رئیس اتاق بازرگانی ایران و امارات در گفت‌وگو با ایلنا؛
توان صادرات سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار را داریم/ سیاست‌گذاری جزیره‌ای راه به جایی نمی‌برد/ سرمایه‌گذاری منطقه‌ای راه رسیدن به بازار ۶۰۰ میلیون نفری همسایگان
رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و امارات گفت: متاسفانه ما از بسترهای صادراتی خود استفاده نمی‌کنیم و اختلال در نظام تجارت با صدور مجوزها، بخشنامه‌ها و تغییر رویه‌ها موجب شده است که ما نتوانیم در این مورد از ظرفیت همه بخش‌های کشور استفاده کنیم. درصورتی که توان صادراتی ما می‌تواند حداقل تا ۱۰۰ میلیارد دلار در سال باشد.
فرشید فرزانگان در گفت‌وگو با ایلنا، با بیان اینکه همزمان با شروع کرونا حجم تقاضا در کشورهای مختلف کاهش یافت، گفت: این کاهش تقاضا موجب کاهش حجم صادرات جهانی محصولاتی شد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به مصرف مشتریان میرسید و یا در زنجیره تامین آنها قرار داشت. بنابراین حجم تجارت جهانی به صورت اجتناب ناپذیری کاهش یافت.
وی با اشاره به وضعیت مطلوب تجارت با امارات گفت: کشور امارات با ارسال کمک‌های بشردوستانه و تسهیل در تجارت لوازم بهداشتی و پزشکی، ترانزیت دریایی به منظور صادرات محصولات کشاورزی و غذایی همکاری منظم و مطلوبی دارد. ترانزیت دریایی ما به امارات رواج داشته و حمل هوایی هم بعد از پروازهای ماهان که بیشتر برای برگشت مسافر بود تسهیل شد. در مورد بخش شناورهای چوبی و لنج نیز باید فعالیت کنیم تا بتوانیم آنها را نیز فعال کنیم.
فرزانگان در خصوص ضرورت توجه به صادرات اقلام خرد نیز گفت: در این مورد سیاست‌گذاری جدی مورد نیاز است و سازمان توسعه تجارت، وزارت خارجه و وزارت صمت باید با اتاق مشترک که نمایندگان بخش خصوصی کشورمان در آن کشور هستند همکاری و مشارکت لازم را انجام داده و تا زمانی که این سیاست‌گذاری بصورت متمرکز اتفاق نیفتد و مسائل با اهداف اقتصادی و تجاری دنبال نشود و هدف افزایش تجارت منطقه با کشورهای مسلمان نباشد، دستاورد خیره کننده‌ای نخواهیم داشت. باید توجه داشت که اتخاذ سیاست‌گذاری جزیره‌ای راه به جایی نمی‌برد.
وی تسریع و تسهیل در معاملات بانکی، بهره‌برداری از تسهیلات بانکی به صورت محلی، استفاده از توانایی‌های ایرانیان مقیم آن کشور و استفاده از توان تجاری بازرگانان ایرانی فعال در عرصه تجارت جهانی را در توسعه تجارت موثر بیان کرد و گفت: با همکاری بخش خصوصی و استفاده از ظرفیت‌های محلی، اطلاع از بازارهای کشورهای هدف و منطقه‌ای به ویژه کشور امارات که بازار مطلوبی از نظر ترانزیت، حمل و نقل و لجستیک برای ایران نیز دارد می‌توان به توسعه تجارت بینجامد.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و امارات با بیان اینکه ما به لحاظ برندینگ کشور ضعیف عمل کرده‌ایم و کشورهای دیگر تنها با هدف کسب محصولات ارزان به سراغ ما خواهند آمد، بنابراین با افزایش عنصر کیفیت می‌توانیم با تولید کالاهای باکیفیت و با قیمت مناسب سهم بازار مناسبی داشته باشیم، گفت: کشور امارات با توجه به اینکه ترانزیت منطقه‌ای مناسبی که دارد، نقش مهمی در افزایش تجارت به ویژه در تجارت کشورهای آسیای شرقی، چین، هند، آمریکای جنوبی با ایران خواهد داشت، بنابراین ما می‌توانیم از این ظرفیت استفاده کنیم. در واقع تجار معروف و توانمند ما می‌توانند با ایجاد برندهای محلی محصولات را در داخل کشور تولید کرده و به کشور امارات صادر کنند و یا در امارات بسته‌بندی انجام شود.
وی تاکید کرد: ما توان قابل تاملی برای کسب بازارهای منطقه‌ای به ویژه بازار حوزه خلیج فارس را داریم، زیرا برخورداری از کشور وسیع، منابع فراوان و نیروی انسانی توانمند و ارزان در مقایسه با دیگر کشورها به شرط آماده بودن بسترهای لازم شانس بالایی در تجارت به ما می‌دهد.
این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: متاسفانه ما از بسترهای صادراتی خود استفاده نمی‌کنیم و اختلال در نظام تجارت با صدور مجوزها، بخشنامه‌ها و تغییر رویه‌ها موجب شده است که ما نتوانیم در این مورد از ظرفیت همه بخش‌های کشور استفاده کنیم. درصورتی که توان صادراتی ما می‌تواند حداقل تا 100 میلیارد دلار در سال باشد.
وی با بیان اینکه ما به برخی از محصولات صادراتی خود توجه نداشتیم، ادامه داد: این درحالی است که کشورهای دنیا از تجارت این محصولات به بهترین شیوه استفاده می‌کنند، برای نمونه می‌توانیم برخی از کالاهای خود مانند؛ لوازم آشپزخانه، مواد غذایی، لوازم خانگی، سرامیک و سنگ را با کیفیت بالا تولید و صادر کنیم.
به اعتقاد وی همکاری با مراکز علمی، بخش خصوصی، تجار و تولید‌کنندگان امارات و تشکل‌های کشورهای حوزه خلیج فارس می‌تواند ما را در توسعه صادرات به کشورهای دوست و همسایه یاری کند و در این صورت می‌توانیم زنجیره تولید و صادرات را به صورت تولید در کشور و بسته بندی در کشورهای همسایه ادامه دهیم.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و امارات تاکید کرد: اگر یک رویه ثابت را به طور هدفمند و با استراتژی میان مدت داشته باشیم، می‌توانیم از ظرفیت کشور در بخش صادرات استفاده کنیم. همانطور که بسیاری از کشورها از این مسئله استفاده می‌کنند. برای مثال؛ در صنعت پوشاک که در انحصار برخی کشورهای خاص بود، بنگلادش توانست با استفاده از ظرفیت‌های بومی و محلی به یکی از قطب‌های پوشاک تبدیل شود، ما نیز در بخش کیفوکفش و نساجی و غیره نیز می‌توانیم این رویه را در پیش گیریم.
وی افزود: متاسفانه عدم توجه و نوع نگرش ما به بازارهای صادراتی، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نمایش توانایی و ظرفیت ما را ضعیف کرده و امیدواریم که با ایجاد سرمایه‌گذاری‌های منطقه‌ای، نه تنها در بخش صادرات بلکه در بخش واردات نیز همکاری‌های دوجانبه با کشورهای منطقه به ویژه کشورهای همسایه و توان استفاده از بازارهای ۶۰۰ میلیون نفری همسایگان را داشته باشیم.
فرزانگان تاکید کرد: اگر هدف رسیدن به یک رکورد در بخش صادرات باشد همه بخش‌های کشور به آن متعهد شوند، بطور قطع با وجود شرکت‌های تولیدی مختلف، شرکت‌های فعال و ظرفیت‌هایی که در مدت تحریم و فشار حاصل از تحریم‌ها به دست آورده‌ایم با تغییر رویه‌ها و رویکردهای جاری می‌توان سرآغاز تولید و تجارت مستمر شود. البته در صورتی که در عرصه صادرات از مدیران تصمیم گیرنده دولتی قوی و مجرب و شرکت‌های توانمند استفاده گردد و به شرکت‌های ضعیف نیز آگاهی و آموزش لازم داده شود.
