استاد دانشگاه جرج میسون آمریکا:
ترامپ یک چهره تفرقه‌افکنانه در حیات سیاسی آمریکا است/رئیس‌جمهور آمریکا فاقد قطب‌نمای مشخص در سیاست خارجه است/ فشار حداکثری تنها راه برای راضی نگه داشتن متحدان آمریکا است
استاد دانشگاه جرج میسون آمریکا با انتقاد از سیاست خارجه ترامپ، کاهش تعهدات برجامی ایران را قابل پیش‌بینی دانست و گفت: می‌توان گفت می‌شود شرایط را برای مذاکرات به طریقی فراهم کرد؛ مثلا باید به مبادلات فرهنگی مانند تعامل در زمینه موسیقی، همکاری‌های ورزشی و علمی روی آورد.
ادوارد رودز، استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه جرج میسون آمریکا است. وی در حوزه‌های روابط بین‌الملل و سیاست خارجی آمریکا مشغول بحث و بررسی و تحقیق است. وی در گفت‌وگو با ایلنا نظرات خود را پیرامون تنش‌ها بیان کرده است.
خلیج فارس همواره مانند انبار تنش بوده است
ادوارد رودز در این گفت‌وگو عنوان کرد: من فکر می‌کنم که اکثر آمریکایی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که تنش‌های جدی در خلیج فارس ادامه می‌یابد و بیشتر آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که حتی ایالات متحده آمریکا باید دخالت خود را در خلیج فارس بطور اساسی کاهش یا حتی متوقف کند، در هر صورت می‌توان گفت که خلیج فارس همواره مانند انبار تنش بوده است.
آمریکا در تنش‌های منطقه مقصر است
وی افزود: اینکه دخالت آمریکایی‌ها در خلیج فارس باعث بهتر شدن یا بدتر شدن مسائل می‌شود یا احتمال درگیری بین کشورها در منطقه را افزایش یا کاهش می‌دهد، سوالی است که ممکن است تحلیلگران سیاست خارجی آمریکا با آن مخالف باشند. اما من فکر می‌کنم تحلیلگران سیاست‌های آمریکایی عملاً به اتفاق آرا موافقند که ایالات متحده دلیل ایجاد تنش بین عربستان سعودی و ایران است یا در مواردی همچون جنگ داخلی در یمن یا جنگ داخلی در سوریه و درگیری کشورهای خلیج فارس به عنوان مثال درگیری بین کردها و ترک‌ها یا تنش بین عربستان سعودی و قطر در منطقه مقصر است.
بهبود روابط با ایران می‌تواند توزیع آرا در انتخابات را تغییر دهد
استاد دانشگاه جرج میسون در ادامه گفت: سه نکته وجود دارد: نکته اول این است که ایران در دید آمریکایی‌های کم‌تر تحصیل کرده خیلی محبوب نیست. من اصلا دلیل خصومت آمریکا نسبت به ایران را توجیه نمی‌کنم اما فکر می‌کنم بهبود روابط با ایران یا انجام هر کاری که می‌توان آن را به نوعی امتیاز دادن به ایران تفسیر کرد، می‌تواند توزیع آرا در انتخابات آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد.
ترامپ به دلیل فساد باید استیضاح شود
ترامپ برای بقای سیاسی خود می‌جنگد
ترامپ یک چهره تفرقه افکنانه در حیات سیاسی آمریکا است
وی ادامه داد: نکته مهم دوم این است که رئیس‌جمهور ترامپ یک چهره بسیار تفرقه افکنانه در حیات سیاسی آمریکا در زمان کنونی است. وی در آینده نزدیک توسط نمایندگان مجلس استیضاح خواهد شد. این بدان معنی است که مجلس نمایندگان به این نتیجه رسیده است که دلایل قابل قبولی وجود دارد که وی باید از سمت خود برداشته شود - وی باید به خاطر خیانت، فساد و دروغ استیضاح شود. اما رئیس‌جمهور بسیار برای بقای سیاسی خود می‌جنگد. اکنون تمام تصمیم‌های سیاست خارجه ترامپ و نحوه برخورد با ایران و تدابیر او در مورد تنش‌ها در خلیج فارس ناشی از تلاش وی برای حفظ ریاست جمهوری است. نکته دیگر این است که ترامپ هیچ نوع دیدگاهی در مورد سیاست خارجه ندارد و به صورت غیرقابل پیش‌بینی رفتار می‌کند.
ترامپ فاقد قطب نمای مشخص در سیاست خارجه خود است
رودز با بیان اینکه در این میان هیچ قطب نما یا نقشه مشخصی وجود ندارد که وی(ترامپ) را راهنمایی کند، گفت: هیچ مجموعه‌ای از اصول مشخص وجود ندارد، تصمیم‌های فرصت‌طلبانه یا تصادفی در سیاست خارجی بخشی از سیاست ترامپ شده است. از سوی دیگر اگر ترامپ تصمیم‌های ایران را اقدام علیه خود قلمداد کند و آنها را توهینی علیه خود یا آمریکا بداند، امکان اقدامات و تنش‌های بیشتر وجود دارد.
حداکثر فشار بر تغییر رویه ایران منجر نشده است
فشار حداکثری تنها راه برای راضی نگه داشتن متحدان آمریکا است
وی در ادامه در مورد فشار حداکثری بر ایران گفت: همانطور که اکثر آنها انتظار داشتند، از نظر جدی‌ترین ناظران آمریکایی، «فشار حداکثری» بر ایران باعث نشده است که ایران قابلیت هسته‌ای خود را ترک کند. سیاست خارجی ایران تغییر نکره است. استراتژی «فشار حداکثری» نیز در نزد دوستان و متحدان آمریکایی در منطقه محبوب است که کینه یا ترس از ایران دارند. در شرایطی که روابط آمریکا با برخی از این دوستان یا متحدان به دلایل مختلف متشنج است ، «فشار حداکثری» تنها راهی است که ایالات متحده می‌تواند برای آنها انجام دهد و به آنها یادآوری کند که ایالات متحده خواهان حفظ رابطه با متحدان خود است.
ترامپ به توصیه‌های اروپا بی اعتنا است
رودز در ادامه در مورد تلاش اروپا در راستای برجام گفت: بی اعتنایی کامل ترامپ به نظرات اروپا در مورد هر چیزی وجود دارد اما نمی‌توان در همه چیز زیاده روی کرد. رئیس‌جمهور آمریکا واقعاً اهمیتی برای اروپا قائل نیست، ترامپ نمی‌تواند درک کند که چرا باید به اروپایی‌ها توجه کند.
وی در ادامه در مورد تحریم ها و ناعادلانه بودن آنها گفت: عدالت همیشه یک چیز پیچیده برای اندازه‌گیری است. مسئولان آمریکایی می‌گویند آیا این عادلانه است که دیپلمات‌های آمریکایی گروگان گرفته شدند؟ به این دلیل هم آمریکایی‌ها و هم ایرانیان نسبت به دیگری شکایت و گله دارند.
استاد دانشگاه جرج میسون تاکید کرد: اما نظر دولت آمریکا کاملاً صریح و روشن است، بیشتر مسئولان آمریکایی‌خواهان آن هستند که فقط دولت ایران ایران برنامه هسته‌ای خود را به طور کامل خاتمه دهد و نفوذ منطقه‌ای خود را کاهش دهد تحریم‌ها در راستای رسیدن به این هدف طراحی شده است.
گام جدید ایران به معنی تلاش برای رسیدن به سلاح هسته‌ای نیست
کاهش تعهدات برجامی ایران قابل پیش بینی بود
وی هم چنین در مورد کاهش تعهدات برجامی ایران گفت: گام جدید ایران به معنی تلاش برای رسیدن به سلاح هسته‌ای نیست. ناظران جدی آمریکایی در ایران می‌دانند که چرا ایران تصمیم گرفته است که این قدم بعدی را بردارد و از اینکه ایران چنین کاری کرده است تعجب نمی‌کنند با توجه به شرایط و تحریم‌ها علیه ایران این اقدام ایران قابل پیش بود. اما این اقدام باعث نمی‌شود ترامپ سیاست فشار بر ایران را متوقف کند و کماکان ترامپ به این روش با علاقمندی ادامه می‌دهد.
جنگ باعث وخامت اوضاع می‌شود
این استاد دانشگاه در مورد جنگ در منطقه گفت: نه ایران و نه آمریکا جنگ نمی‌خواهند. نه دولت خواستار جنگ است، نه مردم جنگ می‌خواهند. همه می‌دانند که جنگ می تواند یک فاجعه کامل باشد. هردو طرف باید از این خطر دوری کنند جنگ راه حل خوبی برای حل مشکلات زیربنایی نیست. جنگ تنها اوضاع را بدتر می‌کند. اما ترامپ تنها در صورتی که منافع آمریکا به صورت مستقیم مورد حمله قرار بگیرد ممکن است به جنگ و یا اقدام نظامی فکر کند. واکنش ترامپ بستگی به تهدیدی که علیه ایران صورت می‌گیرد، شکل می‌گیرد. ترامپ به وقایع کوچک واکنش‌های بزرگی نشان نمی‌دهد.
تصور مذاکره در شرایط فعلی سخت است
تعامل‌های علمی و فرهنگی می‌تواند شرایط را برای مذاکره فراهم کند
وی هم چنین در مورد مذاکره گفت: مذاکره همیشه امکان‌پذیر است. مذاکره همیشه مطلوب است. با این حال، در این مقطع زمانی خاص، تصور مذاکرات موفقیت‌آمیز دشوار است. مواضع دو دولت بسیار فاصله دارد و میزان سوءظن نیز زیاد است. اما می‌توان گفت می‌شود شرایط را برای مذاکرات به طریقی فراهم کرد؛ مثلا باید به مبادلات فرهنگی مانند تعامل در زمینه موسیقی، همکاری‌های ورزشی و علمی روی آورد. با توجه به جدی بودن اختلافات بین دو کشور، اقدامات کوچک ممکن است ناامیدکننده به نظر برسند. اما در شرایط موجود، آنها در واقع می‌توانند واقعیت‌های اساسی را تغییر دهند، این امر باعث می‌شود تا رهبران سیاسی دو طرف بتوانند با انعطاف‌پذیری بیشتری در مذاکرات در مورد موضوعات جدی‌تر فکر کنند.
