نباید سرنوشت تولید لوازم خانگی داخلی شبیه تولید خودرو شود

غلامرضا مرحبا سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به دستور مقام معظم رهبری مبنی بر ممنوعیت ورود لوازم خانگی تولید کره جنوبی به ایران گفت: ما باید چند مبحث را در بحث لوازم خانگی کنار یکدیگر قرار بدهیم موضوع اول رفتار دولت کره جنوبی بود که اعلام کرد مبالغ بلوکه شده ایران و بدهکاری‌شان به ایران را پس نمی‌دهند و شرط کردند که اگر این مبالغ آزاد شد به جای آن می‌توانید لوازم خانگی خرید کنید و به ایران ببرید که این رفتار نوعی زورگویی بود و ما به هیچ وجه زیر بار این زورگویی نمی‌رویم و آنها باید به صورت کامل اموال ما را در اختیارمان قرار دهند و ما خودمان به هر نوعی که مصلحت می‌دانیم هزینه کنیم و ما به دولت‌های بزرگتر از کره جنوبی هرگز باج ندادیم. 

وی ادامه داد: تدبیر درست مقام معظم رهبری باعث شد تا کالای تولید شده و آماده مصرف از کره جنوبی وارد نشود البته شرکت‌هایی در داخل هستند که تحت لیسانس شرکت‌های خارجی و استاندارد آنها کالاهای خوبی را تولید می‌کنند و این کالاها به دست کارگران توانمند ایرانی تولید می‌شود.

مرحبا با اشاره به اینکه هم اکنون حدود 300 هزار نفر کارگر در بخش صنایع لوازم خانگی ما مشغول به کار هستند گفت: حدود 60 درصد نیاز بازار توسط لوازم خانگی تولید داخل تامین می‌شود که ظرفیت بزرگی است و قطعا باید از لوازم خانگی داخل و تولید آن حمایت شود و فرصتی باید بدهیم که این صنایع در بازار داخلی خودشان را نشان بدهند. 

مرحبا با اشاره به اینکه نباید هیچ کدام از صنایع ما تبدیل به صنایع گلخانه‌ای بشوند افزود: منظور از گلخانه‌ای این است که ما دروازه‌ها را ببندیم و یک محیط گرم و سرد مصنوعی ایجاد کنیم و آنها در شرایط مصنوعی ادامه حیات بدهند. زیرا چنین وضعیتی نه به نفع بازار است نه به نفع مردم است و نه به نفع صنایع و در هیچ کجای دنیا هیچ صنعتی با این شرایط نتوانسته ادامه حیات بدهد. نتیجه نگاه گلخانه‌ای به صنعت می‌شود آنچه که بر سر خودروسازی داخلی رخ داده است.

وی ادامه داد: صنعت و تولیدات صنعتی باید در یک فضای طبیعی و غیرگلخانه‌ای و در رقابت رشد بکند و این رقابت است که باعث می‌شود استانداردها هر روز افزایش پیدا کند و به دنبال آن شاهد بالا رفتن کیفیت خدمات پس از فروش و بخش‌های دیگر خواهیم بود و در نهایت به نفع بازار و مصرف کننده نهایی هم هست.

وی با اشاره به اینکه هیچ کسی چک سفید امضا به صنایع لوازم خانگی نداده است افزود: نباید این تصور ایجاد شود که با ایجاد شرایط مصنوعی و نیاز بازار هر شرکت و هر فردی می‌تواند هر کالایی را با هر نوع کیفیتی تولید کند و در بازار عرضه کند و مصرف کننده نیز به دلیل نیازش مجبور باشد آن را بخرد زیرا تولید کالای بی‌کفیت نه تنها باعث نارضایتی مصرف کننده می‌شود بلکه باعث تشدید قاچاق کالا و هم اینکه قیمت‌ها بخصوص قیمت کالای خارجی را افزایش می‌دهند و باعث بی‌اعتمادی در بازار و مصرف‌کنندگان می‌شود و در ادامه نیز به ضرر صنایعی خواهد بود که در این وضعیت مصنوعی ادامه حیات می‌دهند و امکان بقا نخواهند داشت.

مرحبا افزود: حمایت از صنایع داخلی لوزام خانگی باید به شکل حمایت‌های مالی و تامین نقدینگی، تامین قطعات، تسهیل ورود تکنولوژی و قطعات مورد نیاز، ایجاد تشویق‌های مالی برای خرید لوازم داخلی توسط مصرف کنندگان از طریق اعطای کارت‌های اعتباری باشد تا صنایع داخلی بتوانند در یک بازار رقابتی رشد کنند. و اگر بخواهیم شرایط مصنوعی ایجاد کنیم همان اتفاقی که برای صنایع خودروسازی رخ داد برای صنایع لوازم خانگی نیز ایجاد می‌شود.

سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس در پاسخ به این سوال که برخی شرکت‌ها به صورت اس کی دی قطعات را وارد می‌کنند و در داخل مونتاژ می‌کنند و به قیمت بالاتری می‌فروشند گفت:‌ ممنوعیتی که برای واردات تعیین شده مربوط به واردات کالای آ‌ماده و تکمیل شده است و ما به دنبال این هستیم که صنایع داخلی ما کار کنند و کارگران ما نیز مشغول به کار باشند و اگر این شرکت‌ها با تاسیس کارخانه در داخل و انتقال تکنولوژی و به کارگیری کارگران داخلی اشتغال ایجاد کنند مشکلی به وجود نمی‌آید و اشکالی ندارد و البته با توجه به نوع کیفیت کالا و فناوری که استفاده شده امکان دارد تفاوت‌ قیمت‌هایی نیز ایجاد شود و هر چند قیمت‌ها باید به گونه‌ای باشد که مصرف کننده داخلی توانایی خرید را داشته باشد و متعادل باشد .

وی ادامه داد : معتقدم که قیمت‌گذاری دستوری راه حل مناسبی نیست و قیمت یک کالا را در بازار باید فاکتورهایی همچون کیفیت، عرضه و تقاضا تعیین کند. هر کالا یک قیمت تمام شده برای کارخانه دارد و یک درصد سود عملیاتی استاندارد دارد که بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شود اما قیمت دستوری هرگز راهگشا نیست و همین امروز نیز شاهدیم که در بازار لوازم خانگی دو فروشگاه را نمی‌توانیم پیدا کنیم که یک جنس را به یک قیمت واحد بفروشند.