توضیحاتِ علی مرادخانی درباره رهبری ارکستر ملی:
دفتر موسیقی آقای فخرالدینی را به عنوان رهبر ارکستر ملی میشناخت/ آقای دهلوی مایل به ادامه فعالیت ارکستر سازهای مضرابی نبود
پیرو حواشی رخ داده درباره رابطه فرهاد فخرالدینی و زندهیاد حسین دهلوی، علی مرادخانی که در مقطعی مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد بوده است، توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین دهلوی یکشنبه (28 مهرماه) پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری دارفانی را وداع گفت. او به تایید بسیاری از بزرگان حال حاضر موسیقی و به گواه آثار شاخصاش یکی از چهرههای ماندگار موسیقی ایرانی به حساب میآید. این آهنگساز طی سالهای فعالیتش در عرصه موسیقی چه در آن زمان که مدیریت هنرستان موسیقی را به عهده داشت و چه سالهای پیش از آن، به تربیت شاگردان بسیاری پرداخت.
دهلوی طی دوران حیاتش سختیها و مرارتهای بسیاری را تحمل کرد. اپرای مورد علاقهاش «مانا و مانی» هیچگاه اجرا نشد و ارکستر سازهای مضرابیاش تعطیل شد و همین دو اتفاق او را به نوعی خانهنشین کرد. در این میان چند مسئله وجود داشت که همواره توسط برخی از افراد و رسانهها بازگو و بازنشر شده است. بر اساس گفتههای برخی هنرمندان؛ ماجرا از این قرار بوده که در دهه هفتاد، زندهیاد دهلوی ارکستر مضرابی را تاسیس میکند و این ارکستر در تالار وحدت به اجرای برنامه میپردازد اما پس از مدتی کوتاه ارکستر مضرابی با ترکیب دیگری به رهبری فرهاد فخرالدینی روی صحنه میرود. خانواده زندهیاد دهلوی یکی از دلایل خانهنشین شدن این موزیسین را همین اتفاق میدانند. پس از آن اتفاق است که زندهیاد دهلوی با دلخوری از کار کناره میگیرد زیرا معتقد است که فخرالدینی به نوعی جای او را گرفته است. با این وجود فرهاد فخرالدینی خود را در پذیرفتن رهبری ارکستر ملی ایران بیتقصیر میداند و برخی از مسئولان و هنرمندان را در این رابطه گواه میگیرد که علی مرادخانی، مدیر سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد یکی از آنهاست. حسین علیزاده، محمد سریر و کامبیز روشنروان شاهدان دیگر او هستند.
علی مرادخانی که از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۳ مدیریت دفتر موسیقی وزارت ارشاد را برعهده داشته و از او به عنوان همکار فخرالدینی در راهاندازی ارکستر موسیقی ملی ایران یاد شده، در جهت شفافسازی بیشتر درباره وقایع پیش آمده میان فرهاد فخرالدینی و زندهیاد دهلوی توضیحاتی ارائه کرد.
مرادخانی در ابتدا درباره تاریخچه شکلگیری ارکستر موسیقی ملی ایران گفت: در دوره شهرداری آقای کرباسچی که در فرهنگسرای بهمن راهاندازی شد آقای مهندس کاظمی که بعد از بهروز غریبپور مدیرعامل فرهنگسرا شد، میخواست ارکستری را راهاندازی کند. من پیشنهادی دادم و به ایشان گفتم به جای تاسیس دو ارکستر، شما بیایید ارکستر موسیقی ملی را درست کنید. ارکستر سمفونیک تهران را نیز که داریم.
مدیر سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد در ادامه گفت: از این موضوع چندی گذشت و اتفاقی نیفتاد. به همین دلیل ما خودمان در دفتر موسیقی، ارکستر ملی را تشکیل دادیم و آقای فخرالدینی و دوستان دیگر هم اعلام آمادگی کردند که این کار را انجام دهند. گفتیم کارهای ارکستر ملی را هم در همین مجموعه انجمن موسیقی انجام دهیم و حقوقهایشان را نیز بپردازیم. سپس آقای فخرالدینی آمد و کار را شروع کرد. به یاد دارم که در آن مقطع همه کارها را با آقای فخرالدینی شروع کردیم.
مشاور امور هنری وزیر ارشاد در اینباره که قرار بوده مرحوم دهلوی رهبر ارکستر ملی باشد، گفت: تا جایی که من در جریان هستم دفتر موسیقی آقای فخرالدینی را به عنوان رهبر ارکستر ملی میشناخت.
مرادخانی افزود: اگر میان زندهیاد دهلوی و آقای فخرالدینی مسئلهای بوده، مناسبات بین خود این دو بزرگوار بوده است که من از آن بیخبرم. در رابطه با لزوم وجود ارکستر ملی آنچه به یاد دارم این است که میان من، آقای کاظمی و دیگر مدیران موسیقی این بحث مطرح بود که با تاسیس ارکستر بتوانیم آواهای خودمان را در قالب ارکستر تولید و اجرا کنیم. البته قبلا آقایان محمدرضا درویشی، کامبیز روشنروان و دیگر افراد در این زمینه کار کرده بودند.
مرادخانی گفت: به هرحال من خودم با آقای فخرالدینی در زمینه چند و چون راهاندازی ارکستر ملی شروع به بحث و برآورد بودجه کردیم، اما اینکه بین این دو هنرمند چه بوده و چه گذشته را نمیدانم.
وی یادآور شد: همان زمان بسیاری از دستاندرکاران هنر دوست داشتند و مایل بودند، همکار ارکستر ملی باشند. به هرحال مسئله سیاستگذاری نبوده است. بالاخره ناچار بودیم کار را به یک نفر واگذار کنیم که ما کار را به آقای فخرالدینی سپردیم. اینکه قرار بوده باهم کار کنند یا نه را در جریان نیستم.
ارکستر سازهای مضرابی حسین دهلوی در روزهایی تعطیل شد که علی مرادخانی بر مسند مدیریت دفتر موسیقی وزارت ارشاد نشسته بود. مدیر سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد، درباره چگونگی تعطیلی ارکستر سازهای مضرابی که زندهیاد دهلوی موسس و رهبرش بود نیز گفت: زمانی که آقای دهلوی ارکستر سازهای مضرابی را راهاندازی کرد، ما نیز حمایت مالی کردیم. یادم هست از زندهیاد فرامز پایور و اساتید دیگر خواهش کردم که در این زمینه آقای دهلوی را همراهی کنند. پس از مدتی که کار تمام شد و ارکستر مضرابی روی صحنه رفت، این ارکستر دیگر به فعالیت ادامه نداد. همان زمان به آقای حسین دهلوی گفتم که ما آمادگی داریم تا کماکان کار کنیم، اما ایشان خیلی مایل نبود و کار در همان اندازه ماند. ما اعلام آمادگی کردیم و چندبار هم با همدیگر ملاقات کردیم و با ایشان صحبت کردم و گفتم استاد هر وقت شما اعلام آمادگی کردید ما کماکان آمادهایم، ولی بعد از آن دیگر خبری از این مسئله نشد.