مذاکره مستقیم با آمریکا به معنی پذیرش عضویت این کشور در برجام نیست/ انتظارات جامعه از تاثیرات اقتصادی توافق احتمالی باید تعدیل شود

سیدجلال ساداتیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه امروز عمده پرانتزهای باقیمانده در متن نهایی توافق احتمالی احیای برجام، مرتبط با موضوع «تضمین و راستی‌آزمایی» مطرح شده از سوی ایران هستند و بخش راستی‌آزمایی با توجه به موضوع تحریم‌های اولیه ایالات متحده، تنها در خصوص اروپا صدق می‌کند؛ آیا تروئیکای اروپایی قادر خواهند بود در این حوزه به ایران کمک کند، گفت: اگر یادتان باشد حداکثر کمک اروپا در قالب «اینستکس» بود و خیلی به دنبال کمک کردن به ایران نبودند. الان هم مواضع‌شان نسبت به قبل به آمریکا نزدیک‌تر شده است. اینکه ما امید داشته باشیم که اروپا منهای آمریکا بتواند کاری انجام دهد، به منصه ظهور نخواهد رسید. در حال حاضر هم شاهد هستیم که به دلیل عدم تحرک تیم مذاکره کننده، ابتکار عمل به دست آقای اولیانوف نماینده روسیه افتاده و او در حال پادرمیانی است که البته آن‌ها هم نقش موثری در مساله راستی آزمایی نخواهند داشت.  در نتیجه جای تردید است اگر خود آمریکایی‌ها وارد این فضا نشوند که امکاناتی را مهیا کنند، کاری از دست دیگران ساخته باشد. 

این دیپلمات پیشین در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود اگر آمریکا بخواهد امتیازی به ایران بدهد، این امتیاز به واسطه‌ها اعلام نمی‌شود و از طریق مذاکره مستقیم محقق خواهد شد، چه میزان ضروری است که برای دستیابی به آنچه ایران «توافق خوب» می‌نامد، تهران و واشنگتن رو در رو با یکدیگر گفت‌وگو کنند، گفت: در این خصوص شاهد بودیم که رهبری هم چراغ سبز دادند و گفتند گفت‌وگوی با دشمن به معنای تسلیم نیست یعنی تیم مذاکره در صورتی که تشخیص دهد، می‌تواند با آمریکا وارد مذاکره مستقیم شود و این گفت‌وگوی مستقیم به معنای پذیرش قطعی آمریکا به عنوان عضو برجام نیست. در حال حاضر شاهد هستیم که کشور نروژ یک هیات طالبان را برای بحث پیرامون موضوع حقوق بشر میزبانی می‌کند اما این میزبانی به معنای آن نیست که نروژ، دولت طالبان را به رسمیت شناخته است. 

وی ادامه داد: در نتیجه این مذاکره هم به معنای پذیرش قطعی عضویت آمریکا نخواهد بود و تنها می‌تواند باعث شود که دوطرف بدون دخالت امیال و اغراض واسطه‌ها ایده‌های خود را با یکدیگر در میان بگذارند.  

ساداتیان همچنین در پاسخ به این سوال که طولانی شدن روند احیای برجام در کنار افزایش روزافزون فشار اقتصادی بر مردم باعث شده تا سطح انتظارات جامعه از توافق احتمالی احیای برجام افزایش یابد، چگونه می‌توان این انتظارات را کنترل کرد تا با عدم تحقق آن در زمان توافق جامعه دچار سرخوردگی نشود، گفت: چه بخواهیم و چه نخواهیم این انتظار در سطح جامعه ایجاد شده به این معنا که مسائلی که خود این آقایان در مخالفت با دولت پیشین انجام دادند و مانع تحقق توافق پس از پایان دور ششم مذاکرات وین شدند و تعویق چندماهه ایجاد شده طبیعتا این گونه به مردم القا کرده است و دولت فعلی می‌خواهد طرحی نو دراندازد؛ در نتیجه باید به جامعه توضیح داده شود و این در حالی است که شاهد هستیم هیچ خبری از مذاکرات به مردم داده نمی‌شود که بتوانند این توقعات را تعدیل کنند.