نوربرت کوبر در گفت‌وگو با ایلنا:
هر داستانی می‌تواند ریشه در قومیت‌های دیگر هم داشته باشد
قصه‌گوی آلمانی تاکید کرد: حتی در قصه‌های دینی و مذهبی مثل داستان‌هایی که در قرآن یا انجیل می‌خوانیم ریشه برخی داستان‌ها به مناطق مختلف و اقوام متفاوتی برمی‌گردد.
نوربرت کوبر از داوران نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی که برای دومین سال است در ایام این جشنواره به ایران آمده است، در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این پرسش که سنت قصه گویی آلمانی چقدر در مجموعه داستان های مصور قصه‌های من و بابام دیده می شود و این کتاب چه جایگاهی بین بچه‌های آلمانی دارد، گفت: مجموعه قصه های من و بابام کتابی آلمانی است، اما در حقیقت المان آلمانی مشخصی در این داستان ها دیده نمی شود و اصل این قصه ها ارتباط پدر -فرزندی را شامل می‌شود.
این قصه‌گوی آلمانی افزود: به همین دلیل این داستان‌ها می‌تواند در تمام دنیا اتفاق بیفتد و حتی مقداری هم از نظر فرهنگی همگون شوند با آن جامعه. به عبارت دیگر یک تعریف آلمانی مشخصی از این مساله را نمی‌توان ارائه کرد. مثلا هزار و یک شب هم از هند می‌آید و به فارسی و به عربی ترجمه می‌شود، بنابراین نمی‌توانیم بگوییم داستان هندی، فارسی عربی یا آلمانی است. قصه های خوب در حرکتند و همه جا می‌توانند پخش شوند.
نوربرت کوبر همچنین درباره ریشه‌یابی داستان‌ها و اینکه برخی معتقدند تمامی داستان‌های جهان تا به امروز تنها از ۷ داستان مشخص و باستانی گرفته شده و می‌شوند یادآور شد: در حقیقت این ۷ داستان که در یونان قدیم گفته شده و به گفته کارشناسان مشکلات انسانی را در بر می‌گیرد، واقعا نمی تواند منشا تمام داستان‌های دیگر تا به امروز باشد، خود همین ادعا می‌تواند یک افسانه باشد.
او سپس سنت قصه گویی آلمانی و ریشه داستان‌های ژرمن را شفاهی دانست و گفت: معمولا این قصه ها دهان به دهان گفته شده و از طریق شفاهی به امروز منتقل شده‌اند. اساسا در آلمان همیشه قوم‌های مختلف آمده‌اند و رفته‌اند و واقعا نمی‌توان قصه خالص آلمانی مشخصی پیدا کرد چون هر داستانی می‌تواند ریشه در قومیت‌های دیگر هم داشته باشد. درحالی که بومی‌های استرالیا نزدیک به ۶۰۰۰ سال تنها بودند و در آمریکا هم تا زمانی که کریستف کلمب به آنجا برسد تنها بومیان زندگی می کردند.
نوربرت کوبر در پاسخ به این پرسش که آیا قصه‌گویی برای بچه‌ها در تمام دنیا می‌تواند یک لحن یا سبک داشته باشد، نیز اظهار داشت: هیچ گاه به این صورت نیست که ریشه خالص داستان را پیدا کنند و کسی مدعی شود فلان داستان تنها منطبق با فلان قوم و جامعه خلق شده است. حتی در قصه‌های دینی و مذهبی مثل داستان‌هایی که در قرآن یا انجیل می‌خوانیم هم ریشه برخی داستان‌ها به مناطق مختلف و اقوام متفاوتی برمی‌گردد. لغت‌شناسان و پژوهشگران داستانی کسانی هستند که متن‌ها را جست‌وجو می‌کنند و ریشه های آن‌ها را می یابند و این ها افرادی هستند که می توانند مطمئن تر درباره این مسائل اظهار نظر کنند.
