یادداشت امین یزدانی؛
معضل زیرساختهای فوتبال شادگان همچنان ادامه دارد/لزوم ساخت زمین چمن مصنوعی استاندارد
امین یزدانی کارشناس و مربی بازیکن ساز فوتبال شادگان و بازیکن اسبق منتخب شادگان و خوزستان در یادداشتی به بررسی مشکلات زیرساختهای فوتبال این شهرستان و راههای برون رفت از این وضعیت اشاره کرده است.
ورزشگاه پیر تختی، تنها ورزشگاه فوتبال شهرستان محروم شادگان است که تقریباً نزدیک به ۷۰ سال قدمت دارد.
شروع ساخت این زمین چمن از سال ۱۳۵۸ شروع شد و در سال ۱۳۶۰ مورد بهرهبرداری قرار گرفت، اما به علت عدم نگهداری و نبود زمین جایگزین ( زمین چمن دوم) پس از یکی دو سال، چمن آن بطور کلی از بین رفت و مجدداً به زمین خاکی تغییر شکل داد، زیرا هم پیمانکارش بشکل اصولی و علمی کار نکرده بود و هم بازیهای زیادی بر روی آن انجام میشد و هم شیوه نگهداری اش اشتباه بود.
طی سالها، زهکشی زمین نیز تخریب شد، مجدداً زمین را به همان شکل اولیه اش ترمیم کردند اما باز هم پس از دو سال به زمینی نیمی چمن و نیمی خاکی مبدل شد که همین موضوع باعث افت کیفیت بازیها و بروز مصدومیتهای فراوان شد و از طرفی در مسابقات استانی هم مایه شرمندگی بود، اما اصرار مسئولان بر استفاده از آن عجیبتر میکرد، آنهم زمینی که حیاتش به آب رودخانه بستگی داشت و با خشک شدن رودخانه، زمین چمن ورزشگاه تختی شادگان نیز تا امروز خشکید.
از طرفی زمین ورزشگاه خاطره انگیز تختی با وصل شدن به فشار کم آب شهری و عدم استفاده از فوارههای استاندارد، کمی آرام گرفت، اما دیگر برای احیای چمن، خیلی دیر شده بود.
همچنین هیچگاه در طول سال برای ترمیم زمین، مرحله استراحتی که اصولاً از ابتدای اسفند تا آخر فروردین ماه باید در نظر گرفته میشد، هرگز اعمال نشد تا این مورد، آخرین میخی باشد که بر تابوت چمن ورزشگاه تختی زده شود.
هم اکنون این زمین کاملا خاکی است و تیمها یک فصل فوتبالی را از دست دادند و فقط دلخوش به فوتسال هستند.
خرابی مطلق زمین تختی، عاملی شد که بازیهای تیمهای فوتبال شادگانی در مسابقات ردههای مختلف استانی در مقابل حریفان خود با مساعدت مدیریت محترم آموزش و پرورش به ورزشگاه ولایت این اداره منتقل شدند و متاسفانه چمن زمین آن نیز هم اکنون درحال نابودی است که اگر مسئولان آموزش و پرورش سریعاً برای ترمیم و برطرف کردن مشکلات آن تدابیری نیندیشند، این زمین چمن نیز همانند زمین تختی از بین خواهد رفت و بدیت ترتیب، فوتبال بکلی در شهرستان شادگان تعطیل خواهد شد.
فوتبال شادگان بشدت به یک الی دو زمین چمن مصنوعی با استانداردهای ملی، نیاز مبرمی دارد، زیرا در اینجا متاسفانه روش و شیوه نگهداری و محافظت از چمن طبیعی با مشکلات فراوانی روبرو است، چون از گذشتهها نیز تجارب فراوانی برجای مانده است.
اگر همتی از سوی مسئولان شهرستان و نماینده محترم مردم در مجلس صورت گیرد، میشود مشکل زمین چمن پتروشیمی را سریعا حل و فصل کرد، زیرا این زمین سالهاست رها شده و اگر سریعاً اقداماتی برای ترمیم آن انجام نگیرد، به متروکهای تبدیل خواهد شد. هرچند هنوز مربیان، بازیکنان و علاقهمندان به فوتبال شادگان، راز عدم تحویل گرفتنِ این ورزشگاه از سوی اداره ورزش و جوانان شادگان از پیمانکار مربوطه را متوجه نشده اند!
چرا باید بچههای محروم شادگانی در دمای بالای ۵۰ درجه و رطوبت بالای ۹۰ درصد در گرمای وحشتناک جنوب از ساعت ۵ عصر بازیهای خود را برگزار کنند که هم سلامتی آنها به خطر بیافتد و هم بازیها کیفیت فنی لازم را نداشته باشند و هم آب و هوای گرم بر اعصاب مربیان، بازیکنان، داوران و بویژه تماشاگران فشار آورد و درگیری ها را نیز بیشتر کند؟
آیا زمان آن فرا نرسیده که بچههای محروم و معصوم، اما بشدت عاشق و مستعد فوتبال شادگان از عدم امکانات زیرساختی و بلاتکلیفی مرتبط با آن با ایجاد زمینهای چمن(بویژه مصنوعی و حتی خاکی) بجای سرگردانی و آوارگی در کوچه و خیابان و مواجه بودن با ناهنجاریهای اجتماعی، انرژی خود را در زمینهای فوتبال تخلیه کنند تا خدای ناکرده، گرفتار باندهای خلافکار نشوند؟