روایت پدر جوان مریوانی گمشده در مرز ایران و ترکیه:
5 ماه است از پسرمان بیخبریم/ فرهاد به قصد مهاجرت به انگلیس وارد ترکیه شد
فرهاد جوان کردستانی که به قصد مهاجرت به کشور انگلیس از طریق مرز وارد ترکیه شد در همان ابتدای ورودش در یازدهم مرداد ماه سالجاری ناپدید شده و تاکنون خانواده این جوان نتوانستند از طریق مراجع قضایی ترکیه و ایران اثری از او بیابند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، فرهاد آداک جوان تحصیل کرده اهل مریوان استان کردستان چند ماه پیش به قصد مهاجرت به انگلیس به محض ورود به خاک ترکیه ناپدید شده و به رغم تلاشهای پدر این جوان تاکنون هیچ اثری از او پیدا نشده است.
پسرم برای کار، تصمیم به مهاجرت گرفت
احمد آداک پدر فرهاد در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: اهل روستای ژیوار سروآباد شهرستان مریوانم و چهار فرزند دختر و پسر دارم. شغلم معلمی است. فرهاد فارغ التحصیل رشته عمران از دانشگاه تبریز است که پس از پایان تحصیلاتش به دلیل بیکاری تصمیم به مهاجرت به کشور انگلیس گرفت.
احمد در ادامه افزود: فرهاد یازدهم مرداد ماه امسال به همراه دو نفر از جوانان محل که از همسایگان و دوستان او بودند از ماکو و چالدوران به طرف ترکیه حرکت کردند. غروب همان روز با ما تماس گرفت و گفت 280 نفریم که تازه به خاک ترکیه رسیدهایم.
وی ادامه داد: به محض ورودشان در نزدیکی پایگاه مرزی ترکیه شلیک هوایی میشود که به گفته دوستان پسرم بعد از شلیک هوایی که از دور صورت گرفته بود مسیرشان را تغییر داده و به طرف شهر "وان" حرکت میکنند. هنوز چند قدم دور نشده بودند که فرهاد به دوستانش میگوید پاهایش درد گرفته و نمیتواند ادامه دهد هرچه دوستانش به او اصرار میکنند که به مسیر ادامه دهد، قبول نمی کند و میگوید شما به راهتان ادامه دهید پس از کمی استراحت و در کردن خستگی به شما ملحق میشوم. از آن لحظه تاکنون از پسرم هیچگونه خبری نداریم و نمیدانیم چه بلایی سرش آمده است. فرهاد قرار بود ابتدا به ترکیه و بعد به استانبول و از آنجا به یونان و بعد به انگلیس برود.
5 روز در « وان » ترکیه به دنبال پسرم گشتم
اداک ادامه داد: پانزدهم آبان ماه پاسپورت گرفتم و راهی شهر وان ترکیه شدم. 5 روزی آنجا بودم، وکیل گرفتم تا بتوانم همراه او از کمپها، زندانها و اردوگاههای مهاجران ترکیه بازدید و درباره پسرم جست و جو کنم شاید خبری بیابم. ابتدا به دادگاه شهر وان مراجعه کردیم، گفتند چون پسرتان غیرقانونی اقدام به مهاجرت کرده حتی اگر اینجا هم باشد نمیتوانیم به شما واقعیت را بگوییم. با وکیلام به یکی از ادارات رسیدگی به امور مهاجران مراجعه کردم و عکسهای پسرم را به رئیس آنجا نشان دادم و از نحوه خروج پسرم از ایران توضیح دادم، سن فرهاد را پرسید. گفتم 25 ساله است. در جواب گفت حتی اگر پسرت هم اینجا باشد به تو نمی گویم. وقتی دلیلش را پرسیدم جواب داد قانون اروپا به گونهای است که هر پسری به سن 18 سال برسد دیگر ما نمیتوانیم وی را وادار کنیم که به منزل پدریش بازگردد. در جوابش گفتم من نگرانم چون که از پسرم بیخبرم و مفقود شده است. فقط میخواهم از زنده بودن و سلامتش باخبر شوم. درجوابم گفت ممکن است اگر بگویم پسرت اینجا است وی را ببری و بکشی. گفتم قانون ایران این گونه نیست ما ایرانیان سالها با هم در یک خانه بدون مشکل زندگی می کنیم. فقط آمدهام از پسرم خبری بگیرم که ببینم زنده است یا مرده اما جوابی به من نداد.
دست خالی به ایران برگشتم
وی گفت: با وکیل به دادگاه رفتیم و اظهاراتم را در لایحهای تقدیم کردم. ابتدا قول دادند که با وکیلم میتوانم برای یافتن پسرم به زندان ها مراجعه کنم اما بعد اعلام کردند بازپرس دستور داده به هیچ عنوان نه خودم و نه وکیلم حق رفتن به زندانها را نداریم و دستآخر بدون هیچگونه نتیجهای دست خالی به ایران بازگشتم.
پدر فرهاد اضافه کرد: مفقودی پسرم را به اطلاع اداره آگاهی، اطلاعات، دادگستری و کنسولگری ارومیه رساندم و پروندهای در این باره تشکیل دادم. در کنسولگری به من اعلام کردند چون فرهاد پاسپورت ندارد نمیتوانیم پیگیری کنیم . شماره موبایلش را به اداره آگاهی مریوان دادم گفتند از روز یازدهم مردادماه 1400 تلفن همراه فرهاد خاموش شده است اما پس از 8 روز یعنی 19 مرداد ماه به مدت چهار ساعت تلفناش روشن شد اما چون در خاک ایران نبود نمیتوانیم ردیابی کنیم. آنها احتمال دادند که چون تلفن فرهاد پس از 8 روز ، چند ساعتی روشن شده، فرهاد زنده و در زندان باشد.
اداک با اشاره به اینکه فرهاد به دلیل نرفتن به سربازی ، پاسپورت نداشت، افزود: در دادگاه مریوان هم پروندهای تشکیل و به دادگاههای چالدوران و ماکو ارسال کردم، خودم نیز حضوری به آنجا مراجعه کردم و اسامی افرادی که قرار بود پسرم را قاچاقی به آن طرف برسانند به دادگاه دادم، نام دو نفر از همشهریانمان را هم که با پسرم بودند، به عنوان شهود نام بردم که البته آنها را پس از اتفاقی که برای فرهاد رخ داد به ایران برگردانند.
احمد از افرادی که پسرش را در خاک ترکیه به دلیل خستگی جا گذاشتند و به او توجهی نکردند گلایه کرد و ادامه داد: پسرم به دلیل خستگی از قافله جا ماند اما آنها اهمیتی به او ندادند و او را به حال خودش رهایش کردند.
وی عنوان کرد: پس از مدتی دادگاه قرار منع تعقیب صادر و پرونده را مختومه اعلام کرد. اعتراض کردم. گفتند چون هیچگونه شاهد و مدرکی ندارم پرونده بسته میشود. درحالی که 2 تا از دوستان پسرم و همه 280 نفری که در ترانزیت قاچاق بران بودند در یکی از پلیس راههای استانبول به ایران دیپورت شدند و هم اکنون در مریوان هستند.
5 ماه است خواب و خوراک نداریم
اداک ادامه داد: دوستان فرهاد که همراهش بودند هم اکنون در مریوانند و می گویند تا خبری از پسرتان نشود مهاجرت نمیکنیم مدام با ما در تماسند و از اتفاقی که برایمان افتاده بسیار ناراحتند. 5 ماه است خواب و خوراک نداریم. مادرش مدام اشک میریزد و ضجه میزند. کاش کسی به داد ما برسد.
بیکاری و نداشتن درآمد کافی ؛ انگیزه اصلی جوانان برای مهاجرت
در ادامه نیز عثمان مزین وکیل پایه یک دادگستری به ایلنا گفت: قطعا اگر جوانان ما در داخل کشور امکان اشتغال و کار داشتند شاهد مهاجرت آنها نبودیم. کاهش درآمد مشاغل وابسته به مرز و افزایش روزانه بیکاری در استانهای غربی کشور خصوصا در میان تحصیلکردگان و نیروهای جوان و آماده به کار منطقه و محدودیتهای فراوانی که در سالهای اخیر برای فعالیتهای مختلف جوانان در کردستان و کرمانشاه و ایلام ایجاد شده باعث شده تا شاهد افزایش آمار مهاجرت کردها به سمت کشورهای اروپایی، آمریکا و کانادا باشیم،که طبیعی است برخی از آنان در طول مسیر دچار حوادث و رویدادهای ناگوار شده و جان خود را از دست بدهند.
وی عنوان کرد: بیشک امکانات زندگی در اروپا و امید به تغییر شرایط و آینده خود و فرزندان میتواند محرک افراد برای مهاجرت باشد. اما سئوال این است که چرا این افراد نباید در سرزمین خود شاهد پیشرفت و تغییر وضعیت خود و جامعه باشند؟ متاسفانه شرایط اداره کشور به گونهای است که امید بسیاری از مردم را به هر گونه تغییر آنی از بین برده و منابع و امکانات کشور فقط در دست عدهای خاص است.
این وکیل دادگستری ادامه داد: قطعا مردم شاهد وجود تبعیض آشکار بین خود و گروه خاصی هستند و از این بابت نگرانند.
مانند سنوات گذشته کمترین بودجه به این مناطق اختصاص یافته
وی گفت: هیچ عقل منصفی نمیتواند تفاوت در اختصاص امکانات بین استانها را انکار کند؛ همگان به درستی و به طور کامل از علل افزایش چشمگیر مهاجرت در کردستان آگاه هستند؛ اما چون اقدامی برای از بین بردن این عوامل ایجاد نمیشود خروجی آن ترغیب جوانان به مهاجرت خواهد بود.
گزارش: مریم بازوند