ابوالفتح در گفتوگو با ایلنا:
نامزدهای جمهوری‌خواه به دلیل شکست در کنگره، اظهارنظر زیادی درباره برجام نمی‌کنند
موضوع پرونده هسته‌ای ایران تا زمانی که دو نامزد نهایی انتخابات مشخص شوند تا حدودی در اظهار نظرهای نامزدهای جمهوری‌خواه رنگ می‌بازد و کمتر از آن صحبت به میان خواهد آمد و مجدداً در فضای دو قطبی که در اواخر تبلیغات پدید می‌آید، پررنگ‌تر خواهد شد.
«امیرعلی ابوالفتح» کار‌شناس مسائل آمریکا در بررسی دومین دور از مناظره جمهوری‌خواهان که هفته گذشته به میزبانی شبکه سی‌ان‌ان در محل کتابخانه دونالد ریگان در منطقه «سیمی ولی» در کالیفرنیا برگزار شد، در گفتوگو با خبرنگار ایلنا تاکید کرد: انتخابات سال ۲۰۱۶ در حقیقت تلاش جمهوری‌خواهان برای کسب قدرت و از طرف دیگر سعی دموکرات‌ها برای حفظ قدرت خواهد بود. در مناظره‌هایی که برگزار می‌شود، جمهوری‌خواهان در تلاش هستند تا یک قضاوتی نسبت به دولت اوباما صورت دهند تا دوره ریاست‌جمهوری اوباما و خصوصاً عملکرد وی را مورد انتقاد قرار دهند. دموکرات‌ها هم ضمن اینکه می‌خواهند فاصله خود را با اوباما حفظ کنند، عملکرد وی را مورد تایید و تمجید قرار می‌دهند و از اقدام‌های او دفاع میکنند.
وی ادامه داد: در مناظره قبلی شاهد این بودیم که جمهوری‌خواهان حمله‌ای را به دموکرات‌ها صورت دادند و بحث‌هایی مانند توازن بودجه، رفاه اجتماعی، بیمه و خصوصاً مباحث سیاست خارجی و پرونده هسته‌ای ایران را به باد نقد گرفتند و حتی در ادامه هم برنامه‌های آینده اوباما را مورد انتقاد قرار دادند. اما آن چیزی که مشخص و عیان خواهد بود، این است که اکثر جمهوری‌خواهان توافق هسته‌ای با ایران را خطرناک می‌دانند و مکرراً تاکید میکنند که اوباما فریب ایران را خورده است و با اصل و اساس این موضوع مخالفت دارند.
این کار‌شناس مسائل آمریکا با اشاره به دو دستگی میان جمهوری‌خواهان تاکید کرد: اختلافاتی میان نامزدهای جمهوری‌خواهان به وجود آمده است. به طوری که اکثریت نامزدهای این جناح گفته‌اند که در صورت ورود به کاخ سفید توافقنامه را پاره خواهیم کرد و خروج آمریکا از این موضوع را خواستار خواهیم شد. گروه دیگری از جمهوری‌خواهان که به عنوان یک اقلیت شناخته می‌شوند، علاوه بر مخالفت با توافقنامه تاکید میکنند که امکان خروج سریع آمریکا از این توافق بین‌المللی وجود ندارد و معتقدند به جای این‌گونه رفتار‌های سلبی، باید راهکارهای دیگری مانند تقویت اسرائیل، فروش تجهیزات و سلاح به کشورهای عربی و حتی تهدید ایران به حمله نظامی را پیش بگیرند.
وی افزود: به نظر می‌آید، پس از سالگرد ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ که چند روز گذشته هم مراسمی برای آن در آمریکا برگزار شده بود، جمهوری‌خواهان کمتر به موضوع هسته‌ای در کمپین‌های خود و خصوصاً مناظره دوم می‌پردازند. به صورتی که دغدغه آمریکایی‌ها یا به عبارت دیگر مطالبات شهروندان این کشور از پرونده‌های امنیتی یا سیاست خارجی مانند مساله هسته‌ای ایران به سمت موضوعات معیشتی، بیمه و کلاً موضوعات داخلی و عمومی ایالات متحده متمایل شده است و به نظر می‌رسد موضوع توافق هسته‌ای کمی به حاشیه رانده شده است.
ابوالفتح با تاکید بر منحنی نزولی محور هسته‌ای ایران در مناظرات و تبلیغات نامزدهای جمهوری‌خواه، بیان کرد: به نظر می‌رسد موضوع پرونده هسته‌ای ایران تا زمانی که دو نامزد نهایی انتخابات مشخص شوند تا حدودی در اظهار نظرهای نامزدهای جمهوری‌خواه رنگ ببازد و کمتر از آن صحبت به میان بیاید و مجدداً در فضای دو قطبی که در اواخر تبلیغات پدید می‌آید بتواند پررنگ‌تر شود. چراکه جمهوری‌خواهان دوباره شکست سنگینی را در مقابله با وتوی اوباما متحمل شدند و نتوانستند این وتو را مورد هجمه قرار دهند و رای قابل توجهی هم در کنگره کسب نکردند. لذا اینکه دیده می‌شود که جمهوری‌خواهان به دموکرات‌ها انتقاداتی را وارد میکنند، یکی از دلایلش عصبانی بودن از این وضعیت است که با لفاظی‌های خود می‌خواهند توجه آیپک و اسرائیل را به سمت خود جلب کنند.
وی با تاکید بر عدم تحقق شعارهای نامزدهای انتخاباتی پس از روی کار آمدن در کاخ سفید تصریح کرد: تجربه نشان داده است که شعارهای نامزد‌ها بعد از اینکه روی کار می‌آیند، عملی نمی‌شود. به نحوی که اوباما در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ فرمان تعطیلی گوانتانامو را امضا و سپس صادر کرد اما همچنان با گذشت شش سال از این موضوع، کماکان این زندان پابرجا است و فعالیت می‌کند. بنابراین شخص مانند مارکو روبیو یا مایک هاکبی اگر روی کار بیایند، معلوم نیست که در آن برهه بتوانند شعارهای خود مبنی بر مردود اعلام کردن توافق را عملی کنند.
این تحلیلگر مسائل آمریکا در پایان خاطرنشان کرد: باید به این نکته توجه داشت که علاوه بر آمریکا، کشورهایی مانند آلمان، فرانسه، چین، روسیه و انگلیس هم در پرونده هسته‌ای ایران دخیل و ناظر بر آن هستند و اگر ایالات متحده بخواهد برای خروج از آن دست به اقدام بزند و از پیمان‌نامه خارج شود، بی‌شک این کشورها فشار مضاعفی را به آمریکا تحمیل خواهند کرد. بنابراین باید گفت رئیس‌جمهوری آینده آمریکا نمی‌تواند از این قرارداد بیرون برود و آن را نقض کند و اگر هم برنامه هسته‌ای ایران بر وفق تمامی قوانین اجرا شود و نشانه‌ای از انحراف در آن نباشد، بدون شک رئیس‌جمهوری آینده ایالات متحده نمی‌تواند جامعه جهانی را برای اعمال تحریم‌ها علیه ایران مجدداً متقاعد کند.
