در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
تقسیم دو بازار بزرگ چین و اروپا بین لوله‌های گاز ایرانی و روس/ قرارداد ۲۵ ساله، دهن‌کجی علنی ایران و چین به تحریم‌های آمریکا
چین این جرأت و قدرت را دارد که علیرغم فشارهای آمریکا وارد تفاهمنامه و قرارداد با ایران شود و علنا در بخش نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری عظیم داشته باشد.
علی اصغر زرگر در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره همکاری‌های نفتی ایران-روسیه و ایران-چین اظهار داشت: روسیه یک کشور اروپایی و آسیایی است، بنابراین گاهی تجارت و مسائل سیاسی و دفاعی این کشور ملاحظات غربی دارد، بنابراین منافع امنیتی، دفاعی، انرژی و اقتصادی خود را در اولویت قرار می‌دهد و حتی گاهی منافع این کشور در اروپا به منافع آسیایی می‌چربد.
وی افزود: روسیه اجازه نمی‌دهد انحصار انرژی در اروپا به دست کشور دیگری بیفتد، بخصوص تمایل دارد صادرات گاز به اروپا را برای خود نگه دارد، بنابراین همواره ایران را در حوزه انرژی بخصوص گاز تشویق می‌کند که نگاهِ به شرق داشته باشد و این موضوعی است که از زمانی که پیشنهاد تشکیل کنسرسیوم گازی داده شد، در سیاست روسیه بوده است.
این کارشناس اقتصاد سیاسی تصریح کرد: از دیگر سو اگرچه روس‌ها سعی دارند از منابع گازی شرقی خود برای مراوده انرژی با چین استفاده کنند، اما چین علاقه‌ای ندارد که انرژی خود را در انحصار روس‌ها درآورد، با این رویه روسیه مشوقی شده که چین نظر مساعدی نسبت به ایران داشته و گاز خود را از ایران تامین کند تا دست روسیه برای انحصار گازی اتحادیه اروپا باز بماند و این قاره را برای خود حفظ کند.
وی گفت: شکی نیست که چین در نیمه راه توسعه است و جا دارد که بتواند توسعه صنعتی خود را رشد دهد، خصوصا اینکه منابع انرژی این کشور زیاد نیست و در بخش نفت بسیار معلولند، به طوری که اگر بخواهد از منابع نفتی خود استفاده کند فقط چند سال دوام می‌آورند و ذخایرشان به انتها می‌رسد، چین با توجه به ظرفیت صنعتی و توسعه وسیعی که دارد، بشدت نیازمند به گاز است، از سوی دیگر شیرهای نفتی کشورهایی مثل عراق، عربستان و کویت دست امریکا و یا در انحصار شرکت‌های غربی است، بنابراین تنها کشوری که چین می‌تواند جای پای محکمی داشته باشد، ایران است، بر همین اساس علاقمند است که قرارداد 25 ساله تجاری که بخش عمده آن مربوط به نفت و گاز است، به سرانجام برسد.
زرگر خاطرنشان کرد: در داخل کشور ما هم با توجه به حضور قبلی چینی‌ها در توسعه میادین نفت و گاز و همچنین شرایط کنونی نیاز به تکنولوژی و سرمایه گذاری، رویکرد منفی نسبت به این موضوع وجود ندارد و این قرارداد می‌تواند نویدبخش توسعه میادین باشد.
وی اظهار داشت: سیاست چینی‌ها این است کشوری را انتخاب کنند که در انحصار و تحت نفوذ کشور دیگری نیست و در این راستا ایران به طور مستقل می‌تواند به چین کمک کند، از سوی دیگر چین در برخی پروژه‌های ما حضور داشته و مطامع استعماری نداشته است، بنابراین قرارداد یادشده می‌تواند به نفع هر دو کشور باشد.
این کارشناس اقتصاد انرژی ادامه داد: همچنین چین می‌تواند از مسیر ایران برای حضور در عراق نیز که توسعه این کشور طی 20 سال گذشته در محاق بوده، استفاده کند، حتی در آینده‌ای نه چندان دور شریط برای حضور در خاورمیانه و سوریه نیز فراهم باشد.
وی تاکید کرد: در هرحال مسئله نیاز چین به انرژی و نیاز ایران به تکنولوژی و سرمایه‌گذاری می‌تواند دو کشور را بهم نزدیک کند، اگر ما 10 سال قبل 100 میلیارد دلار برای توسعه نفت و گاز نیاز داشتیم اکنون دو برابر شده است، اگر چین بتواند این رقم سرمایه‌گذاری را انجام دهد، 25 سال بعد از طریق خرید تضمینی نفت و گاز ایران پول خود را نقد می‌کنند.
زرگر یادآور شد: در حال حاضر رقابت شدیدی بین امریکا و چین وجود دارد که منحصر به ترامپ هم نیست، چین کشوری است که در حال توسعه و قدرت گرفتن است و به عنوان رقیب آینده کشوری مثل امریکا است که رهبری دنیا را از دست می‌دهد، چین این جرات و قدرت را دارد که علیرغم فشارهای امریکا وارد تفاهمنامه و قرارداد با ایران شود و علنا در بخش نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری عظیم داشته باشد، بنابراین می‌توان مسیر جدیدی پیش روی توسعه تجاری و میادین نفت و گازی ایران متصور بود.
