جاده‌های خراسان جنوبی مدام جان می‌گیرند/ مهاجرت اهالی روستاهای مرزی به دلیل بحران آب

حسین فنودی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: مهمترین و اساسی ترین مشکلی که در شهرستان سربیشه و استان خراسان جنوبی  وجود دارد وجود جاده‌های نا ایمن هستند که مدام مرگ تعدادی از هموطنان ما در این استان رقم می زند. حتی مسافرانی که از استان ها دیگر از این جاده ها عبور می‌کنند بر اثر سوانح رانندگی جان خود را از دست می دهند.

تصادفات مرگبار در جاده‌های خراسان جنوبی

وی افزود: در استان، مرزی به نام ماهیرود داریم که تنها مرز فعال شرق کشور است.  روزانه 700 تریلی از سرتاسر کشور  از این مرز به کشور افغانستان کالا صادر می کنند که متاسفانه به دلیل نا ایمن بوده جاده ها موجب تصادفات زیادی می شود و سال گذشته نیز بر اثر برخورد یک تریلر با اتوبوس17 نفر در این جاده جان باختند. 

خالی شدن روستاهای مرزی موجب مشکلات امنیتی می شود

نماینده خراسان جنوبی در شورای عالی استان ها در بخش دیگری از صحبت های خود به مشکلات کم آبی استان هم اشاره کرد و ادامه داد: در خراسان جنوبی آب پایداری وجود ندارد و در حال حاضر بسیاری از روستاهای مرزی خالی از سکنه شده اند که علت آن هم کم آبی در این روستاها است. قبلا در این مناطق قنات هایی وجود داشت  که هم اکنون به دلیل عدم بارندگی خشک شده اند. در حاشیه شهر بیرجند اهالی روستاهایی زندگی می کنند که قبلا ساکن روستاهای به وسعت 330 کیلومتر مرز مشترک با کشور افغانستان بودند که در حال حاضر بیشتر این روستاها خالی از سکنه شده اند و می تواند موجب  مشکلات امنیتی شود. چرا که در مرزها افراد قاچاقچی و اشرار کم نیستند.

وی افزود: مرز نشینان خراسان جنوبی باید مورد توجه قرار بگیرند چرا که هرکدام شان مانند یک سرباز در حفظ امنیت مرزی عمل می کنند و اگر این مرزنشینان از سوی مسئولان مورد حمایت قرار نگیرند با خالی شدن شان ناامن می شود. هر چند باعث افتخار ما است که نیروهای امنیتی در مرزها هستند و پاسداری می کنند ولی می طلبد که به روستانشینان مرزی نیز توجه بیشتری شود.

کمبود بیمارستان و پزشک داریم

فنودی بیان کرد: در استان با مشکلات درمانی نیز مواجه ام و کمبود بیمارستان و کادر درمانی متخصص داریم. در شهرستان های دور افتاده مانند سربیشه و نواحی مرزی اگر فردی دچار حادثه شود باید  200 الی 250 کیلومتر را با خودرو طی کنند که بتوانند وی را به اولین مرکز درمانی منتقل کنند. داشتن بیمارستان مجهز و پزشک متخصص از خواسته های به حق مردم این استان و به خصوص مناطق محرومی از جمله شهرستان سربیشه است. 

بلاتکلیفی پروژه راه آهن چابهار-بیرجند

عضو شورای عالی استان ها در بخش دیگری از صحبت های خود به پروژه راه آهن چابهار-بیرجند هم اشاره کرد و گفت: مسئولان برای راه اندازی این پروژه که نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد وعده‌هایی داده و  اعتباراتی نیز در نظر گرفته‌اند. اما هنوز این پروژه اجرایی نشده است.  این طرح  هم از مشکلات اساسی و زیرساختی استان است که می‌تواند با اجرایی شدن برای صادرات مرزی به کشور افغانستان نقش خوبی ایفا کند.

فنودی ادامه داد: با وجود معادن و محصولات کشاورزی، خراسان جنوبی به استان خام فروشی تبدیل شده است و این محصولات به صورت خام به خارج از استان صادر می شوند. اگر این محصولات ابتدا در استان فراوری و بعد صادر شوند می توانند برای جوان های بیکارمان ایجاد شغل و درآمد زایی کنند.

وی گفت: سنگ های تزئینی و گرانیت از استان خارج و به استان های مانند اصفهان که ظرفیت فرآوری دارد صادر می شود.  بسیاری از سنگ‌های گرانیت نهبندان به کشور ایتالیا صادر و در آنجا برش داده می شوند و باز به استان خودمان بازمی گردد و با قیمت بالا به فروش می رسند. به طور مثال یک سنگ قبر گرانیتی 90 سانت در 2 متر را 3 سال پیش حدودا 5 میلیون تومان به فروش می رسید. همه اینها بازمی گردد به اینکه در استان شرایط فرآوری را برای محصولات مان نداریم.

فنودی عنوان کرد: در شهرستان سربیشه پارچه ای به نام "برک" از کرک بز تهیه می شود که در دنیا معروف است. به تازگی این گونه از بز که تنها در این منطقه یافت می شود در حال انقراض است و نیاز به حمایت مالی برای حفظ و نگهداری آن از سوی مسئولان است. اگر در سربیشه از این گونه بز نگهداری شود هم می تواند منبع درآمدی برای دامدار و هم برای زن های این منطقه که از کرک آن نخ تهیه می کنند شود.

وی در بخش پایانی صحبت های خود به مناطق گردشگری استان هم اشاره کرد و افزود: در شهرستان طبس چشمه های آب گرم و سرد را کنار همدیگر داریم که بسیار دیدنی است. روستاهایی با هدف گردشگری در استان داریم از جمله ماخونیک، مصعبی، کریمو و چنشت که هر کدام از این روستاهاجایگاه ویژه‌ای در بحث گردشگری دارند. به طور مثال روستای ماخونیک را به نام کوتوله های ایران می شناسیم که همیشه مورد توجه بازدید گردشگران داخلی و خارجی بوده است.  همچنین روستای چنشت که لباس اهالی اش از پارچه های رنگی تهیه شده است.