مزایای ورود سنگ آهن به بورس کالا در راستای اجرای یک ماده قانونی

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، ماده ۳۷ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و آیین نامه اجرایی آن در حالی بر عرضه مواد خام از طریق عرضه محصولات در بورس کالا تاکید می کند که براساس آن کارشناسان معتقدند اجرای واقعی و کامل آن می تواند ضمن شفاف سازی در بازار صنایع مختلف، به کشف واقعی قیمت محصولات نیز کمک کند.

ضمن اینکه این ماده قانونی به صادرات محصولات از طریق بورس کالای ایران برای جلوگیری از خام فروشی تاکید کرده و اجرای آن می تواند ضمن شفاف سازی در بازار صنایع مختلف، به کشف واقعی قیمت محصولات نیز کمک کند. افزون بر این، طبق این ماده دولت باید زمینه صادرات مواد با ارزش‌افزوده بالاتر را فراهم کرده و برای تحقق آن از عوارض یا مشوق‌هایی استفاده کند.

شفافیت مشوق های صادراتی در بستر بورس کالا

در همین ارتباط، نائب رییس خانه معدن ایران در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در خصوص مزایای عرضه سنگ آهن در بورس کالای ایران و اجرای ماده 37 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر اظهار کرد: همان طور که می دانید ورود سنگ آهن به بورس کالای ایران از یک سو موجب کشف عادلانه قیمت این محصول می شود و از سوی دیگر به علت پایین بودن قیمت سنگ آهن در بازار؛ پرداخت وجه آن نیز با تاخیر صورت می گیرد؛ بنابراین با ورود این محصول به بورس کالا به طور حتم قیمت مناسبی برای محصول کشف شده و پرداخت پول سریع‌تر صورت می گیرد.

بهرام شکوری افزود: در حال حاضر وجه سنگ‌آهن خریداری شده تا یک سال بعد پرداخت می‌شود که با ورود این محصول به بورس کالا، کسانی که به این محصول نیازدارند، باید مبلغ خریداری شده را پرداخت کنند و در نتیجه سنگ‌آهنی‌ها می‌توانند با فروش محصول، پول خود را دریافت کرده و برای توسعه کار خود هزینه کنند.

وی در بیان مزیت سوم عرضه این ماده معدنی در بورس کالا گفت: یکی دیگر از مزایای عرضه سنگ‌آهن در بورس کالا این است که این محصول سه بار در بورس عرضه می‌شود و در صورتی که خریداری نداشته باشد، صادر شود؛ به این ترتیب فروخته نشدن سنگ‌آهن در تالار داخلی بورس کالا به این معنا خواهد بود که برای این محصول در داخل کشور نیازی وجود ندارد، در نتیجه می‌تواند مجوز صادرات بگیرد. بنابراین سنگ‌آهن و تمام محصولات زنجیره ارزش، باید وارد بورس کالا شوند تا علاوه بر تعیین قیمت عادلانه برای این محصولات، شرایط پرداخت نیز مناسب شود.

وی در این خصوص به فضای صادراتی کشور نیز اشاره کرد و گفت: مشوق های صادراتی در مسیری کاملا شفاف همچون بورس موجب خواهد شد تا در صورت کاهش تقاضای جهانی برای نفت و مواد معدنی، علاوه بر ایجاد فضای روانی مثبت در جامعه معدنکاری کشور، فضای مطلوبی در بازار ایجاد شده و انگیزه فعالان بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در معدن نیز افزایش یابد. بر همین اساس وجود مشوق های صادراتی از مسیر مطمئن و امنی همچون بورس کالا می تواند به بهبود فضای کسب و کار کمک کند. بورس کالا، بازاری شفاف و قانونمند است و ما می‌توانیم با بهره‌گیری از ظرفیت‌های این بازار برای همیشه برچسب صادرات سنگ‌آهن با وجود نیاز صنعت داخلی را تمام کنیم.

شکوری با ابراز امیدواری نسبت به عرضه این محصول از طریق بورس کالا در آینده نزدیک عنوان کرد: در حال حاضر هم ساختار و مکانیزم بورس کالا آماده بوده و هم انجمن سنگ‌آهن علاقه‌مند به ورود این محصول به بورس کالاست. بنابراین می توان گفت همه زمینه های عرضه سنگ آهن در بورس کالا فراهم شده است.

آزادسازی اقتصادی و حذف رانت با جلوگیری از خام فروشی

عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران نیز در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، موضوع ماده 37 قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر را جزو یکی از مهم ترین مسایلی دانست که چالش های مرتبط با آن طی سه سال اخیر بیش از گذشته حاد شده است.

به گفته مهدی پورقاضی بسیاری از صنایع پایین دستی داخلی به دلیل صادرات بالادستی ها، امکان دسترسی به مواد اولیه مورد نیاز خود به قیمت های مناسب و مطابق با بازارهای جهانی را پیدا نمی کنند.

وی با بیان اینکه یک راه حل مناسب برای جلوگیری از خام فروشی مواد اولیه و صادرات آن، عرضه در بورس کالا طبق ماده ۳۷ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر است، گفت: اصل قضیه این است که عرضه مواد خام به گونه ای باشد که صنایع پایین دستی بتوانند با قیمت رقابتی حاکم بین عرضه کنندگان مواد اولیه خود را متناسب با قیمت های جهانی تامین و اقدام به تولید کنند.

وی آزادسازی اقتصادی و حذف رانت را به عنوان اثرات دیگر جلوگیری از خام فروشی مواد اولیه جهت تامین مواد اولیه مصرفی صنایع پایین دستی برشمرد و تاکید کرد: اگر اقتصاد به سمت آزادسازی حرکت کرده و قیمت ها به صورت رقابتی تعیین شود، صنایع پایین دستی حوزه فلزی یا معدنی می توانند راحت تر و با قیمت های مناسب تر مواد اولیه مورد نیاز خود را تامین کنند و فعالان صنایع بالادستی نیز می توانند ارزیابی کنند که آیا عرضه داخلی به صرفه تر است یا صادرات مواد خام. ضمن اینکه اجرای این ماده قانونی می تواند ارزش افزوده به مراتب بالاتری برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد و علاوه بر افزایش شفافیت، به حذف واسطه ها و دلالان نیز منتهی گردد.

پورقاضی با بیان اینکه صنایع بالادستی در صادرات مواد خام در صنایع مختلف از رانت زیادی برخوردار بوده و انگیزه بخش خصوصی را ندارند، اظهار کرد: این سیاست های صنایع بالادست است که مانع عرضه مواد خام اولیه صنایع پایین دست آنها در بازار می شوند؛ از این رو، بایستی آنها را ملزم به عرضه در بورس کالا و در فضای رقابتی کرد.

ایجاد نظم در بازار با کشف قیمت در بورس

یک عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نیز در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، به اثرات مثبت اجرای قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر اشاره و اظهار کرد: قانون رفع موانع تولید برای مواد خام تدبیری اندیشیده تا مواد خامی که در بازار داخل امکان مصرف دارند صادر نشوند، بر این اساس می‌توان انتظار داشت که با عرضه بیشتر سنگ آهن در بازار داخل، تولیدکنندگان فولاد نیز به مرور فعالیت و تولیدات خود را گسترش دهند.

به گفته بهادر احرامیان عرضه سنگ آهن در بورس کالا به کشف قیمت عادلانه و منطقی آن کمک می‌کند. وی با بیان اینکه وقتی نرخ‌گذاری از سوی دولت انجام شود، گاهی بالاتر از قیمت‌های جهانی و گاهی پایین‌تر است، تصریح کرد: به این ترتیب در مواقع پایین بودن قیمت، فروشنده ناراضی خواهد بود و در مواقعی که قیمت از بازارهای جهانی بالاتر است، فولادسازان خرید از خارجی‌ها را به خرید از بازار داخل ترجیح خواهند داد. اما وقتی قیمت بر پایه مکانیزم عرضه و تقاضا تعیین شود هر دو طرف راضی خواهند بود.

احرامیان به تعیین قیمت‌های پایه در بورس کالا نیز پرداخت و گفت: قرار است قیمت پایه با توجه به فرمولی که از سوی تولیدکنندگان سنگ آهن داده می‌شود و مورد تایید بورس کالاست که در آن قیمت‌های جهانی سنگ آهن و نرخ دلار آزاد تاثیرگذار است، مشخص می‌شود. بنابراین فولادسازان با توجه به این قیمت بر سر خرید سنگ آهن رقابت خواهند کرد.

این عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در خصوص احتمال از دست رفتن فرصت صادرات سنگ آهن با عرضه‌های سه گانه در بورس کالا، گفت: مکانیزم بورس کالا بسیار چابک و سریع عمل می‌کند؛ بنابراین به نظر نمی رسد که فاصله عرضه اول تا سوم به قدری باشد که زمان برای صادر کردن سنگ آهن از دست برود.