ایلنا از سیستان و بلوچستان گزارش می‌دهد؛
مشکلات سیستان و بلوچستان تمامی ندارد/ از صف نان بگیر تا تهیه سوخت برای گرم کردن خانه ها/ برای تعویض سیلندر گاز هم با صف‌های طولانی مواجهیم
صف‌های طولانی سوخت، سیلندر گاز و نان در استان سیستان و بلوچستان گویا خیال تمام شدن ندارد و هر روز مردم برخی از شهرستان های استان مجبورند برای تهیه مایحتاج ضروری زندگی شان ساعت ها در صف بمانند که بتوانند باک خودروی شان را از بنزین پر کنند و یا تعدادی نان با هزار زحمت سر سفره شان ببرند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سیستان و بلوچستان علاوه بر همه محرومیت‌هایی که دارد مدت ها است برای حداقل‌های زندگی‌شان هم باید در صف‌های طولانی بنزین، نان و سیلندر گاز بمانند و ساعت‌ها برای تامین مایحتاج ضروری شان در صف باشند که گاهی بعد از چند ساعت انتظار و به نصف رسیدن صف‌ها اعلام می‌کنند بنزین و نان تمام شده و مردم دست خالی باید به خانه برگردند.
بیشتر مواقع پمپ های جایگاه سوخت چابهار خراب است
محمد رئیسی فعال مدنی در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: شهر چابهار با توجه به اینکه به عنوان قطب تجاری، صنعتی، اقتصادی، پیشانی توسعه شرق کشور، محور ترانزیت کالا به افغانستان و به آسیای میانه، قطب پیشرفت متصل به آب های آزاد و آقیانوس هند و گردشگری معرفی شده است اما باید بگویم مردمش محروم از حداقل‌ها هستند. این شهرستان حدودا 200 هزار نفر جمعیت دارد و گردشگران زیادی هم با توجه به تعریف‌هایی که از شهرستان شنیده‌اند مدام به اینجا سفر می‌کنند که با توجه به این سیل از جمعیت تنها 2 تا جایگاه سوخت فعال بنزین و گازوییل در چابهار موجود است که این دو جایگاه هم اکثر مواقع پمپ‌های‌شان خراب است.
پس از 2 ساعت انتظار اعلام کردند سوخت تمام شد
وی با اشاره به اینکه کارشناسان مربوطه اعلام کرده‌اند در شهر چابهار به شکل استاندارد باید 11 تا جایگاه سوخت داشته باشد، اما تنها 2 جایگاه سوخت بیشتر نیست، افزود: چند روز پیش به پمپ بنزین میدان شیلات مراجعه کردم که بعد از 2 ساعت ماندن در صف طولانی به ما اعلام کردند سوخت پمپ بنزین تمام شد و ما بعد از کلی انتظار دست خالی برگشتیم. باید مجوز صادر و جایگاه‌های سوخت را بیشتر کنند و اگر به جایگاه‌ها اضافه نمی کنند، سهمیه‌های سوخت را افزایش دهند.
این فعال مدنی افزود: علاوه بر صف‌های طولانی بنزین اینجا مشکل صف نان، سیلندر گاز را هم داریم که اگر قرار باشد برای هر کدام شان روزی 3 الی 4 ساعت وقت تلف کنیم به کارهای دیگرمان نمی‌توانیم برسیم. مدیریت امر بسیار مهم است که مسئولان اصلا به آن توجه نمی کنند و از مدیریت حداقل‌های زندگی ما در مانده‌اند.
رئیسی اضافه کرد: اینجا مثل تهران نیست و وقتی کارت سوختی سهمیه‌اش تمام شد، یا در دستگاه جا ماند و یا آن را گم کردی در جایگاه‌های پمپ بنزین کارتی وجود ندارد که بتوانی بنزین بزنی و حتی شما به عنوان یک مسافر هم حالا به هر دلیلی کارت همراهت نباشد کارتان لنگ است.
سوخت گازی و حمل و نقل عمومی هم به عنوان جایگزین نداریم
وی گفت: در استان به دلیل بعد مسافت سهمیه سوخت 60 لیتری جوابگوی نیاز مردم نیست زیرا پراکندگی شهرها زیاد و تراکم جمعیت بسیار پایین است. به طور مثال شخصی که از دشتیاری به چابهار بخواهد رفت و آمد کند خیلی زود سهمیه بنزینش تمام می شود و یا فردی که از زرآباد به چابهار رفت و آمد کند 500 کیلومتر می‌شود و همچنین از چابهار تا مرکز استان 700 کیلومتر است که به دلیل عدم جایگاه سوخت به مشکل برمی‌خورند. سوخت گازی و حمل و نقل عمومی مثل اتوبوس، مینی بوس هم به عنوان جایگزین نداریم. متاسفانه به‌رغم اعلام آمادگی سرمایه گذار مجوز جایگاه برای احداث نمی دهند. چه اشکال دارد اگر فراخوان بدهند و چند سرمایه گذار بیاید و چند جایگاه سوخت احداث کنند و دولت هم عوارض خودش را بگیرد. مثلا شهر نگور به عنوان مرکز شهرستان دشتیاری یک جایگاه سوخت ندارد و نه تنها این شهر بلکه بسیاری از مراکز شهرستان‌ها جایگاه سوخت ندارند. بیشتر ماشین آلات، پمپ ها و یا همان نازل‌های‌شان از هر 4 تا دوتای‌شان خراب است و بیشترشان برای دهه 70 هستند.
اینجا قاچاق سوخت نمی کنند بلکه سوخت بر هستند مثل کولبرهای کردستان
این فعال مدنی عنوان کرد: این که مدام اعلام می کنند در سیستان و بلوچستان قاچاق سوخت می‌شود کاملا دروغ است. اینجا قاچاق سوخت نمی‌کنند بلکه سوخت بر هستند مثل کولبرهای کردستان و این کار را هم به دلیل عدم شغل و بیکاری انجام می‌دهند. به طور مثال 20 الی 40 لیتر در 2 الی 3 گالن و یا یک گالن 70 لیتری در طول هفته جمع آوری می‌کند و بعد 8-9 نفری وانتی اجاره می کنند و این سوخت را تا نزدیکی‌های مرز می برند که نهایتا خیلی هم که پول گیرشان بیاید 100 هزار تومن که تازه نصف پول فروش سوخت را هم بابت کرایه باید به راننده وانت بدهند.
رئیسی ادامه داد: علاوه بر بعد مسافت در بین شهرها، اکثر جاده‌ها هم خاکی هستند یا نهایتا جاده روستایی درجه 3 الی 4 آسفالت شده اند که همین آسفالت‌ها هم در زمان جهاد سازندگی انجام شده و به اوایل دهه 60 باز می گردد و از آن به بعد هم حتی یک روکش نخورده و پر از چاله و چوله هستند.
ما در اینجا برای سیلندر گاز هم با صف‌های طولانی مواجهیم
وی افزود :ما در اینجا برای پر کردن و یا تعویض سیلندر گاز هم با صف‌های طولانی مواجهیم. زیرا لوله کشی گاز در استانی پهناوری با طول 1300 کیلومتر نداریم و تنها یک سوم از ایرانشهر لوله‌کشی گاز شده که آن هم به دولت‌های قبل باز می‌گردد و مدام به بهانه‌های مختلف از جمله چوبی بودن سقف خانه، سنتی بودن و فرسوده بودن بنا به بیش از 10 سال ربط می دهند و مجوز صادر نمی کنند. ضمن اینکه شهرهای دیگر لوله کشی گاز ندارند و همیشه باید برای سیلندر گاز در صف‌های طولانی بمانند. این مشکل برای زنان بدون سرپرست، بد سرپرست و افراد مسن بسیار سخت است.
این فعال مدنی ادامه داد: بزمان، ایرندگان و برخی مناطق نیکشهر، شمال سرباز، مهرستان، سراوان، خاش، تفتان، میرجاوه نصرت آباد و کورین زاهدان، زابل و مرز میلک زمستان‌های خشک و سردی دارند که صد درصد به نفت سفید نیاز دارند. حدودا 70 درصد این حوزه عشایر و روستایی هستند که از حداقل امکان و زیر ساخت‌های جاده‌ای برخوردار نیستند و باید برای نفت سفید به این مناطق سهمیه فوق العاده علام شود. ضمن اینکه مدارس عشایری و روستایی را در مناطق سخت گذر هم داریم. در بسیاری از مناطق روستایی ما حتی شرکت تعاونی نفت وجود دارد. به طور مثال معلم خرید خدمات ما که از کمترین حقوق و مزایا برخوردار است باید تا مرکز بخش که بیش از 70 کیلومتر فاصله است و هیچگونه وسیله نقلیه ای برای تردد ندارد برود و سهمیه نفت مدرسه‌اش را دریافت کند. در حالی که وظیفه آموزش و پرورش است که این نفت مورد نیاز را به مدرسه ارسال کند و یا وظیفه امور عشایری است که نفت را به عشایر برساند. متاسفانه. نفت با تاخیر به دست مردم می رسد و مثل این می ماند که صبحانه را ساعت 9 شب بخورند.
رئیس شورای شهرستان چابهار هم در ادامه به صف های طولانی در جایگاه های سوخت در این شهر پرداخت و به خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: با توجه به جمعیت چابهار به جایگاه های سوخت بیشتری در سطح شهرستان نیاز داریم که البته جایگاه داران همین تعداد اندک سوخت هم در بیشتر مواقع اعلام می کنند نازل ها به علت خرابی خاموش هستند و یکی از دلایل طولانی شدن صف ها در جایگاه ها سوخت همین مورد می‌تواند باشد.
عمر بلوچ ادامه داد: از سال گذشته تا کنون شرکت نفت چند مجوز جایگاه سوخت در میدان مادر چابهار و سی ان جی شهرداری را صادر کرده که جایگاه مادر در حال بهره برداری است. همچنین جایگاه هوران در ورودی شهر چابهار در مسیر کنارک- نیکشهر امسال به بهره برداری رسید. و مجوزهای دیگری هم صادر کرده اند که با احداث این جایگاه ها تا حدودی صف های طولانی در جایگاه های سوخت کمتر می شود.
وی گفت: متاسفانه چند لیتر از از سهمیه کارت سوخت‌ها را کاهش دادند که برای استان پهناوری مانند سیستان و بلوچستان که فاصله بین شهرستان‌ها زیاد است، مردم با مشکل مواجه شده اند که نیاز است در این باره تدبیری اندیشیده شود.
نظارت ها بر کار نانوایی ها کم است
وی در ادامه به صف های طویل نانوایی ها در چابهار هم اشاره کرد و افزود: نظارت ها در این زمینه کم است و انگار با توجه به وسعت شهر چابهار نظارت ها از سوی جهاد کشاورزی و کارگروه ها آن گونه که شایسته است انجام نمی شود که ممکن است به دلیل عدم نیروی کافی باشد. ولی بسیاری از نانوایی ها در شهر چابهار امتیاز گرفته‌اند و به جای مثلا 10 ساعت فعالیت روزانه تنها 2 ساعت فعالیت می کنند و این باعث می شود نانوایی هایی هم که نان مرغوب پخت می کنند و ساعات فعالیت شان بیشتر است شلوغ تر شوند و برخی از نانوایی‌ها هم پخت با کیفیت نان ندارند و باید بهداشت و جهاد کشاورزی نظارت بهتری بر کارشان داشته باشد که نان با کیفیت دست مردم بدهند.
بلوچ اضافه کرد: برخی از نانوایی ها هم اصلا نان با کیفیت پخت نمی کنند. باید تدبیری اندیشیده شود که این نانوایی ها یا پلمب و یا سهمیه آردشان را کاهش دهند که نان با کیفیت پخت کرده و ساعات بیشتری کار کنند. البته کارگروه آرد و نان در چابهار تشکیل شده که به عنوان رئیس شورای شهرستان عضوی از این کارگروه هستم. البته این مشکلات را در جلسات مختلف مورد بحث قرار داده و رصد می کنیم و به مسئولان تکلیف می کنیم که نظارت ها را در نانوایی ها بیشتر کنند.
رئیس شورای شهر چابهار در ادامه عنوان کرد: در کارگروه چابهار که تشکیل شده به تازگی قرار است به نانوایی های آزاد پز مجوز داده شود که آردشان را خارج از یارانه‌ای و به صورت آزاد تهیه و نان با کیفیت پخت کنند.
وی تصریح کرد: تقریبا 20 روز پیش به فرمانداری و شورای شهر خبر دادند که در ایرانشهر و چابهار داخل نان ها ماسه وجود دارد که بلافاصله به این موضوع ورود کردیم و بعد از بررسی متوجه شدیم که کارخانه تولید آردی در ایرانشهر این کار را می کرده که فوری پلمب شد و آردهایی که توزیع کرده را در سطح نانوایی ها جمع آوری کردیم و در حال حاضر این چالش رفع شده است.
تلاش ایلنا برای گفت و گو با مسئولان و نمایندگان استان به نتیجه‌ای نرسید و برخی از مسئولان حاضر به مصاحبه نشدند.
گزارش: مریم بازوند
