی است که باید در مجلدهای بعدی و از منظرهای مختلف تحقیقی ادامه یابد.
ایلنا: پرویز تناولی(مجسمه ساز)، عصر جمعه ۱۲ مهرماه در گالری و مؤسسه هنرهای تجسمی «ماه مهر»، تازه‌ترین کتاب خود را رونمایی کرد و برای نخستین بار شماری از مجسمه‌های کوچک خویش را به تماشای عموم گذاشت.
به گزارش ایلنا؛ در این مراسم کتاب «تاریخ مجسمه سازی در ایران؛ از فرهاد کوهکن تا علی اکبر حجار» ماحصل ده سال تحقیق پرویز تناولی که توسط «چاپ و نشر نظر» در ۱۸۲ صفحه رنگی به زیور طبع آراسته شده است؛ رونمایی شد و ۵۴ مجسمه کوچک از چهار مجموعه بسیار معروف(هیچ، عشاق، شاعر و پرنده) این هنرمند برای یک ماه آینده در گالری ماه مهر به نمایش درآمد.
در آیین رونمایی کتاب تازه پرویز تناولی، علیرضا سمیع آذر(رییس اسبق موزه هنرهای معاصر تهران) در سخنانی با ستایش دستاوردهای عظیم این هنرمند در عرصه‌های مختلف خلق آثار هنری، تربیت نسل نوی مجسمه سازی ایران و تحقیقات و تألیفات گوناگون، او را «هنرمند محبوبم» خواند و جایگاه وی را در خاورمیانه و بین الملل بلندمرتبه ارزیابی نمود. سمیع آذر گفت: کتاب تاریخ مجسمه سازی در ایران یک پاسخ درخور به یک خلاء تاریخی در این عرصه است؛ به نظرم این کتاب با وجود همه ارزش‌های والایش یک نقطه آغاز است، گشایش تازه‌ای به روی یک تاریخ نامکشوف از دستاوردهای هنری ایرانیان در حوزه هنرهای
حجمی ست که باید در مجلدهای بعدی و از منظرهای مختلف تحقیقی ادامه یابد.
سمیع آذر افزود: تحقیق تاریخی این کتاب، سه گزاره‌ای که همیشه درباره مجسمه سازی کهن ایران در ذهنم داشتم را اثبات پذیر می‌نمایاند؛ نخست اینکه مجسمه سازی ایران(به خلاف مغرب زمین) هرگز جنبه یادمانی نداشته و همواره در پی قدرت معنایی و مفهوم گرایی سیر کرده است؛ دوم آنکه مجسمه‌ها در ایران آگاهانه از رئالیسم محض پرهیز داشته‌اند و حتی به نمادگرایی مفرطی سوق می‌یافتند و آخرین نکته این ست که مجسمه سازی ما هم مثل نقاشی سنتی ایرانی، وامدار ادبیات بوده و به ادبیات به عنوان یک منبع الهام اصلی می‌نگریسته.
این مدرس تاریخ هنر معاصر خاطرنشان کرد: این کتاب آغاز نگاه هنری به اشیاء کاربردی کهن است؛ آثاری که در واقع مجسمه‌اند اما در گذشته چنین تعریفی از آن‌ها وجود نداشت مثل نقش برجسته‌ها، تندیس‌ها و حتی اشیائ کاربردی نظیر قفل‌ها، ظروف و… من بسیار خرسندم استاد پرویز تناولی این فرصت را پدید آورد تا این اشیاء کاربردی به چشم مجسمه نگریسته شود و حتی خودشان با الهام از این آثار، آفرینش‌های منحصر به فردی دارند. با نگاه تحقیقی به این مجموعه این دریافت تئوریک نیز به دست می‌آید که مجسمه سازی در ایران رویه‌ای فیگوراتیو داشته است. ایرانی‌ها برخلاف دیگر ممالک اسلامی
محدودیتی برای ارائه مجسمه‌های فیگوراتیو نداشته‌اند و این هنر دستکم در سرزمین‌های شیعی فرصت گسترش یافت.
در ادامه این مراسم، پرویز تناولی در سخنانی مجسمه سازی در ایران را صاحب پیشینه‌ای قدرتمند ارزیابی نمود و گفت: این روند با شکوه را در این کتاب رصد کرده‌ام و با تلاشی مستمر توانسته‌ام مستندات و تصاویر جامعی از این آثار هنری را از موزه‌ها و مجموعه‌های معتبر سراسر دنیا در این کتاب گردهم آورم.
وی افزود: فرهاد کوهکن را مبداء مجسمه سازی ایران می‌دانم و به رغم داستانهای عشقی که درباره او در عصر خسرو پرویز می‌گویند، دیده‌ام منابع معتبری بسیاری از مجسمه‌ها طاق بستان را به او نسبت داده‌اند. مجسمه سازی در ایران قبل از اسلام بسیار غنی بود و بعد اسلام نیز در دوره‌هایی مثل سامانیان، غزنویان، سلجوقیان شاهد آثار درخشان این هنر هستیم. متأسفانه نام هنرمندان این دوره روشن نیست زیرا مجسمه سازی آن‌ها جنبه کاربردی داشت و اکنون نمونه‌های آن در موزه‌های دنیا پراکنده است. اما این کتاب ثابت می‌کند ایرانیان همیشه مجسمه را زنده نگاه داشته‌اند و حتی آن را در عهد
صفویه بنیادی پیگیری نمودند و در عهد قاجاری در دوره‌های فتحعلی شاه و ناصرالدین شاه به نمونه‌های شاخصی رسیدند که «علی اکبر حجار» که بخش پایانی این کتاب است به عنوان یک مجسمه ساز مبدع، مطرح می‌شود؛ علی اکبر حجار را باید کمال الملک این عرصه دانست.
محمود رضا بهمن‌پور(مدیر انتشارات چاپ و نشر نظر) آخرین سخنران این مراسم بود؛ او با اشاره به عدم وجود اثر مکتوبی درباره تاریخ مجسمه سازی ایران، این کتاب را یک منبع موثق، جامع و راهگشا خواند که خوشبختانه توسط یک استاد مسلم مجسمه سازی نوشته شده است. وی افزود: نشر نظر با مؤلفان و نویسندگان متعددی همکاری داشته اما به حتم همکاری با استاد پرویز تناولی از درخشان‌ترین دوره‌های کاری ماست. وسواس و دقت بسیار ایشان در مراحل مختلف تدوین کتاب برایم بسیار جالب توجه بوده است.
پرویز تناولی که سالیان سال است در مؤسسه ماه مهر در امر آموزش مجسمه سازی به نسل نوی مجسمه سازان ایران همت کرده و تا به حال قریب به ۴۰۰ هنرجو دراین عرصه تربیت نموده تا ۱۲ آبان ماه ۵۴ مجسمه کوچک خود را برای نخستین بار در گالری ماه مهر به تماشای عموم گذاشته است که هرروز(غیر از جمعه‌ها و تعطیلات رسمی) از ساعت چهار تا هشت بعدازظهر برای بازدید عموم دایر می‌باشد. گالری و مؤسسه هنرهای تجسمی ماه مهر در بلوار آفریقا، کوچه نیلوفر، پلاک ۷ واقع است.
