در برنامه «نقد سینما» مطرح شد؛
مافی: هنر غیراصیل، هنر میرا است/ قادری: آدم اصیل را با تفاوت‌هایش قبول کنیم
چهل و چهارمین قسمت از برنامه «نقد سینما» شب گذشته ۱۰ آذر ماه روی آنتن شبکه چهار سیما رفت.
به گزارش ایلنا، بخشی از برنامه «نقد سینما»، به میز گفتگوی ویژه با موضوع «اصالت در هنر» اختصاص داشت که امیررضا مافی میزبان امیر قادری منتقد سینما شد.
امیر قادری در ابتدا بیان کرد: موقعیت بشر مدرن بسیار پیچیده‌تر از این است که سمت درست تاریخ مشخص شود. به عنوان مثال در هر لحظه از داستان «اوپنهایمر»، شخصیت اصلی وارد یک موقعیت اخلاقی جدید می‌شود. در شرایط فعلی موقعیت همه ما پیچیده است. در این حال باید قطب‌نمای فردی آدم‌ها درست عمل کند، به این معنا که هر کدام از ما با توجه به خصوصیات ذهنی و فکری یک نقشی در این دنیا داریم، پس طبق آن باید پیش برویم.
این منتقد ادامه داد: هرچند من فکر می‌کنم این نقش از قبل پیش‌بینی شده است. این نقش فردی باید از یک خاستگاه شکل بگیرد و فرصت‌طلبی نباشد. ما نمی‌توانیم یک روز به سمت استقلال و روز دیگر به سمت پرسپولیس برویم. این مهم است از ابتدا در مسیری قرار بگیریم که به آن اعتقاد داریم.
مافی یادآور شد: اصالت مبتنی بر یک خاستگاه است، اگر انطباق بین نظر و عمل شکل بگیرد، انسان اصیل به وجود می‌آید. اصالت نه تنها باعث سکونت و یک‌نواختی نمی‌شود، بلکه باعث پویایی مسیر است. چیزی که این روزها من را عصبی می‌کند جوهری بودن اصالت است. آدم‌ها تغییر بزک می‌دهند و آدم‌هایی که هر روز با یک وزش حرکت کنند، اساسا جلوی هنر را می‌گیرد.
در ادامه، قادری یادآور شد: بارها اتفاق افتاده است که من برای یک حرفی تشویق و چند سال بعد بابت همان حرف سرزنش شده‌ام. من در این حال موقعیتم را تغییر نمی‌دهم و به سمتی می‌روم که اصالت من مشخص باشد. در کوتاه‌مدت می‌توان به لحاظ مالی و اعتباری پیشرفت کرد؛ اما اگر اصالت نداشته باشیم در بلند مدت نمی‌توانیم همچنان محبوب و مشهور بمانیم. برای همین در بزنگاه سیاسی برخی آدم‌ها زود اوج می‌گیرند و به همان سرعت هم زمین می‌خورند. دهه ۹۰ در سینمای ایران، بهاری بود برای آدم‌هایی که هر لحظه موقعیت خود را تغییر دهند. چنین آدم‌هایی بسیار سریع رشد و در انتها دهه ۹۰ به سرعت پسرفت کردند.
مافی تاکید کرد: هنر غیراصیل، هنر میرا است. بسیاری از فیلم‌ها مصرفی هستند. با این موافقم که هنرمندِ خالقِ اثر، هنرمندی است که مسلط بر خاستگاه خودش، تغییر نمی‌کند و حتی اگر تغییری باشد برای پویایی است. هنگامی که آدم‌های مخالف اصیل بیندیشند، به انکار هم نمی‌پردازند چون اندیشه‌شان هویت دارد. متاسفانه در هنرمندان سینما این دیدگاه کمرنگ شده است.
قادری در پایان خاطرنشان کرد: دلیل اصلی رشد و سقوط آن آدم‌ها سواستفاده از شرایط بود. در ۱۰ سال اخیر محیط مستعدی برای افراد مزور بود. شاید اگر این شرایط سخت وجود نداشت؛ انتخاب بسیاری از آدم‌ها این نبود. البته من نمی‌خواهم به آن‌ها حق دهم. آدم‌های عادی زیر فشار غیرعادی تصمیم‌های اشتباه می‌گیرند. در دهه ۹۰ ما فجایع زیادی می‌بینیم. یکی از انتقادهای من به نهادهای سیاست‌گذار این است که فکر می‌کنند منافق‌پروری جواب می‌دهد اما من پیشنهاد می‌دهم آدم اصیل را با تفاوت‌هایش قبول کنیم، به جای منافقی که صرفا ظاهرش با ارزش‌ها همخوانی دارد.
