به گزارش ایلنا، عضو هیات مدیره کنفدراسیون صنعت ضمن اعلام این خبر، گفت: این رشد قیمت بیش از 300 درصد بوده که پیامدهای نامطلوبی در پروژههای زیرساختی کشور گذاشته است.
به گفته جواد خوانساری، نوردکاران باوجودآنکه از مواد اولیه ارزان استفاده میکنند اما محصول تولیدیشان را بر اساس نرخ روز دلار و طبق قیمت جهانی به بازار آزاد عرضه میکنند و اصرار آنها به خریدوفروش محصول خارج از بورس نیز با انگیزه داشتن آزادی عمل کامل برای افزایش دادن ناروای قیمت محصولات خود در بازار آزاد است.
عضو هیات مدیره سندیکای شرکتهای ساختمانی ادامه داد: در یک سال گذشته بیش از 300 درصد قیمت آهن افزایشیافته و در نتیجه، هزینه تمامشده ساختمان بهشدت رشد یافته است.
خوانساری تصریح کرد: این در حالی است که ما در کشور، مواد خام تولید آهن و میلگرد را فراوان داریم و نیازی به واردات این مواد نیست. بنابراین انتظار این است که با افزایش قیمت ارز، نرخ این محصولات همپای آن رشد نکند.
او تصریح کرد: کارخانجات نورد نیز از قدیم در کشور بوده و شمش را به اشکال مختلف نورد میدادند. بیشتر این کارخانجات در دوران سازندگی، تأسیس شد و با ظرفیت بالا تا به امروز مشغول فعالیت هستند. بنابراین در بحث تولید محصولات نوردی، نه با مشکل مواد اولیه مواجه هستیم و نه کمبود کارخانههای نورد داریم.
خوانساری ضمن ابراز تأسف از اینکه اغلب کارخانجات، قیمت محصولات تولیدی خود را بر اساس نرخ روز دلار تعیین میکنند و بر اساس همین محاسبات نیز قیمت میلگرد از کیلویی 800 تومان به 15 هزار تومان رسیده است. این در شرایطی است که از شمش خریداریشده از بورس با قیمتهای پایین استفاده میکنند.
عضو هیات مدیره کنفدراسیون صنعت توضیح داد: باوجودآنکه تولیدات نوردکاران از مواد اولیه موجود در کشور به دست میآید اما قیمتها بیحسابوکتاب بالا میرود و از هیچ منطقی پیروی نمیکند.
او ادامه داد: قاعده قیمتگذاری نوردکاران نیز به این شکل است که قیمت جهانی را رصد میکنند که مثلاً نیم دلار است و قیمت داخلی را نیز همان نیم دلار اعلام میکنند. حالآنکه، ارزش نیم دلار در سال 96، معادل 1500 تومان بود اما اکنون، ارزش همان نیم دلار، حداقل به 13 هزار تومان رسیده است.
عضو هیات مدیره سندیکای شرکتهای ساختمانی با یادآوری وابستگی شدید صنایع کشور به آهن و فولاد، متذکر شد: از صنعت ساختمان تا صنعت لوازمخانگی و تا صنایع راهسازی وابستگی غیرقابلانکاری به این محصولات دارد لذا افزایش چند برابری قیمت آهن، هزینه تمامشده تمام تولیدات صنعتی را بالا میبرد.
او خاطرنشان کرد: افزایش هزینه تمامشده تولیدات صنعتی و ساختمان، فقط منجر به گرانی کالاها برای مصرفکننده نشده بلکه این اتفاق پیامد نامطلوبتری نیز داشته و آن متوقف شدن بسیاری از پروژههای ساختمانی و پروژههای عمرانی بوده است.
خوانساری گفت: ازآنجاکه دولت پولی برای پرداخت مطالبات پیمانکاران ندارد؛ به آنها اوراق میدهد. اما پیمانکاران ناچارند برای پیشبرد طرحها، مواد اولیه موردنیاز خود را نقدی خریداری کنند. در چنین وضعیتی، رشد قیمتها در شرایطی که دولت اوراق با سررسید دو تا چهارساله به پیمانکار میدهد؛ ضربه سنگینی به توسعه طرحهای عمرانی وارد کرده است.
او ادامه داد: اکنون، اگر برای خرید آهن اقدام کنید باید پیش از ارسال آهن پول را بهصورت نقدی به کارخانه تحویل دهید. اما اگر بخواهید با دولت تسویه کنید؛ دولت درازای مطالبات شما اوراق مدتدار میدهد که نرخ 15 درصد در چهار سال دارد.
خوانساری گفت: با اعتراضهایی که بخش خصوصی داشت؛ بهره 15 درصد در نظر گرفتند اما این نرخ 15 درصد در چهار سال یکبار، تعلق میگیرد و نه هرسال 15 درصد. بنابراین برای پیمانکاران بههیچعنوان صرفه اقتصادی ندارد.
عضو هیات مدیره سندیکای شرکتهای ساختمانی با اشاره به اینکه قیمت سیمان و آهن حدود 30 درصد هزینه ساخت را شامل میشود، ادامه داد: این هزینه مربوط به اسکلت ساختمان است. اما وقتی هزینههای دیگر مثل در و پنجره و سایر لوازم بهکاررفته در ساختمان که با آهن ساخته میشود را نیز محاسبه کنیم؛ سهم آهن در هزینه تمامشده، افزایش چشمگیری مییابد.