عضو سازمان نظام مهندسی استان تهران تاکید کرد:
بی انگیزگی در اعضا حاصل عدم اجرای قانون سازمان نظام مهندسی
عضو سازمان نظام مهندسی استان تهران در پاسخ به پرسشی با بیان اینکه در ماده 15 قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و ماده 73 آیین نامه اجرائی آن، قانونگذار وظایف و اختیارات هیأت مدیره سازمان را بر شمرده است، گفت: علاوه بر پیگیری مواد قانونی این سازمان و آسیب شناسی در جامعه مهندسی باید دفاع از حقوق اجتماعی و حیثیت حرفه ای اعضا از مهم ترین دغدغه های آتی اعضا باشد.
به گزارش ایلنا، محمد طاهری عضو سازمان نظام مهندسی استان تهران و عضو گروه اساتید دانشگاهی، همکاری با تشکل ها و انجمن های صنفی در راستای تحقق اهداف قانون و جلب مشارکت حداکثری اعضاء از نقشه های این گروه برای تخصصی کردن ساخت وساز ونیزایجاد ایمنی وآسایش مردم دانست.
عضو سازمان نظام مهندسی برنامه ریزی در راستای تخصصی کردن امر ساخت و ساز و جلوگیری از مداخله اشخاص فاقد صلاحیت در امور فنی را به عنوان یکی دیگراز برنامه های مهم اعضا دانست و گفت: ایجاد زمینه های مناسب کسب وکار در جامعه مهندسی در چهارچوب قانون و بهبو دسطح معیشت مهندسان ، فراهم کردی بستری برای تشکیل کمیته حقوقی به منظور استیفای حقوق حقه و قانونی اعضا، تلاش در جهت رشد و رعایت اخلاق حرفه ای در فعالیت های مهندسی وهمچنین مشارکت و همکاری با تشکل ها و انجمن های صنفی در راستای تحقق اهداف قانون وجلب مشارکت حداکثری اعضاء از دیگر نقشه های گروه اساتید دانشگاهی برای تخصصی کردن ساخت وساز ونیز ایجاد ایمنی وآسایش مردم خواهد بود.
وی در پاسخ به این سوال که عدم مشارکت حداکثری اعضاء در مجامع و انتخابات سازمان نظام مهندسی به چه علت است، گفت: در ماده یک قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، سازمان نظام مهندسی نظام مهندسی و کنترل ساختمان عبارتست از مجموعه قانون، مقررات، آئین نامه ها، استانداردها و تشکلهای مهندسی، حرفه ای و صنفی که در جهت رسیدن به اهداف منظور در این قانون تشکیل می شود و در ماده 3 قانون نظام مهندسی، هدف از تأسیس سازمان نظام مهندسی ساختمان را تأمین مشارکت هرچه وسیعتر مهندسان در انتظام امور حرفه ای خود دانسته است.
این عضو کمیسیون عمران افزود: حال آنکه از زمان تأسیس سازمان نظام مهندسی تا کنون به مواد قانونی اشاره شده هیچ توجهی نشده و هیچگونه بستر و انگیزه ای برای حضور تشکلهای مهندسی، صنفی و خود اعضاء در سازمان، به منظور انتظام امور حرفه ای، نهادینه نشده است و این موضوع با گذشت زمان، بی انگیزگی و عدم مشارکت اعضاء در کلیه امور سازمان را موجب شده است.