رمان «تجربه‌ای به رنگ نور» از دردهای جامعه کارگری می‌گوید
نویسنده اثر تجربه‌ای به رنگ نور، داستان خود را از یک روستای دور افتاده و پسری که انواع مصائب و مشکلات را تجربه کرده، شروع می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از شئون حمایت از جامعه کارگری در حوزه‌های مختلف، دعوت این بخش از جامعه به سمت فرهنگ و هنر و همچنین سوق دادن این بخش از جامعه به مرحله تولید آثار فرهنگی و ادبی است.
مهین لیاقت از اعضای خانه کارگر در این راستا رمان «تجربه‌ای به رنگ نور» را به نگارش درآورده است. کتاب با این جمله آغاز می‌شود: «به نام خدایی که زندگی را با عشق معنا بخشید… و نقطه شعری که با زندگی‌ام در چشمه نور تو جستجو کنم.»
نویسنده؛ داستان خود را از یک روستای دور افتاده و پسری که انواع مصائب و مشکلات را تجربه کرده شروع می‌کند.
لیاقت درباره انگیزه نگارش این رمان می‌گوید: مدت‌ها بود که می‌خواستم رمانی بنویسم که علاوه بر این که داستان زندگی یک پسربچه را -که در شرایط بسیار سخت به‌سر می‌برد- در سادگی تمام نشان دهم.
لیاقت پیش از این به انتشار یک مجموعه شعر سروده خویش با عنوان "اسرار نهفته من" منتشر کرده است.
وی درباره سیر داستان اظهار می‌کند: می‌خواستم شخصیت اصلی را به آینده‌ای زیبا سوق بدهم و بتوانم روستای او را به زیبایی به تصویر بکشم که هر مخاطبی فضای روستا را در ذهن خود طوری مجسم کند که علیرغم مشکلات زندگی شخصیت اصلی در محل زیست خود، به آن روستا دلبستگی پیدا کند. با خودم گفتم روحیه‌ی خیرخواهی دیگران هم در کتاب من می‌تواند نقش خوبی پیدا و خود را تعریف کند.
وی درباره وجه تسمیه و علت انتخاب نام «تجربه‌ای به رنگ نور» در اثر خود گفت: به خاطر این که آن پسربچه شخصیت اصلی داستان یک روز وقتی از خواب بیدار شد متوجه نوری بالای سرش شده و وقتی بدنبال نور رفت و داستان‌هایی در جنگل برای او رخ داد، به «نور» اشاره کردم.
وی افزود: این تاثیر ثمره همان نوری بود که در جسم و روحش تنیده شده و همان نور یعنی وصل شدن به خدا که در آن جنگل ترسناک تنها ریسمان قابل اتکای پسربچه در شرایط سخت بود. در واقع همین نور زندگی کودک را متحول می‌کند.
لیاقت در توصیف نقش شرایط سخت روستا و کار و فقر در شکل‌گیری این رمان گفت: باتوجه به اینکه هرکسی در روستا زندگی کند، این را درک می‌کند که شرایط بسیار سختی در انتظار اوست، بعضی از ما انسان‌ها تصور می‌کنیم کسانی که در شهر زندگی می‌کنند چون در رفاه هستند پس موفق هستند. ولی آن که در روستا زندگی می‌کند به دلیل تحمل شرایط سخت‌تر انگیزه و امکان جهش بیشتری دارد و اساسا گروه‌های مستضعف به همین دلیل با داشتن کوچکترین روزنه‌ای از فرصت و امکان رفاهی، از استعداد درخشان خود رونمایی می‌کنند. برای مثال در گذشته این بسیار سابقه داشت که رتبه‌های خوب آزمون سراسری و حتی در میان پزشکان نخبه، در دل روستا پرورش یافته باشند.
