خبرگزاری کار ایران

در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛

روایت کارگردانی که اجازه اجرای تئاتر در روسیه را به او نمی‌دهند؛ در ایران

روایت کارگردانی که اجازه اجرای تئاتر در روسیه را به او نمی‌دهند؛ در ایران
کد خبر : ۶۱۵۰۸۰

روح‌الله جعفری پس از چهار سال دوری از تئاتر که به گفته خودش به دلیل عدم صدور مجوز بوده، سراغ متن «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود» از ماتئی ویسنی‌یک رفته و قرار است روایتی از کارگردانی که اجازه اجرای تئاتر به او نمی‌دهند را روی صحنه ببرد.

روح‌الله جعفری (کارگردان، نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگر) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به اینکه اجرای نمایش جدیدی را در دستور کار دارد، گفت: گروه تئاتر گیتی قرار بود بهمن سال گذشته رپرتوار نمایشنامه‌خوانی برگزار کرده و به نفع زلزله‌زدگان کرمانشاه به خوانش ۱۰ اثر از آثار غلامحسین ساعدی بپردازد اما اداره‌کل هنرهای نمایشی به این مساله مجوز نداد و جلوی اجرا گرفته شد.

جعفری ادامه داد: باتوجه به صحبتی که با مجموعه تئاترشهر داشتم قرار بر این شد که در سال ۹۷ یعنی امسال نوبت دیگری به گروه اختصاص داده شود. در چند روز گذشته با صحبتی که با رئیس مجموعه تئاترشهر داشتیم قرار شد تیر ماه امسال در سالن چهارسو گروه تئاتر گیتی بعد از چهار سال نمایشی را روی صحنه ببرد. باتوجه به اینکه تمرکز گروه تئاتر گیتی روی متون «ماتئی ویسنی‌یک» نمایشنامه‌نویس معاصر رومانی‌الاصل فرانسوی است، تصمیم بر این گرفته شد که متن «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود» را کار کنیم که این اثر را اصغر نوری ترجمه کرده است.

این نویسنده و کارگردان تئاتر با بیان اینکه «به زودی عوامل کار معرفی می‌شود» خبر داد: پیش‌تولید نمایش شروع شده است و در حال مذاکره با بازیگران هستیم که تیم تشکیل شود و تمرین‌ها به‌زودی به‌صورت فشرده آغاز شود.

جعفری با بیان اینکه «گروه تئاتر گیتی در طول این چند سال متون مختلفی را به مرکز هنرهای نمایشی ارائه داده اما هربار به دلایل نامشخص مجوز برای اجرای صحنه‌ای همچون رپرتوار آثار غلامحسین ساعدی نگرفته است» گفت: آخرین اجرای صحنه‌ای‌ام نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» بود که سال ۹۲ در سالن چهارسوی تئاتر شهر اجرا شد و سال ۹۴ هم یک رپرتوآر نمایشنامه‌خوانی در حمایت از هنرمندان بیمار تئاتر کار کردیم که شامل هفت اثر «آنتیگونه»، «مکبث»، «باغ آلبالو»، «عروسی خون»، «شازده کوچولو»، «آخرین گودو» و «عنکبوتی در زخم» بود.

این استاد دانشگاه علوم و تحقیقات ادامه داد: در همان رپرتوآر نمایشنامه‌خوانی سال ۹۴ دو اثر از ویسنی‌یک («عنکبوتی در زخم» و «آخرین گودو») برای اولین بار خوانش یا اجرا شد؛ از سوی دیگر سال‌هاست روی متون این نویسنده متمرکز هستیم بنابراین تصمیم گرفتم برای بازگشت به اجرای صحنه‌ای تئاتر، یکبار دیگر یکی از متون این نویسنده را ارائه کنم. چون فکر می‌کنم نگاه ویسنی‌یک جهان‌شمول است و اندیشه‌ای که در آثارش مطرح می‌کند می‌تواند چند وجهی باشد و با مخاطب ایرانی هم بی‌واسطه ارتباط برقرار کند. به همین دلیل تصمیم گرفتم «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود» را اجرا کنم.

جعفری با اظهار امیدواری مبنی بر اینکه کار مجوز بگیرد و مشکلی ایجاد نشود، با بیان اینکه «این متن با حال و هوای من تطابق دارد» گفت: داستان این نمایش در روسیه می‌گذرد و قصه یک گروه تئاتری و کارگردانی به نام مایرهولد را روایت می‌کند که می‌خواهند متنی به اسم «ریچارد سوم» از شکسپیر را اجرا کنند اما به انحای مختلف به آنها گفته می‌شود این کار را اجرا نکنید و در نهایت هم این اثر اجرا نمی‌شود.

روح‌الله جعفری که در طول این چند سال که اجرای صحنه‌ای نداشته، روی مساله پژوهش متمرکز بوده و سه کتاب منتشر کرده است. او اظهار امیدواری کرد: نزدیک به ۱۸ هزار صفحه تاکنون پژوهش کرده‌ام که تنها نزدیک به ۲ هزار صفحه آن منتشر شده است. امیدوارم در چند ماه آینده شرایط به گونه‌ای باشد که این پژوهش‌ها منتشر شود.

این پژوهشگر و منتقد تئاتر با بیان اینکه طبق اعلام انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر به عنوان یک نویسنده و پژوهشگر، سال گذشته ۳۰۳ اثر نمایشی را به نظاره نشسته و درباره‌شان نقد کرده است، گفت: معتقدم هنرمندی که در حوزه تئاتر فعالیت می‌کند هم با دیدن آثار نمایشی و دنبال کردن کارهای همکاران جوان و پیشکسوت در این حوزه و هم با انجام دادن پژوهش و مطالعه در این حوزه و همچنین با فعالیت در حوزه دانشگاه به‌صورت آکادمیک و تدریس در این حوزه می‌تواند تاثیر بیشتری در کاری که می‌خواهد در برابر دیدگان مخاطب به صحنه ببرد، داشته باشد.

جعفری ادامه داد: اگر در طول این بیش از چهار سال نتوانستم اثری نمایشی را به دلیل عدم صدور مجوز، اجرا کنم اما با دنبال کردن این مساله؛ یعنی دیدن پیوسته آثار نمایشی در صحنه، پژوهش مستمر در این حوزه و فعالیت به‌عنوان مدرس تئاتر و همچنین مدیریت و برنامه‌ریزی امور فرهنگی در حوزه دانشگاه، سعی کردم این نبودنم در صحنه را جبران کنم تا اگر بازگشتی به صحنه داشته و دوباره نمایشی را کار کنم؛ بتوانم ارتباط منسجمی را با مخاطبم داشته باشم و از زمانه‌ای که در آن زیست مسالمت‌آمیز می‌کنم، با کار نکردنم عقب نباشم. در واقع در این سال‌ها در عرصه هنرهای نمایشی حضور مستمر داشته‌ام.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز