پایه‌گذار فلسفه باستان‌شناسی در ایران در گفتوگو با ایلنا:
برای توسعه حرم دانیال نبی باید از نظر کارشناسان استفاده شود
نهادهای مختلف در کشور ممکن است؛ از اهمیت بافت‌های تاریخی و میراثفرهنگی کشور اطلاع نداشته باشند، بنابراین باید بپذیرند که برای انجام برنامه‌های خود از میراثفرهنگی کمک بگیرند.
پایه‌گذار فلسفه باستان‌شناسی در ایران در مورد گسترش بارگاه دانیال نبی در شهر تاریخی شوش گفت: دستگاه متولی، برای توسعه بارگاه دانیال نبی از کارشناسان میراثفرهنگی استفاده کند تا مشکلی برای این شهر تاریخی و آثار باستانی آن پیش نیاید.
حکمت‌الله ملاصالحی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا در مورد گسترش بارگاه دانیال نبی در شهر تاریخی شوش گفت: قاعده براین است که در یک کشور، سازمان میراثفرهنگی و یا مرکز باستان‌شناسی بر این گونه ساخت و ساز‌ها نظارت کنند و هر دستگاهی که قصد اجرای طرحی عمرانی در مناطق تاریخی را دارد، با این سازمان‌ها هماهنگ باشد.
وی ادامه داد: در غیر این صورت اگر هر نهاد بخواهد به صورت خود مختار عمل کند، آسیب‌های بسیاری به آثار تاریخی وارد شده و مانع از ثبت جهانی آنها و یا سبب خروج آنها از لیست آثار ثبت شده خواهد شد. بنابراین راه درست آن است که دستگاه متولی، برای توسعه بارگاه دانیال نبی از کارشناسان میراثفرهنگی استفاده کند تا مشکلی برای این شهر تاریخی و آثار باستانی آن پیش نیاید.
به گفته وی گر سازمان میراثفرهنگی تعامل بهتری با دیگر نهاد‌ها داشته باشد، می‌تواند جلوی بسیاری از مشکلات را بگیرد.
این باستان‌شناس، استاد دانشگاه افزود: نهادهای مختلف در کشور ممکن است که از اهمیت بافت‌های تاریخی و میراثفرهنگی کشور اطلاع نداشته باشند، بنابراین باید بپذیرند که برای انجام برنامه‌های خود از میراثفرهنگی کمک بگیرند، اما متاسفانه شاهدیم که در بسیاری از موارد نهادهای مختلف خودسرانه اقداماتی را بر خلاف قانون و برضد میراثفرهنگی کشور انجام می‌دهند و آن را عملی فراقانونی می‌خوانند که این مساله بسیار خطرناک است.
ملاصالحی در پاسخ به این سوال که میراثفرهنگی چگونه می‌تواند در برابر این مشکلات ایستادگی کند، گفت: سازمان میراثفرهنگی در تمامی کشورهایی که حجم سنگینی از مواریثمدنی و معنوی دارند؛ توسط افرادی اداره می‌شوند که شخصیت‌های برجسته، بزرگ و فرهیخته فرهنگی هستند. به طوریکه صحبت آنها تاثیرگذاری زیادی در جامعه دارد، اما شاهدیم که درکشور ما این اتفاق رخ نمی‌دهد و حتی در برخی استان‌ها، در رئوس اداره میراثفرهنگی افرادی حضور دارند که نسبت به تاریخ و میراثاستان خودشان ناآگاهند، با این وضعیت این افراد چگونه می‌توانند از میراثفرهنگی منطقه خود دفاع کند.
وی با اشاره به اهمیت تعامل و ایجاد گفتمان میان سازمان میراثفرهنگی و دیگر نهاد‌ها افزود: اگر درهای میراثفرهنگی باز بود و همایش‌های مشترکی را با دیگر نهاد‌ها همانند شهرداری‌ها، سازمان اوقاف، مجلس و حتی نهادهای لشکری برگزار می‌کرد، چهره‌های فرهیخته خوزه میراثفرهنگی کشور می‌توانستند؛ مسوولان این نهاد‌ها را از اهمیت میراثفرهنگی کشور آگاه کنند و در آن صورت شاید مشکلات کمتری در این زمینه به وجود می‌آمد.
