شاعری که هنوز شعرش وامدار شهیدان است/صالح عطّارزاده، از پیشگامان شعر دفاع مقدس

به گزارش ایلنا از خوزستان، سوم خردادماهِ هر سال، یادآور شکفتن غرور یک ملت است. ملتی که در هجوم ارتش بعث عراق در سال ۱۳۵۹، با دست خالی، جانانه از وجب‌به‌وجب خاک میهنش دفاع کرد.

درحالی‌که تمام تریبون‌ها و رسانه‌های جهانی سعی در تضعیف روحیه‌ی جهاد و شهادت‌طلبی فرزندان این مرزوبوم را داشتند، شاعرانی برخاستند که واژه‌هایشان چون ابابیل، به یاری مجاهدان راستین میهن آمدند.

در این دوران، شعر و ادب فارسی، رسالت جدیدی یافته بود، ایستادگی مقابل تهاجم فرهنگی، رسانه‌ای و نظامی دشمن.

از همین‌جا بود که شعر دفاع مقدس پایه‌ریزی شد و از میان این شاعران، استاد صالح عطّارزاده که داغ خرمشهر بر دل داشت، ظهور کرد و اشعارش به مدد رزمندگان سلحشور آمد، اشعاری که هنوز با گذشت دهه‌ها از آن دوران، قدردان رشادت‌های مجاهدان و شهیدان میهن هستند.

صد خرمنِ گُل لباسِ عریانی‌تان

پُر باده‌ی نور جام عرفانی‌تان

آزادی و عشق، ارمغان آوردید

گلگون‌کفنان! بهشت، ارزانی‌تان

سخن گفتن در خصوص شاعران سخت است. چه، این جماعت شیرین‌سخن، دردی دارند که فهم آن برای عموم، مشکل است.

استاد صالح عطّارزاده، از جمله شاعرانی است که به جرات می‌توان گفت دو عنصر اساسی، مجموعه اشعار او را شکل داده است، یکی «درد جامعه» و دیگری «محبت اهل‌بیت(ع) و شهیدان» که در اشعارِ سروده شده‌ی وی در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی با رنگ و بوی سیاسی، مشهود است.

با طلوع انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی، حس میهن‌دوستی، با این دو عنصر عجین گشت تا وی به یکی از اولین شاعران دفاع مقدس تبدیل گردد.

اشعار حماسی استاد صالح عطّارزاده در زمان جنگ و بعد از آن با موضوعیتِ ارج نهادن به دلاوری‌ها، رشادت‌ها و تجلیل از شهیدان و جانبازان، کماکان ادامه دارد.

شقایق، مظهر خونِ شهید است

نگارِ سرخ و گلگونِ شهید است

شقایق، جلوه‌ی شیرینِ اندوه

شقایق، شعرِ محزونِ شهید است (خرمشهر شهر عشق/ ص ۴۹).

شخصیت شاعر و رفتار و گفتار او چه در محیط مدرسه به‌عنوان معلم و چه در جامعه به‌عنوان یک شهروندِ مسئول، همخوانی عجیبی با اشعارش دارد. ادب، متانت، پرهیز از تکبر، ازجمله خصوصیاتی است که از او، چهره‌ای دوست‌داشتنی و قابل‌احترام ساخته است.

استاد صالح عطارزاده که متولد سال ۱۳۲۸ در خرمشهر است، شاعری را از سال ۱۳۴۵ در این شهر آغاز نمود و با مهاجرت به بندر امام خمینی در سال ۱۳۶۱ به مدت ۲۰ سال توانست اشعارش را در این شهر بندری به اوج و کمال برساند.

از این شاعر جنوبی بیش از ۲۶ اثر از جمله "خورشیدهای بی غروب قبیله عشق" (مجموعه شعر دفاع مقدس) به چاپ رسیده است.

او که اکنون ساکن در جوار امام هشتم «ع» است و دوران بازنشستگی را سپری می‌نماید، در این شهر نیز دست از کار نکشید و تعدادی از مجموعه اشعار نفیسش را روانه‌ی بازار کتاب نمود.

تعدادی از اشعار این شاعر:

من داغ‌ترین شقایقِ دورانم

گم‌گشته ترین فدایی جانانم

از نام و نشانِ من چرا می‌پرسی؟

گمنام‌ترین شهیدِ این سامانم

 ***

شهیدان، آبرویِ روزگارند

شهیدان، قصه‌های ماندگارند

شهیدان، راهیانِ کوی یارند

شهیدان، عاشقانِ رستگارند

***

از معرکه‌های عشق، می‌آید او

گلگون‌کفن و سرخ تن و خونین رو

او سبزترین بود و کنون سرخ‌ترین

این است نشانِ عاشقانِ نیکو

برای این شاعر عزیز، طول عمر با عزت آرزومندیم.

ذوالفقار شریعت