جزییاتی از کنسرت ارکسترال ایرانی با تعداد زیادی از نوازندگان/ کیوان ساکت: تا امروز هیچ اثر مناسبتی نساخته‌ام

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری کنسرت ارکستر ایرانی بوی بهار، صبح امروز سه شنبه بیست و سوم بهمن‌ماه، در َسالن صفارزاده حوزه هنری تهران برگزار شد. فاضل جمشیدی (خواننده)، کیوان ساکت (آهنگساز) و داریوش آریان‌پور (تنظیم‌کننده و سرپرست گروه تحریر خیال) در این رویداد حضور داشتند.

این کنسرت به رهبری علیرضا شریفی، چهارشنبه هشتم اسفندماه با ارکستر سی نفره در تالار اندیشه حوزه هنری روی صحنه می‌رود.

 «تو‌ای پری کجایی»، «امشب در سر شوری دارم»، «نوایی»، «پیک سحری»، «رواق سکوت» ، «ملامحمدجان»، «وطنم ای شکوه پا برجا» برخی آثاری هستند که در کنسرت بوی بهار اجرا می‌شوند.  

اجرای قطعات کلاسیک ایرانی با تنظیمات جدید

در ابتدای برنامه فاضل جمشیدی گفت: جای آقای کامبیز روشن روان موسیقی‌دان آگاه و برجسته ایران در این برنامه خالی است چون در کانادا هستند و باید بگویم پنج اثر از ایشان را در کنسرت ارکستر بوی بهار اجرا خواهیم کرد. این آثار را قبلا  آقای محمد اصفهانی خوانده‌اند.

او افزود: چند قطعه نیز از آقای کیوان ساکت دارم که در کنسرت پیش‌رو اجرا خواهد شد. من با ایشان رفیق بوده‌ام و آثاری را در گروه وزیری اجرا کرده‌ایم.

جمشیدی گفت: از داریوش آریان‌پور هم ممنونم که در دست یازیدن به آثار بزرگان با ایشان همراه هستیم.

فاضل جمشیدی در ادامه بیان کرد: ارکستر ملی در ادامه گلها شروع به کار کرد و بعد از آقای محمدرضا شجریان از من و آقای علیرضا قربانی دعوت شد. همان روز استاد ساکت مرا تشویق کرد و گفت این حضور باعث افتخار است. اگر ما با  ارکستر ملی که بعد شجریان من خواننده‌اش بودم، اجرا نکنیم؛ پس چه کسی این کار را می‌کند؟ 

جمشیدی در ادامه بیان کرد: دو انگیزه برای اجرای کنسرت ارکستر ایرانی داشته ایم. یکی اینکه کارها همه فاخر هستند و باید در ارکستر ملی ایران اجرا می‌شدند؛ اما سال‌ها از آثار  استاد روشن‌روان استفاده نشده و نباید اینطور باشد. 

او ادامه داد:  ما سمفونی فلک‌افلاک را داشتیم که قرار بود در لرستان و شهر خرم‌آباد اجرا شود و اتفاقا سه وزارتخانه هم پای کار بودند که در ادامه به وعده های‌شان عمل نکردند و کار به سرانجام نرسید. این موضوع نیز یکی از انگیزه‌های برگزاری کنسرت پیش رو است که آخرین برنامه اجرای موسیقایی پیش از فرا رسیدن ماه رمضان به حساب می‌آید. و اینکه پانزده اثر داشته‌ام که باید با ارکستر ملی اجرا می‌شدند اما این روال در دست انداز اداری است.

وی افزود: آثار مذکور را نمی‌توان با ارکستر معمولی اجزا کرد و ارکستر ما بزرگ است. حوزه هنری در کوتاه‌ترین زمان، شرایط کار و برگزاری کنسرت را برای‌ ما تسهیل کرد. 

این خواننده تاکید کرد: بالای صد و بیست سی میلیون دستمزد نوازنده داریم و شاید گیشه یاری نکند. متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که اگر یک خانواده بخواهد کنسرت برود و ساندویچ بخورد باید شش میلیون هزیته کنند.

او از حوزه هنری تشکر کرد و گفت امیدواریم آخرین کنسرت قبل رمضان امسال که ما برگزارکننده‌اش هستیم، خوب اجرا شود و فاخر باشد.

خوشحالم که آثارم را به خاطر دلم ساخته‌ام

در ادامه نشست، کیوان ساکت نیز گفت: من یه دعوت مشکاتیان به تهران آمدم و قبلش با فاضل در مشهد کار می‌کردم. گروهی داشتم به اسم صبا و یادم هست داریوش ارجمند  در ارشاد آنجا مسئول موسیقی بودند. بعدا که به تهران و خانه مشکاتیان رفتم،‌ او گفت ارجمند هم اینجاست. بعد گفت تو باید به تهران می‌آمدی. بعد هم که با فاضل جمشیدی آشنا شدم و نخستین گروه را داشتیم. من و فاضل و برخی دیگر برای اولین‌بار در مزار خیام اجرا کردیم و اتفاقا هم استقبال شد. سابقه دوستی من و آقای جمشیدی به آن سال‌ها باز می‌گردد و حال خوشحالم که همکاری دیگری را در پیش داریم. 

او گفت: خوشحالم که آثارم را به خاطر دلم ساخته‌ام و تا حالا هیچ اثری برای هیچ مناسبتی نساخته‌ام. همچنین خوشحالم آقای آریان‌پور که هم خوشنویس باسابقه ای است و هم نوازنده‌اند را کنار خودمان داریم. ایشان آثار زیادی کار کرده و بزودی آنها را می‌شنوید. 

موسیقی کلاسیک به حمایت نیاز دارد

آریان‌پور نیز گفت: قصدم این بود ارکستری صد نفره داشته باشیم، اما خب نمی‌شود. موسیقی کلاسیک همیشه به حمایت نیاز دارد و اگر حمایت نشود روی زمین می‌ماند. در همه کشورها بلیت‌ها توسط دولت خریده می‌شوند و دغدغه گروه فقط اجراست.

وی درباره همکاری حوزه هنری نیز گفت: آنقدر حمایت شدیم تا توانستیم کار برگزاری کنسرت با ارکستری بزرگ را ممکن کنیم. به خاطر ارادت به استاد ساکت و اینکه سالها شاگردش بودم سبک ایشان را خیلی می پسندم و همه می‌دانیم بعد گلها ارکستر ایرانی به انزوا رفت. اما ارکستر وزیری این کارها را کرده بود.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان کرد: موسیقی به همه مردم دنیا اختصاص دارد و شرقی و غربی ندارد. استاد ساکت از ویلون و سازهای غربی در ارکستر بهره بردند و همیشه دوست داشتم کار ارکسترال انجام دهم.

وی در پایان بیان کرد: همه کارهای من ارکسترال است و چون دوست داشتیم از کارهای کامبیز روشن‌روان و استاد ساکت داشته باشیم از آثار خودم دو کار بیشتر در قطعات قرار ندادم.