فهیم: «هتل» آمیخته‌ای از هجو و لودگی است/ صابری: این فیلم به سلیقه مخاطب احترام می‌گذارد

به گزارش ایلنا، امیررضا مافی ابتدا بیان کرد: در هفته اخیر شاهد پُرفروش‌ترین و پُرمخاطب‌ترین روزهای سینما بودیم. از این جهت ساخته شدن فیلم‌هایی مانند «هتل» حائز اهمیت است.

سپس آرش فهیم عنوان کرد: روزی که برای تماشای «هتل» به سینما رفتم، بسیار خوشحال شدم چرا که تمام بلیط‌های فیلم در تمام سانس‌ها فروش رفته بود. به سازندگان فیلم برای رسیدن به این موفقیت اقتصادی تبریک می‌گویم. اما بعد از دیدن اثر دچار یک دریغ شدم که چرا فیلم احترام متقابل مخاطب را رعایت نکرده و به نسبت مخاطب چشمگیری که دارد از ظرفیتش بهره نبرده است.

وی ادامه داد: هر چند «هتل» نسبت به دیگر فیلم‌های مسعود اطیابی یک قدم جلوتر؛ اما در حد فیلم فارسی باقی مانده است. ما چند فیلم دیگر با همین تیپ از پژمان جمشیدی و مصطفی کیایی دیده‌ایم. شوخی‌ها «هتل» کم‌مایه، فیلم به کمدی نزدیک نشده و آمیخته‌ای از هجو و لودگی است. ابتذال فیلم نسبت به فیلم‌های قبلی کارگردان کمتر شده و امیدواریم این قدم رو به جلوی مسعود اطیابی در فیلم بعدی بیشتر شود.

سپس محمد صابری مطرح کرد: من هم از اتفاق مبارک فروش فیلم‌ها به ویژه بعد از کرونا خوشحالم که نوانستند جان دوباره به اقتصاد سینمای ایران ببخشند. «هتل» مطابق سلیقه من نیست و در سالن سینما هم سرگرمم نکرد، اما مدافع فیلم هستم. زیرا در قالبی که فیلم مدعی آن است توانسته توفیقات لازم را به دست آورد و در خلق آن جنس کمدی خاص که بی‌نسبت با سلیقه مخاطب نیست، موفق بوده است. اتفاقا فیلم به جنس خاص سلیقه مخاطب احترام می‌گذارد. امثال مسعود اطیابی کم کم مخاطب را به سمت سینمایی شدن، تربیت می‌کنند.

صابری ادامه داد: من هم معتقدم که فیلم‌های «دینامیت» و «انفرادی» در کارنامه این کارگردان ضعیف هستند و مسعود اطیابی در یک آزمون و خطایی گام به گام در حال اصلاح خودش است تا به سینما نزدیک شود. «هتل» در قیاس با دیگر زنجیره پُرفروش فیلم‌های چند سال اخیر، فیلمنامه‌ای درست دارد و قواعد قصه‌گویی و کاشت و برداشت موقعیت کمدی در فیلمنامه به درستی بهره‌برداری شده است. ما حتما باید پشت فیلم بایستیم تا کمدی به نقطه ایده‌آل برسد. منتهی در راستای اصلاح این ایراد، باید حواسمان باشد دچار انقطاع از مخاطب نشویم.

در ادامه، مافی عنوان کرد: فرهنگ سینما رفتن و فیلم دیدن بعد از کرونا تغییر کرده است. شاید مخاطبان ترجیح بدهند فیلم‌های تراژدی را در منزل و فیلم‌های سرگرم‌کننده را در سینما ببینند. در سینمای جهان هم فیلم کمدی و هم اکشن جزو پرفروش‌ترین‌ها هستند اما ما باید حواسمان باشد دچار فسیل زدگی نشویم.

فهیم نیز عنوان کرد: استقبال از فیلم‌هایی شبیه «هتل» و «فسیل» به شرایط روز جامعه و جهان هم باز می‌گردد علاوه بر آنکه شاید به سلیقه مردم هم نزدیک باشد. من بر خلاف مسعود فراستی که طرفداران این جنس کمدی را لومپن خطاب کرد، در میان مخاطبان فیلم قشر فرهیخته و آدم حسابی جامعه را هم دیدم. با توجه به شرایط فعلی منطقه و کشتار مظلومانه مردم فلسطین و اخبار تلخی که می‌شنویم و می‌بینیم، طبیعی است وقتی مخاطبان می‌خواهند به سینما بروند ابتدا اثری را انتخاب می‌کنند که چند دقیقه از زندگی روزمره فاصله بگیرند. شاید اگر شرایط روز جامعه تغییر کند، فیلم‌های دیگر هم دیده شوند.

وی افزود: اما از نظر من آثاری مانند «هتل» تاریخ مصرف دارد و جریان‌سازی فرهنگی نمی‌کنند. حتی بیشتر جنبه مُسکن دارند تا مکمل. من پیشنهاد می‌کنم در این مسیر اصلاحی که مسعود اطیابی پیش گرفته است، تصویر زنان را اصلاح و به خانواده بیشتر توجه کند.

در ادامه صابری تاکید کرد: فیلم‌هایی از جنس «هتل» در بازاری که هویت‌شان تعریف می‌شود، برای خودشان استاندارد می‌سازند و به سمت آن حرکت می‌کنند. من به مسعود اطیابی دستمریزاد می‌گویم که از «دینامیت» به «هتل» رسیده و فکر می‌کنم آگاهانه به سمت این مسیر حرکت کرده است.

مافی در پایان این میز خاطرنشان کرد: من ۲ دفعه فیلم را دیدم، بار دوم عینک تیپیکال را کنار گذاشتم و در حین دیدن فیلم گزاره‌های فلسفی را مرور نکردم. فیلم خنده‌دار است اما ترس من این است که تولید این نوع فیلم‌ها به مرحله‌ای برسد که فیلم‌های جریان‌ساز در سینما کمرنگ شوند. سلیقه مخاطب امروز کمدی فانتزی یا کمدی طعنه‌زن نیست، مخاطب فیلم بزن بکوب می‌خواهد و ما نمی‌توانیم ذائقه مخاطب را از بین ببریم.