علیمحمد حسامفر با اشاره به رخدادهای مراسم اختتامیه تئاتر فجر:
آن چه رخ داد فرو ریختن خانهای پوشالی بود
آن چه در اختتامیه تئاتر فجر استان فارس رخ داد، فرو ریختن خانهای پوشالی بود که سالها با اندکی رنگ و لعاب ظاهری سرپا نشان داده میشد.
ایلنا: در حالیکه برگزاری جشن روز خبرنگار امسال توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس با حاشیههای فراوانی همراه بود و این اداره نتوانست آن طور که باید و شاید این مراسم را در شان اصحاب مطبوعات برگزار کند، بار دیگر و این بار در مراسم اختتامیه بیست و چهارمین جشنواره تئاتر فجر فارس حاشیههای فراوانی رخ داد تا شاید مدیر کل ارشاد فارس مجبور باشد با خاطراتی نه چندان دلچسب این اداره را ترک کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا از شیراز، علیمحمدحسامفر که گوینده رادیوست و کسب مقام اول بازیگری تئاتر جشنوارههای استانی را نیز در کارنامه خود دارد در این خصوص میگوید: آنچه در اختتامیه تئاتر فجر استان فارس رخ داد، فرو ریختن خانهای پوشالی بود که سالها با اندکی رنگ و لعاب ظاهری سرپا نشان داده میشد.
وی ادامه میدهد: قابل پیش بینی بود که چندین سال کنار گذاشتن بدنهٔ تئاتر از تصمیمگیریها و دوری از فرهنگ گفتگو، زخمی است که سرانجام سر باز میکند و پچ پچهها سرانجام به فریاد تبدیل خواهد شد.
حسامفر در عین حال معتقد است این فریادها که شاید ناشی از درد حقیقت است، لاجرم به جایی نخواهد رسید و در هیاهوی عصبیتها شنیده نخواهد شد و مشکل ادامه خواهد داشت.
مشکل از کجا شروع شد؟
این بازیگر تئاتر در خصوص ریشه بروز حاشیههای رخ داده در مراسم اختتامیه جشنواره تئاتر امسال میگوید: گویا امسال اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس انجمن نمایش را از مدیریت برگزاری جشنواره کنار میگذارد. در حالیکه برکسی مکشوف نیست، بین اداره و انجمن نمایش سالهاست روابط پدر و فرزندی حکم فرماست و شاید درست نباشد که در دعوای خانوادگی تجسس کنیم.
وی از ساختار انجمن نمایش استان انتقاد میکند و میافزاید: این انجمن یک انجمن تک نفره است و این تزریق مفهومی جدید به معنای واژهٔ انجمن در کتابهای لغتنامه است.
حسامفر میافزاید: متاسفانه با روی کار آمدن دولت دکتر احمدینژاد، همهٔ انجمنها از حالت انتخابی خارج و انتصابی شد. مدیرکل به یک نفر حکم میداد و معنای آن این بودکه شما انجمن نمایش باش.
وی با اشاره به این موضوع که دبیر انجمن نمایش قبل از برگزاری مراسم بیانیه صادر کرد و از روند برگزاری نمایش اعلام برائت نمود، میافزاید: متاسفانه برگزاری جشنواره هم نواقص زیاد، بینظمیها و شائبههای فراوانی داشت، اما بخشی از آنها همه ساله بوده است و «انجمن نمایش» موضعی نگرفته بود. این موضع هم خالی از شبهه نبود، چرا فقط همین یک سال که کنار گذاشته شده بودند؟
مرثیهسراییهای پی در پی
وی در تشریح حوادثرخ داده در مراسم اختتامیه نیز میگوید: در اختتامیه به مرثیه سراییهای پی در پی برای انجمن نمایشی که نمایندهٔ صنف نیست اعتراض شد و در حالیکه اعتراض اجازهٔ بروز نیافت تبدیل به دعوا شد و پس از آن نیز اعتراضات دیگران به نتیجهٔ آرا و ادعای اعمال نفوذ بر رایها و شد و در نهایت آنچه نباید میشد، رخ داد. اتفاقی که به اعتقاد حسامفر و بسیاری از کارشناسان این حوزه درشان فرهنگ و هنر فارس نبود.
وی با اشاره به تجربههای حضور خود در جشنوارههای ملی و بینالمللی بر این باور است که جشنوارهها باید محل تحکیم دوستیها و بازاریابی برای آثار هنری باشد، نه همانند یک مسابقه خشک و بیروح و بینتیجه.
وی با بیان این مطلب که متاسفانه چند سالی است که این مسایل در جشنوارهها و نشستهای مختلف باب شده است و باید علت این کم تحملیها و بیاخلاقیها را جست، در خصوص یافتن راه چاره نیز میگوید: راه چاره را باید همه بگویند، اما به نظر من اول شفافیت است. دخالت ندادن عموم اصحاب هر حرفهای در روند امور و تصمیمسازیهای پشت پرده، دربارهٔ سالمترین روندها هم حرف و حدیثایجاد میکند، چه رسد به اینکه این همه شایعه دربارهٔ فرصتطلبی عدهای بر سر زبان باشد.
حسامفر از شفافیت در حسابهای مالی، احیای انحمنهای صنفی انتخابی که اهل هر فن را نمایندگی کند و واگذاری امور به خود هنرمندان که از شعارهای انتخاباتی دکتر روحانی بود و در نامهٔ اخیر اهالی فرهنگ و هنر فارس به ایشان هم منعکس شد به عنوان مطالبه اهالی فرهنگ فارس و راههایی برای برون رفت از شرایط کنونی یاد میکند.