بررسی های باستانشناسی نشان داد؛
وجود استقرارهای پارینهسنگی میانی و احتمالا پارینهسنگی قدیم در حوزه هلیلرود
دستاوردهای نخست بررسی پارینه سنگی جیرفت که در راستای تکمیل نقشه باستان شناسی کشور صورت گرفت نشانگر وجود استقرارهای دوران پارینهسنگی میانی و احتمالا پارینهسنگی قدیم در حوزه هلیلرود است.
به گزارش ایلنا، سلمان انجم (سرپرست هیأت باستان شناسی) گفت:پروژه بررسی پارینهسنگی شهرستان جیرفت در راستای طرح مطالعه محوطههای پارینه سنگی حوزه هلیل رود، بمنظور ارزیابی پراکنش گروههای انسانی دوران پلیئستوسن از نواحی جنوبی خلیج فارس به فلات ایران در حال انجام است.
این باستان شناس گفت: این بررسی نخستین مطالعه پارینهسنگی به صورت کاملا تخصصی برای شناسایی محوطههای پارینهسنگی در جنوبشرق ایران است که پس از حدود پنجاه سال از نخستین مطالعات انجام شده در این ناحیه از ایران صورت می گیرد.
او افزود:دستآوردهای نخست این بررسی، شناسایی فناوریهای لوالوا ، صنایع دووجهی سازی و ساطورابزاری در محوطه های شناسایی شده در ارتفاعات شمالی و کوهپایههای غربی جیرفت و نشانگر وجود استقرارهای دوران پارینهسنگی میانی و احتمالا پارینهسنگی قدیم در حوزه هلیلرود است.
این باستان شناس با بیان اینکه مجموعه آثار شناسایی شده نتیجه 10 روز فعالیت میدانی است اظهار کرد:متاسفانه به دلیل انجام فعالیتهای معدون کاوی تقریبا اکثریت ارتفاعات آهکی و تراورتنی که دارای غارها و پناهگاههای صخرهای اند، در حال تخریب کامل هستند.
سرپرست هیأت باستان شناسی از جمله عمیقترین و منحصر به فردترین غارها که در طی این بررسی دست افزارهای سنگی نیز از درون آن بدست آمد را غار شعیب در کوهپایههای غربی جیرفت دانست که به سبب فعالیتهای معدن کاوی تخریب و به طور کامل مسدود شده است.
او خاطرنشان کرد:به علت درزهای ایجاد شده در سقف غار و نفوذ آب باران، اکثریت رسوبات و نهشتههای استقراری کف غار شسته شده است .
این باستان شناس گفت: در جنوب شرق ایران به سبب فعالیت های کوهزایی متفاوت نسبت به زاگرس و شمال ایران، کمتر شاهد بسترهای مناسب برای سیستم کارستی و شکلگیری غارها و پناهگاهایی صخرهای هستیم و از این جهت از بین رفتن این گونه غارها، آسیب های جبرانناپذیری به میراثفرهنگی و مطالعات پارینهسنگی در این ناحیه وارد ساخته است.
او از جمله مناطق حائز اهمیت شناسایی شده در این بررسی که مجموعهای از محوطههای پارینهسنگی به اشکال محوطههای باز و پناهگاههای صخره ای را آشکار ساخته را کوه شیخیعقوب در ارتفاعات شمال غربی جیرفت دانست که حاکی از شکلگیری و توسعه محوطههای پارینه سنگی روی برونزدهای سنگ چرت در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا در محدوده ای به وسعت 200 کیلومتر مربع است.